Δ' Μέρος - Κεφάλαιο (80)

670 62 79
                                    

Μέσα στον χαοτικό κόσμο των ονείρων μου νιώθω να πνίγομαι σε μια θάλασσα μεγάλη. Ολόγυμνη δίχως κανένα ρούχο να με περιβάλλει βυθίζομαι ολοένα και περισσότερο σε μια άβυσσο σκοτεινή μαχόμενη απέλπιδα να κολυμπήσω προς το φως. Οι δυνάμεις μου με εγκαταλείπουν κι αδυνατώ να πολεμήσω άλλο για το ακατόρθωτο.

Αφήνω το νερό να πλημμυρίσει τα πνευμόνια μου καλωσορίζοντας τον θάνατο μα σαν αυτό συμβαίνει δεν αισθάνομαι καθόλου πόνο. Μονάχα ευφορία και γαλήνη...

Την ίδια ευφορία που νιώθω σαν ξυπνώ με ένα φιλί στα μαλλιά και ένα χάδι στην κοιλιά. Δεν υπάρχει καμία θάλασσα που να με πνίγει τριγύρω παρά μονάχα η αγκαλιά του Θέμη. Βρίσκομαι στο κρεβάτι του δωματίου του πλάγια ξαπλωμένη και με τα σκεπάσματα καλυμμένη αλλά μπορώ να ακούσω τα σεντόνια να σουσουρίζουν.

Μπορώ να νιώσω το χέρι του Θέμη που έρπεται σαν το φίδι να κατεβαίνει στα οπίσθια μου για να τρυπώσει ανάμεσα τους και να βρει την υγρή μου σχισμή που πάλλεται μουσκεμένη καθώς την χαϊδεύει στο ψηλότερο σημείο της.

Από τα χείλη μου ξεφεύγει ένα ασθενικό βογκητό. Σαν μισός αναστεναγμός που κόβεται στα δύο μόλις το σκληρό εργαλείο του πόθου του με χτυπάει χαμηλά στον κόγγυκα. Δύο από τα δάχτυλα του εισχωρούν στον κόλπο μου για λίγα εκατοστά μονάχα και το κορμί μου τσιτώνεται εξαιτίας του τσουχτερού πόνου που με διαπερνά.

Ο Θέμης το αντιλαμβάνεται γιατί ένας ήχος σαν κλαψούρισμα βγαίνει από μέσα μου.

«Σε πόνεσα χθες βράδυ;», καταπίνω μια ανάσα.

«Λίγο», παραδέχομαι μόλο που το τσούξιμο τώρα πρώτη φορά το αισθάνομαι. Τραβάει τα δάχτυλα σέρνοντας τις υγρές τους άκρες πάνω στον πρωκτό μου.

«Θέλεις να σταματήσω;», με ρωτάει.

«Όχι», κουνάω αρνητικά το κεφάλι. Η αμυδρή αίσθηση του πόνου είναι ασύγκριτη με αυτό που πρόκειται να νιώσω σε λίγο. «Συνέχισε», στο δευτερόλεπτο αποτινάσσει τα σκεπάσματα από πάνω μας και τα δάχτυλα του επανέρχονται στην θέση τους διεισδύοντας βαθύτερα.

Η μέση μου καμπυλώνει πιέζοντας τους γλουτούς μου κόντρα στον ανδρισμό του Θέμη και σαν ακροβάτης κάνω να λυγίσω με δυσκολία το χέρι, φέρνοντας το πίσω στην πλάτη για να τον εγκλωβίσω στην χούφτα μου. Το ερασιτεχνικό μου χάδι στο πέος του φαίνεται να του αρέσει.

«Αχ!», γρυλίζει στα μαλλιά μου κι αφού σκουπίσω μερικά από τα προσπερματικά υγρά που εμφανίζονται στην κορυφή του αρχίζουμε να τριβόμαστε έκφυλα σάρκα με σάρκα.

Πρωταθλητές στην Αμαρτία Where stories live. Discover now