Γ' Μέρος - Κεφάλαιο (59)

719 72 76
                                    

Πέσαμε να κοιμηθούμε πολύ αργά τη νύχτα ή μάλλον καλύτερα πολύ νωρίς το πρωί με το λυκαυγές. Οι αχτίδες του ήλιου είχαν αρχίσει δειλά να καθρεφτίζονται πάνω στις γκρίζες παρυφές του ορίζοντα.

Πρώτη ξυπνώντας λίγο μετά το μεσημέρι κατεβαίνω να ελέγξω την μητέρα και την θεία που παρακολουθούν τα νέα στην τηλεόραση.

Σαστίζω σαν βλέπω ποιανού το όνομα προβάλεται πρώτη μούρη στον οθόνη.

...ΣΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ Ο ΘΕΜΗΣ ΛΟΥΚΡΕΖΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΒΛΕΨΗ ΤΟΥ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟΥ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟΥ ΤΟΥ...

Γράφει η επικεφαλίδα κάτω από την φυλλάδα της ξανθιάς παρουσιάστριας.

«Έφτασε μέχρι την Θεσσαλονίκη λοιπόν;», η μητέρα μου απορεί.

«Από όσο φαίνεται. Κάπου ακούστηκε ότι σκέφτεται να επεκταθεί και στο εξωτερικό»

«Σώπα καλέ», ανοίγει τα μάτια της διάπλατα. «Βρε μπράβο του το παλικάρι. Εγώ πάντως που έψαξα να διαβάσω την ιστορία του το βρήκα συναρπαστικό που κάποιος με τόσο ταπεινή καταγωγή κατάφερα να φτάσει τόσο ψηλά»

«Ταπεινή καταγωγή;», με ασυγκράτητο ενδιαφέρον διερωτώμαι να μάθω φωναχτά. Οι δυο τους αυτόματα γυρνάνε στην κατεύθυνση μου να με καλημερίσουνε.

«Πού είναι ο μορφονιός;»

«Πάνω, κοιμάται ακόμη», μετακινούμαι κοντά της. «Πώς νιώθεις μητέρα;», την ρωτάω αφήνοντας ένα φιλί στον κρόταφο της.

«Πολύ καλύτερα χρυσό μου. Πολύ καλύτερα», μου απαντάει και παίρνω θέση να κουτσομπολέψω μαζί τους. «Τον γνωρίζεις αυτόν Ρεβέκκα;», η μητέρα με ρωτάει και κατανεύω. Ακουμπώ προσεκτικά τα χείλη πάνω στο ζεστό μου φλιτζάνι με το τσάι από βότανα.

«Έχει έναν γιο που παίζει τένις. Προτού φύγω από την Αθήνα κάναμε δυο τρία μαθήματα μαζί», και με τον Θέμη προβήκαμε σε άλλες πιο αμαρτωλές ενέργειες μητέρα μα δεν θέλω να σε συγχύσω.

«Ο πατέρας σου μου είχε μιλήσει για εκείνον», μου λέει. «Εντυπωσιάστηκε μαζί του», από τον τόνο της καταλαβαίνω πως δεν ίσχυσε το ίδιο για εκείνη. «Και έτσι σκάλισα λίγο το παρελθόν του να μάθω ποιος είναι», χτυπάει το χέρι στο πόδι της απάνω με αγανάκτηση. «Κακόμοιρο παιδί... μεγάλωσε σε σπίτι φτωχικό με μάνα και πατέρα που ήθελε να τον κάνει ποδοσφαιριστή», εντοπίζω τις πρώτες ομοιότητες. «Και το παιδί είχε ταλέντο... αλλά ήτανε μικροκαμωμένος. Πιο αργά αναπτυσσότανε από τους υπόλοιπους της ηλικίας του. Και δώστου ο πατέρας του να τον πιέζει. Δώστου να τρέχει στα γήπεδα να τον προπονεί»

Πρωταθλητές στην Αμαρτία Donde viven las historias. Descúbrelo ahora