ប្រើរយៈពេលសមល្មមទើបម៉ាវីនចាត់ចែងលើខ្លួនឯងហើយបានមកផ្ទះបាយ ខំរូតរះណាស់នៅតែយឺត ...តែសំណាងដែរមានប្អូនស្រីឡើងមកធ្វើជំនួសបងក៏ព្រោះតែពួកគេទម្លាប់ឡើងធ្វើអាហារពេលព្រឹកស្រាប់ទៅហើយរយ:ពេលដែលរស់នៅជាមួយប៉ាធំហើយគ្មានប៉ាតូចនោះ~~~~
« ហ្អ៎..វី!! »
« បងវីន... អរគុណសួស្តីបង!! »
« ជិតរួចនៅហ្នឹង បងជួយ សុំទោសបងក្រោកយឺតថ្ងៃនេះ!! »
« មិនអីទេបង...ចុះបងជេគនោះ? »
« ប្រហែលជាមិនទាន់ភ្ញាក់ទេដឹង »
« ពីយប់មិញបងជួបបងជេគដែរឬអត់? »
« យប់មិញ? »ម៉ាវីនចងចិញ្ចើមឡើងឆ្ងល់ យប់មិញដូចជាអត់ឃើញផង ហើយបើគាត់ឡើងទៅមែនមិនដឹងជាបានឮអ្វីដែលគេនិងយ៉ុនហូនិយាយគ្នាដែរអត់?បើដឹងក៏ដឹងថាវីនត្រូវយ៉ុនហូថើបដែរហើយ??
« ចាសបងជេគសួររកបង ខ្ញុំក៏ប្រាប់ថាបងនៅជាមួយលោកយ៉ុនហូ បើបងអត់ឃើញ ប្រហែលបងជេគមិនឡើងទៅទេដឹង »
« អ្ហឹម~ ប្រហែលហើយ បងក៏ជាប់ធ្វើការងារឲ្យចៅហ្វាយ មិនបានចាប់អារម្មណ៍អី.... »
« ចាំបងជេគមកចាំសួរទៅក្រែងល៎គាត់មានអ្វីចង់និយាយជាមួយបងដឹង »
« បាទ ចាំបងសួរ!! »ទាំងពីរនាក់បងប្អូនជជែកបណ្ដើររៀបចំធ្វើបាយម្ហូបបណ្ដើរជួយគ្នាម្នាក់បន្តិចៗឆាប់ហើយ!!!!
អ្នកខាងក្រៅឯណេះ ក៏ទើបតែឃើញបើកឡានចូលដល់ក្នុងផ្ទះ គ្រាន់តែឡានឈប់ភ្លាម ជេគចុះចេញពីក្នុងឡានយ៉ាងលឿន គេចេញពីបាំងកៅអីខាងក្រោយមិនមែនខាងមុខនោះទេ(ខ្ជិលចង់ជិះជិតអ្នកខ្លះ) ។
« អ៎ជេគ! មកវិញហើយ? »ជេគចូលមកដល់ខាងក្នុងភ្លាមជួបគ្នានឹងយ៉ុនហូដែលទើបតែចុះមកខាងក្រោម ថាចង់ទៅផ្ទះបាយមើលការងាររបស់កូនចាបកូនព្រាបបន្តិចតែជេគក៏មកទាក់ដំណើរគេមុន~
« បងឃើញហើយសួរធ្វើអី? »និយាយតែប៉ុណ្ណឹងក៏ដើរហួសបងប្រុសឡើងទៅខាងលើសំដៅទៅបន្ទប់ខ្លួនឯងធ្វើមិនដឹងឯយ៉ុនហូក៏ងាកទៅមើលដំណើរដែរចាកចេញទៅរបស់ជេគដែរ
« ចុម ឈ្លើយ »បាក់មុខទាំងព្រឹកម៉ងខំសួរហើយបើគ្រាន់តែឆ្លើយថាបាទបងខ្ញុំមកវិញហើយមួយឃ្លានឹងទៅវាថីលេងហារឡើងបងឃើញហើយសួរធ្វើអី តែត្រូវដែរតើបើឃើញនឹងភ្នែកហើយសួរបើមិនទាន់មកម៉េចនឹងឃើញ???
YOU ARE READING
អន្លង់ឋានសួគ៌Ss2(ស៊េរីបំណុលជីវិតចប់✓)
Short Storyការជ្រើសការសងសឹកជាធំ ដួងចិត្តរបស់ឯងត្រូវតែខ្ទេចខ្ទាំ ព្រោះឯងជាដើមហេតុ ហុីសុឺង ហ្គីវីស... ស៊េរីបំណុលជីវិត យ៉ុនហូ នេហ្វៀអាន់ × ម៉ាវីន ហ្គីវីស ( Harukyu ) និពន្ធដោយ : មីនហ្គី
