10.Bölüm: Kokundan Kaçamam

6.3K 600 203
                                    


"Ne işin vardı o adamla, sana o adamdan uzak dur demedim mi!?"

Mert arabaya biner, binmez bağırmaya başlamıştı. Ancak benim ona cevap verecek ne halim, ne de gücüm vardı.

Arabaya bindiğim an kafamı arkamdaki koltuğa yaslamış, gözlerimi kapatmıştım. Uyumak, bir daha da uyanmamak istemiştim.

"Bana cevap ver! Merdivenlerden düştüğün yalanına inanacağımı düşünmedin herhalde?"

"Çok yorgunum. Bir an önce yurda gidebilir miyiz?" Onun aksine benimle sessim oldukça sakin ve yorgun çıkmıştı.

Mert bir şey demeden arabayı çalıştırdığında, onun daha fazla soru sormayacağını düşünmüştüm. Ancak tekrardan konuşmasıyla yanıldığımı anladım.

"O herife karşı duyguların mı değişti?"

"Ne?" Kapattığım gözlerimi açarak, şaşkınlıkla sordum.

"Koruyucum demeler, ondan yardım istemeler falan.. Hani uzak duracaktın, hani onunla olmak istemiyordun?"

"Hala istemiyorum. Koruyucu dememin sebebi tamamen şakaydı. Aramızda geçen bir konuşmaya vurgu yaptım. Bizi duyduğunu bildiğimden söyledim."

"Ne ara şaka yapacak kadar yakınlaştınız!?" Tekrardan bağırmaya başlayınca, artık bende sinirlenmiştim.

"Kiminle yakın olup, olmayacağıma sen karışamazsın!" Diye aynı şekilde bağırdım.

"Karışırım! Bu benim görevim."

"Senin görevin bizi korumak. Hayatımıza müdahale etmek değil!"

"Seni korumaya çalışıyorum zaten!"

"Beni kimden koruyorsun? O adam bana mühürlü. Sen demedin mi sana bir şey yapamaz diye. Bana zarar verebilecek en son insan o değil mi!"

Mert arabayı hızla sağa çekip, durdurdu. Hırsla bana dönüp, "Seni bir katilden korumaya çalışıyorum!" Diye bağırdı.

Sessiz kaldım. Konuşamadım. Bir süre söylediği cümleyi idrak edemedim. Dikkatlice karşımdaki çocuğa baktım. Ciddi olmadığını anlamaya ihtiyacım vardı. Ancak o tüm ciddiyetiyle bana bakıyordu.

"Bunu sana söylemek, seni korkutmak istememiştim. Mühür olayını bitirene kadar ondan uzak durmanı sağlamak istemiştim."

"Beni öldüremez." Dedim fısıldayarak.

"Öldürecek. Ama şimdi yapamaz."

"Ama sen dedin ki-"

"Mühürlü eşini öldüremez dedim, evet. Ama şimdilik. Kendi gözlerinle gördün. Mührü istemiyor. Zayıflık istemiyor."

"Ben.."

"Sen ne Zeren? Ne sanıyordun ki? Sana isteyerek yaklaştığını falan mı? O bunu istemiyor. Sadece mührün etkisiyle sana yaklaşıyor. Eminim çoktan pişman olmuştur." Dedi. Cevap vermedim. Sadece sustum. "Bak eğer ona yüz verirsen, o sana daha çok bağlanır. Ama istediği için değil. Mührün etkisiyle sana kapılır. Eğer seni isteseydi, niye mühürü bozmak için bu kadar uğraşsın? Sınıfta tüm gün kitap okuyor. Sırf bu mühürden kurtulmak için. Önce mühürden sonra da senden kurtulacak."

"Beni öldürecek mi?" Sanki sesim içime kaçmış gibi fısıltıdan farksız çıkmıştı.  Konuşmakta zorluk çekmiştim.

"Siz yakınlaşmaya devam ettikçe, evet. Çünkü mühür bozulmadan önce sana bağlanırsa, mühür bozulduktan sonra aynı hisleri hissetmekten korkar. Bu yüzden de ilk işi seni ortadan kaldırmak olur." Dedi.

NARYAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin