J.Jungkook İle Hayal Et

KANAYAN ELLER

*Hatırlatma*

y/n: ve ben evlendim biliyor musun?

*Hatırlatma bitmiştir*

"Dediğimde gözlerimin yandığını hissettim... Ağlamak istemiyorum...hayır..."

y/n: onun adı Jungkook... Ama anne ben isteyerek evlenmedim... Kağıt üzerinde evliyiz.. senin minik kızın evlendi annecim...

"Bu sefer tuttuğum göz yaşlarımı serbest bıraktım..."

y/n: birkaç ay sonra boşanacağım.. a-ama anne biliyor musun bana çok iyi davranıyor... Başlarda biraz gıcıklık yapıp beni sinir ediyordu... Ama ona alışmaya başladım..

"Göz yaşlarım sel olmuş akarken ben ise hala devam ediyordum.."

y/n: istemiyorum anne... Ona alışmak hiç istemiyorum... Ç-çünkü eğer alışırsam bırakamam.. çok zor olur... Senin gibi onu da kaybetmek istemiyorum... Kendi duygularımdan nefret ediyorum! Çünkü bazen ona bağlandığımı hissediyorum!.. anne istemiyorum lütfen engel ol...

"Dediğimde tekrardan gözlerimi elimin tersi ile sildim.. istemiyordum... Eğer alışırsam bıraktığım zaman çok zor olurdu... Annem öldüğünde de çok zor olmuştu... Adeta dünyam başıma yıkılmıştı.. çocukluğumun en güzel döneminde ben bu acıyla yaşıyordum... Bu yüzden hiçbir insana fazla bağlanmamaya çalışıyorum ama olmuyor işte.. onları çok seviyorum.. "

y/n: anne aklıma ne geldi biliyor musun? Belkide şimdiden kendimi alıştırmaya çalışsam iyi olur değil mi? Hem boşandığım zaman daha kolay olur.. evet mesafe koymam gerekiyor...... Bu arada ben o ilaçları tekrardan kullanmaya başladım...

"Dediğimde kırıp dağıtmak geldi içimden ama yapamadım... Bileğimi sıkıca tuttuğumda tırnaklarımı derime batırdım..."

y/n: babamın haberi yok... Bilmiyor tekrar başladığımı... Eğer söylersem tekrar psikologlar, hastaneler falan tekrardan başlardı... İstemedim, sakladım... Babamdan sakladığım için pişman hissediyorum... Anne sence öğrendiğinde bana çok kızar mı?

"Dediğimde tırnaklarımı biraz daha batırdım... Hiçbirşey annemin mezarının başında o iğrenç anları hatırlamak kadar acıtmıyordu...."

y/n: her gece kabus görmeye dayanamadım... Yine kullanmak zorunda kaldım... Anne olmuyor ki.. gecelerimi bu ilaçlara bağlı yaşatmak istemiyorum ki... İlaç yerine yıllarca psikoloğa gitmek de istemiyorum... Hiçbirşey istemiyorum.. sadece herşey geçsin istiyorum..

"Artık bileğimde bir yanma hissettiğimde elimi çekmiştim ve bileğime bakmıştım... Biraz kızarmış ve birkaç tırnak izi çıkmıştı.. geçer....."

y/n: geçecek anne merak etme...

"Hızla ayağa kalktım... Çantamı hızlı bir şekilde açarak içinden fotoğrafı çıkardım ve anneme gösterdim..."

y/n: anne bak bunu senin dolabında buldum... Üzgünüm dolabını izinsiz açtığım için ve fotoğrafı aldığım için... Ama aynısından yaptırıp geri yerine koyacağım söz... Aynı senin bıraktığın gibi olucak..

"Fotoğrafı tekrardan çantama yerleştirdiğimde tekrar anneme baktım...."

y/n: ben gidiyorum anne.... Seni seviyorum... Başka zaman tekrar geleceğim. Görüşürüz meleğim..

"Dediğimde gülümseyerek el salladım ve yavaş bir şekilde arkamı dönerek birkaç adım ile oradan uzaklaştım... Başımı dik tutmuş yürümeye başladım... Arabaya yetişmiştim... Binmeden önce son kez baktım... Bakışlarım diğer yolun ucuna kaydığı zaman tekrar gördüm.... Yine bir siyah araba... Ama bu dün ki araba değildi çünkü bu biraz daha farklı bir arabaydı.. arabanın şekli ve modeli farklıydı... Yine mi sensin Jungkook? Dün akşam konuşmamıza rağmen hala beni takip etmen çok saçma."