VAZGEÇİŞ

145 14 47
                                    

*Hatırlatma*

"Umudumu kesmeye başlamıştım."

*Hatırlatma bitmiştir*

"Üç gündür kimse gelmedi. Taehyun yoktu. Kimse gelmemişti beni kurtarmaya. Jeon ise beni buraya hapsederek sonsuza kadar beraber olacağımızı düşünüyordu. Üç gündür odaya yiyecek ve kıyafet bırakıyordu. Onun haricinde bütün gün burada yalnız kalıyordum. Şuan ise yoktu. Sabah kahvaltı bırakmış ve bir daha gelmemişti."

"Düşüncelerim hala aynıydı. Yani daha sakinleşmiştim tabii ama bana olanları anlatmaması ve buraya hapsetmesi yüzünden gerçekten boşanacaktım. Bunu o istemişti. Ruh hastası herif! Sanki burada kapalı kalınca boynuna atlayacağım, manyak!"

"Kapının sesini duyduğumda o yöne doğru baktım. Kapı açılmış ve içeriye hiç beklemediğim bir yüz girmişti. Taehyun! Hızla yataktan kalkmış ve ona doğru koşarak sarılmıştım."

Taehyun: prensesim. Sonunda buldum seni.

y/n: nerede kaldın? Hiç gelmeyeceksin sandım.

Taehyun: seninki işleri zorluyordu, onun için geciktim. Hadi gidelim buradan.

"Ondan ayrılmış ve elini tutarak odadan çıkmıştık. Evin içinde ve etrafınsa korumalar vardı ama Jeon yoktu. Evin dışına çıktığımızda ise yaralı birkaç koruma vardı."

y/n: ne oldu burada?

Taehyun: seninki bayağı zeki. Evin etrafına tuzak yerleştirmiş.

y/n: gitti mi yani?

Taehyun: burada olduğumuzdan haberi yok ama şimdiye kadar haber gitmiştir. Bir an önce buradan gitmeliyiz.

"Taehyun'un arabasına bindiğimde gözlerim dolmuştu. Arabalara buradan ayrılırken Taehyun beni kendine çekip sarılmıştı."

Taehyun: senin için çok endişelendik. O herif sana birşey yapmasın diye olduğunca hızlı gelmeye çalıştım.

y/n: bana zarar verecek birşey yapmaz o.

"Dedim ve arkama yaslandım."

y/n: neden bu kadar geciktin?

Taehyun: telefon sinyallerini bulamadık. O manyak herif ona ulaşmamamız için eve bile gitmiyordu, büyük ihtimalle burada saklanıyordu.

"Canım yanmıştı biraz. Kook neden bunları yaptın? Hiçbirşey eline geçmedi. Yine kaybettin, yine kaybettik."

y/n: nereye gidiyoruz şimdi?

Taehyun: bizim evde kalacaksın. Seni bırakamam, o manyak tekrardan kaçırabilir.

y/n: ona sürekli manyak deme.

Taehyun: aptal mısın sen acaba?

"Demişti yüzüme bir aptala bakar gibi bakarken."

y/n: aptal değilim.
.
.
.
"Taehyun'un evine gelmiştik. Evi büyüktü ve tek yaşıyordu. O yüzden sorun yoktu. İçeriye girdiğimizde salonda kızları görmem ile bana doğru gelmiş ve sarılmıştık. Çok özledim onları."

Yeji: iyi misin?

Minji: o ukala sana birşey yapmadı, değil mi?

y/n: birşeyim yok.

"Birlikte koltuklara geçip oturduk. Kızlara sıkı sıkı sarılırken bir yanım ise huzursuzdu. Oradan ayrıldığım ve Kook'u bıraktığım için. Zaten bunu ben istememiş miydim?"

J.Jungkook İle Hayal EtHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin