មន្តស្នេហ៍កំលោះតូចរ៉ាគីក(ចប់)

48: ជុងវ៉ាន់ខ្លាច mommy ស្ទះទ្រូងស្លាប់

. ថេយ៉ុងគេបាន ចេញពីមន្ទីរពេទ្យ ដោយទិកសំបុត្រមួយច្បាប់សម្រាប់ជុងហ្គុកនៅពេលដែលនាយភ្ញាក់ពីគេង។

.អត្ថន័យក្នុងសំបុត្រ

< វិធីនេះអន់ណាស់ គួរតែរកវិធីដែលល្អជាងនេះ> ថេយ៍គេទុកត្រឹមតែសំបត្រហើយក៏ចាកចេញពីពេទ្យបាត់ស្រមោល។ ជុងហ្គកក្រោយពេលបានឃើញសំបត្រមួយច្បាប់នោះនៅលើតុក្បែរគ្រែគេងគេហើយធ្វើឲ្យនាយគាំងជាខ្លាំងនឹងពាក្យសម្តីរាងតូច។ នេះគេដឹងហើយតែថេយ៍គេមិនច្រឡោតដាក់ហើយទេឬ? ហើយនៅឲ្យនាយស្វែងរកវីធីថ្មីមកតាមលួងគេទៀតឬ? ជុងហ្គុកបានចេញពីពេទ្យមុនថ្ងៃកំណត់ព្រោះគេជាមនុស្សដែលមិនចូលចិត្តគេងមន្ទីរពេទ្យស្រាប់ហើយរាងតូចក៏ដឹងរឿងដូចគ្នា នាយក៏មិនទ្រាំនៅទីនោះទៀតដែរ។

.ថ្ងៃបន្ទាប់

.ភូមិគ្រឹះគីម...

" នេះ ជាអ្វីនឹង អ៊ុំស្រី?? " ថ្ងៃនេះថេយ៉ុងគេងើបពីព្រឹកព្រលឹមដើម្បី ទៅមើលការខុសត្រូវនៅក្រុមហ៊ុនរបស់លោកគីម ព្រោះគាត់មានគម្រោងត្រូវលក់ចេញឆាប់ៗនេះតែថេយ៍គេមិនព្រមនោះឡើយ ហើយថ្ងៃនេះគេក៏ត្រូវទៅអ្នកដែលមកចរចារទិញក្រុមហ៊ុនរបស់ប៉ាគេផងដែរ។ គ្រាន់តែដើរចុះមិនទាន់ផុតកម្ម ជណ្តើរផងក៏ស្រាប់តែឃើញផ្តាមួយបាច់យ៉ាងធំនៅលើសាឡុងក្នុងបន្ទប់ទទួលភ្លៀវរបស់គេ ដែលធ្វើឲ្យដើរយ៉ាងចម្លែកចិត្តជាខ្លាំង ព្រោះវាជាផ្កាដែលគេចូលចិត្តទៀតផង។

" គឺ ថាជារបស់លោកចន ណាអ្នកប្រុស!"

"យកវាចេញទៅ យកទៅបោះចោលខាងក្រៅឲ្យឆ្ងាយពីមុខមាត់របស់ខ្ញុំទៅអ៊ុុំ" ថេយ៍ ដើរទៅជុងហ្គុកលើតអាហារហើយនិយាយប្រាប់ទៅរាងចំណាស់ទាំងទឹកមុខរាបស្មើរ។

" តែថាមើលទៅវាថ្លៃណាស់ហើយ ហើយសុទ្ធិតែជាផ្កាស្រស់ៗទៀតផង អ្នកប្រុសមិនស្តាយខ្លះទេឬ??"

" អ៊ុំស្តាយវាឬ??"

"អរចា៎អ្នកទេអ្នកប្រុស អ៊ុំនិងយកវាទៅបោះចោលឥលូវនេះ"

" គិតថាយកផ្កាប៉ុណ្ណឹងមកលួងយើង ងាយៗតើមែនទេ យើងមិនចិត្តងាយដល់ថ្នាក់នឹងនោះទេ ហហិហិ តែថាស្តាយពិតមែនតើតែយើងមិនខ្វល់ ឆីស!" ថេយ៉ុង គេអង្គុយនិយាយតែម្នាក់ឯងគិតបណ្តើរគេក៏សើចឡើងបណ្តើរទាំងសប្បាយចិត្តយ៉ាងខ្លាំង។ ចិត្តថាគេចិត្តងាយណាស់មែនទេ? គ្រាន់តែតែផ្កាមួយបាច់តម្លៃមិនប៉ុន្មានពាន់$ចង់មកត្រូវគ្នាវិញជាមួយខ្លួនឬ?ដេកចាំទៅ..ហាស់ហាស់..។