" អាប៉ងអៀនហើយ!!"
"មិន អៀនទើបចម្លែក!!" គ្រប់គ្នានាំគ្នាបង្អាប់ជុងវ៉ាន់ ដែលធ្វើឲ្យកំលោះតូចកាន់តែអៀនព្រមទាំងក្រសោបថ្ពាល់ជាប់ទៀតផង។
"យើងគិតថាឯង ល្មមគិតគូរហើយណាអាជុង"ភ្លាមនោះយ៉ុងហ្គីនាយក៏និយាយឡើងទៅកាន់មិត្តរបស់ខ្លួន។
"យើងក៏គិតដូចជាបងយ៉ុងដែលណា បើទុកទៀតខ្លាចតែកូនស្រីរបស់យើងគ្មានអ្នកយកនោះទេ ហាស់ហា.."ជេមីននិយាយទាំងសើចទៅកាន់ថេយ៉ុងដូចគ្នា។ ហើយអ្នកទាំងបួនក៏សើចឡើង ខុសតែក្មេងៗស្ងាត់ឲ្យជ្រាប់ព្រោះមិនយល់ថាចាស់ៗកំពុងតែនាំគ្នាអ្វី?
.ភូមិគ្រឹះចន ។ ទម្រាំតែចប់កម្មវិធីគឺវាម៉ោង១០យប់ទៅហើយ ហើយក្មេងៗគ្រាន់តែចូលដល់ក្នុងឡានភ្លាមក៏នាំគ្នាគេងលក់អស់។
"អឹម! ហត់ណា..."ជុងហ្គុក ទម្លាក់ខ្លួនគេងនៅលើពូកក្បែរខ្វាន់មីទាំងដកដង្ហើមធំ។ ព្រោះតែអស់កម្លាំងខ្លាំងពេក។
"ងូតទឹកសិនទៅបង...."ថេយ៉ុង ដោះអាវក្រៅចេញ រួចក៏និយាយទៅកាន់រាងក្រាស់ទាំងញញឹម។ ព្រមទាំងចូលមកដាក់ខ្លួនអង្គុយក្បែរនាយ។
" បាទ! ចឹងយើងងូតជាមួយគ្នាទៅ...តោះ"និយាយហើយជុងហ្គុកក៏លើកបីថេយ៉ុងចូលក្នុងបន្ទប់ទឹកតែម្តងរកតែគេនិយាយបដិសេធន៍មិនទាន់។ ថេយ៉ុងមកដល់ក្នុងបន្ទប់ទឹកទាំងពីរក៏បានដោះសម្លៀកបំពាក់ឲ្យគ្នាទៅវិញទៅមករហូតដល់អស់ពីរាងខ្លួន ហើយក្រសែភ្នែករបស់ពួកគេគឺពោរពេញទៅដោយតណ្ហានៅក្នុងខ្លួនព្រោះតែជាតិស្រាដែលពួកគេបានផឹកនៅក្នុងកម្មវិធី។
"អេបងឯងនេះ! ប្រយ័ត្នភ្ញាក់កូន...." ជុងហ្គុក រុញថេយ៉ុងទៅផ្គាប់នឹងជញ្ជាំង បន្ទប់ទឹកហើយនាយក៏បើកទឹកផ្កាឈូកដោយពួកគេឈរងូតជាមួយគ្នាទាំងអាក្រាតកាយ។ ហើយក៏មានឃើញនៅរាងកាយល្អឥតខ្ចោះរបស់គ្នាទៅវិញទៅមក។ ជុងហ្គុក អង្អែលលើរាងកាយរបស់រាងតូចថ្នមៗ ថេយ៉ុងបម្រុងនឹងហាមខាត់នាយកុំធ្វើវាអីព្រោះខ្លាចឮសម្លេងដល់កូនរបស់ពួកគេ។
"មិនភ្ញាក់ទេអូនថ្ងូរតិចៗទៅ..."ពួកគេធ្វើវានៅក្នុងបន្ទប់ទឹកវាមិនអាចឮចេញទៅខាងក្រៅនោះទេ។
YOU ARE READING
មន្តស្នេហ៍កំលោះតូចរ៉ាគីក(ចប់)
Phiêu lưu"ឈ្មោះរ៉ាគីកគឺជាឈ្មោះដែលឪពុករបស់ខ្ញុំបានបន្សល់ទុកឲ្យ ក្រោយពេលគាត់បានចាក់ចេញទៅ" __________ Tae:បងគិតខុសហើយជុងហ្គុក..ស្នេហាវាមិនមែនជាការមានសិ*នោះទេ...💔 ___________ Jk:យើងបែកគ្នាទៅ បងត្រូវគ្នាជាមួយនឹងសង្សារចាស់របស់បងវិញហើយ Tae:បងគ្រាន់តែយកខ្ញុំជាតួរជំ...
