មន្តស្នេហ៍កំលោះតូចរ៉ាគីក(ចប់)

73:ថើបអូនមើលមុខអូនផង

.និយាយទៅពេលវេលាវាពិតជាដើរលឿនខ្លាំងណាស់ត្រឹមតែមួយប្រព្រិចភ្នែកសោះវាក៏មានរយៈពេលពីឆ្នាំទៀតបាត់ទៅហើយ។ នៅក្នុងផ្ទះដ៏ធំស្កឹមស្កៃមួយពេលនេះមានតែឮសម្លេងក្មេងរត់ដេញគ្នា អ្នកបម្រើគ្រប់គ្នានាំគ្នាចាប់ពួកគេឲ្យឈប់តែក្មេងៗទាំងពីមិនព្រមស្តាប់នោះឡើយ។ ពិសេសគឺចនជុងវ៉ាន់នឹងម៉ង់កំលោះតូចមានមានវ័យ7ឆ្នាំទៅហើយបើគិតមកដល់ឥឡូវនេះ។ ជុងវ៉ាន់បានរត់ដេញចាប់នាងល្អិតខ្វាន់មី មិនឲ្យដាច់គ្នានោះឡើយ ទាំងដែលប្អូនស្រីរបស់ខ្លួនទើបតែមានអាយុបានមួយខួប8ខែតែប៉ុណ្ណោះនាងតូចរត់តិកតាក់ផងវាផង ព្រោះតែមិនចង់ឲ្យបងប្រុសចាប់ខ្លួនបាន។ ខកវាន់មីនាងពិតជាមានមុខមាត់កាត់តាមប៉ាតូចរបស់គេខ្លាំងណាស់។

"អ្នកប្រុសតូចបានហើយ មើលអ្នកនាងតូចចោះហត់ស្លាប់ហើយ...."នាងបម្រើ ដោយសារតែហត់ពេកទើបបានជានាងដាក់ខ្លួនអង្គុយហើយសម្លឹងមើលទៅកាន់ក្មេងៗដែលកំពុងតែរត់ដេញគ្នាមិនចេះទាំងហត់។

" អាប៉ង ចាប់អូនឲ្យប៉ាន...មក" ខ្វាន់មី រត់ឡើងចង់ជុំវិញផ្ទះទៅហើយតែនាងរត់មិនបានលឿននោះទេព្រោះតែជើងនាងខ្លីៗហើយដំណើររបស់នាងតិកតាក់ ។នាហល្អិតងាកក្រោយសម្តីទៅហៅបងប្រុសរបស់ខ្លួនឲ្យរត់ចាប់គេឲ្យបាន។

"តាចាប់បានបងនឹងខាំគូទឯងហើយណា..ក្មេងក្បាលខូច..." មូលហេតុដែលជុងវ៉ាន់ដេញចាប់ខ្វាន់មី ក៏ដោយសារតែនាងតូចចូលចិត្តរំខាន់គេនៅពេលដែលគេកំពុងតែរៀន ទើបជុងវ៉ាន់រត់ដេញចាប់នាងដើម្បីដាក់ទោសចេញម្តងកុំឲ្យពូកែមករំខានគេពេក។

"ហិហិ...អូនអត់កាច..ប៉ងឯងទេ..." នាងល្អិត មិនត្រឹមតែនិយាយនោះទេព្រមទាំងសើចស្ញាញ់មកកាន់បងប្រុសខ្លួនទៀតផងដែលធ្វើឲ្យជុងវ៉ាន់កាន់ក្នាញ់នឹងនាង។