.ជុងហ្គុកកំពុងតែអង្គុយសម្រួលអារម្មណ៍របស់ខ្លួន នៅលើពូក ដោយភ្នែកបែបទៅមើលទ្វារបន្ទប់ទឹកមុននេះ
" សម្រួលអារម្មណ៍ៗ ជាប្រុសដូចគ្នាទេណាវើយ..អាជុង..តែមុននេះស្អាតណាស់...ណ្ហើយឈប់គិតទៅ..អាកូនប្រុសរបស់យើងមិចក៏ឡើងទល់ចឹង..ចំជាយ៉ាប់មែនហើយ.." មាត់និយាយដោយមិនបានចអារម្មណ៍ជាមួយនឹងកូនប្រុសរបស់នាយដែលកំពុងតែលាក់ខ្លួននៅក្នុងខោនោះទេតែពេលអោនទៅមើល ព្រះជួយ។
.ក្នុងបន្ទប់ទឹក
"មិនអីទេ គីមថេយ៉ុង ក្រែងពួកយើងជាប្រុសដូចគ្នាមិនចឹងឬ? ដូច្នេះហើយរឿងប៉ុណ្ណឹធម្មតានោះទេ ណា" ឈរសម្រួលអារម្មណ៍បន្តិច រួចគេក៏សម្រេចចិត្តបើកទ្វារចេញទៅខាងក្រៅ។
.ក្រាក! គ្រាន់តែបើកទ្វារចេញមកភ្លាមថេយ៍ក៏ឃើញថាជុងហ្គុកនាយកំពុងតែរើភួយខ្នើយទៅណាក៏មិនដឹងកំលោះតូចក៏សួរឡើយ÷
"ជុង...បង.! "
"ថេយ៍ ចេញមកហើយមែនទេ បងទៅគេងនៅលើឡាឡុងអូនគេនៅលើពូកនេះចោះណា"ជថេយ៍មិនទាន់ទាំងបានសួរផងជុងហ្គុកនាយក៏និយាយកាត់មុនបាត់ទៅហើយ។
"ហេតុអ្វីទៅ? បងមិនចង់គេងជាមួយអូនទេឬ..?អឺ..គឺ..អូនចង់មាននៃថាយប់នេះមេឃរាងចុះត្រជាក់ដូច្នេះហើយបងអានឹងរងារពេល គេងលើសាឡុងនឹងណា"
"មិនអីនោះទេ អូនគេងចោះ" ជុងហ្គុករផបនឹងដើរចេញពីបន្ទប់តែថេយ៉ុងចាប់ដៃគេជាប់។
"កុំទៅបានទេ! អូនខ្លាច" ថេយ៉ុងធ្វើមុខឡើយកំសត់ដាក់រាងក្រាស់។
"ចឹងក៏បាន ចឹងពួកយើងចូលគេងទៅនេះវាក៏យប់ណាស់ហើយដែរ ប្រយ័ត្នតែសង្សារបងមុខលែងស្អាតទៅ..."ជុងហ្គុកងាកមកវិញព្រមទាំងចាប់ក្រញិចថ្ពាល់របស់រាងតូច រួចក៏និយាយញ៉ោះគេ។
"ចោះបងអូនលែងស្អាតបងនៅស្រឡាញ់អូនទេ?"
"ប្រាកដណាស់! ព្រោះបងធ្លាប់ប្រាប់អូនហើយតើមែនទេអូនគឺជាផ្កាដល់ស្រស់ស្អាតជាងគេសម្រាប់បង..."
"បងក៏ជាបុរសដែលសង្ហារជាគេសម្រាប់អូនដូចគ្នា..."
"តោះចូលគេងទៅ .."ជុងហ្គុកគេក៏ដើរទៅបិតភ្លើងហើយអ្នកទាំងពីរក៏គេងគ្រែជាមួយគ្នា។
.យប់រៀងជ្រេបន្តិចហើយអាកាសធាតុក៏រាងចុះត្រជាក់ដែលធ្វើឲ្យគូរស្នេហ៍ទាំងពីក៏ចេះតែខិតទៅរកគ្នា ។ដែលធ្វើឲ្យប៉ះមុខរបស់ពួកគេទាំងពីរក៏បានប៉ះគ្នាផងដែរ។ ជុងហ្គុកបើកភ្នែកឡើង ដោយយកដៃរបស់នាយទៅញែសក់ដែលកំពុងតែបិតបាំងមុខរបស់រាងតូចដែលកំពុងតែគេងលង់លក់មិនដឹងអ្វី ហើយខ្យល់ដង្ហើមរបស់ពួកគេក៏ប៉ះគ្នា។
YOU ARE READING
មន្តស្នេហ៍កំលោះតូចរ៉ាគីក(ចប់)
Aventura"ឈ្មោះរ៉ាគីកគឺជាឈ្មោះដែលឪពុករបស់ខ្ញុំបានបន្សល់ទុកឲ្យ ក្រោយពេលគាត់បានចាក់ចេញទៅ" __________ Tae:បងគិតខុសហើយជុងហ្គុក..ស្នេហាវាមិនមែនជាការមានសិ*នោះទេ...💔 ___________ Jk:យើងបែកគ្នាទៅ បងត្រូវគ្នាជាមួយនឹងសង្សារចាស់របស់បងវិញហើយ Tae:បងគ្រាន់តែយកខ្ញុំជាតួរជំ...
