AŞKIN ATEŞİ

89.Bölüm (A&Y)

Merhaba, nasılsınız?😊🥰🥰

Biliyorum sizi çok ama çok beklettim bunun için ne deseniz haklısınız ama benimde çok geçerli sebeplerim var.

Uzun zamandır bölüm için ilham gelmiyor ne yaparsam yapayım bir tülü yazamadım. En sonunda elimde çok önceden hazır yazılmış bir çift vardı aslında bu bölümü diğer kitapta yayınlamak üzerine hazırlamıştım öyle bir an aklıma gelenleri yazıp kenara koymuştum ve onun bazı yerlerini değiştirdim ekledim çıkardım düzenlemesini yaptım ve bugüne hazır oldu.

Biliyorum bazılarınız şimdi bu çift ne alaka derken bazıları da çok istediği için görünce sevinecek ama en azından bana bizimkilerden ilham gelene kadar bu çifti paylaşayım en azından bir bölüm gelsin dedim.

Bu hikayede neden böyle oluyor diyorsunuz ama inanın benimde elimde olan bir şey yok bende çok üzgünüm. Yazmak beni bu hayatta hep dik tutan şey oldu en zor zamanlarımda hep yazarak ayakta kaldım diyebilirim ama son bir senedir ne yaparsam yapayım olmuyor. Ne zaman yazmaya başlasam ilerlemiyor ya da yazacak enerjiyi isteği ilhamı bulamıyorum. Hal böyle olunca da ortaya bölüm çıkmıyor

Bırakmak isteyen olursa saygı duyuyorum. Ben burdayım bir şekilde bu hikayeyi bugüne kadar okuyan sizlere yakışır şekilde finale kadar gideceğim. Anlayışınız için hepinize çok teşekkür ederim.

Not: Bu bölmdeki çift bir sonraki kitap karakterlerinden Ahsen ve Yavuz içinde biraz da Cesur'la Dilçem'de var. Eğer onları sevmeyen varsa bu bölümde bir şans vermenizi istiyorum çünkü benim çok içime sindi. Bu kardeşlerin hikayeleri beni heyecanlandırıyor heveslendiriyor.

Bölümde yetişkin kısımlar var başlama ve bitiş kısmına yine ünlem koydum ama okumak istemeyen için bilginiz olsun.

Bölüm ama çok uzun en az beş bölümlük uzunlukta uzun partlara bölmedim neticede onların hikayesine tamamen ait bir kitap değil o yüzden ayırmıyorum artık vakit buldukça okuyup bakarsınız. Kendi hikaye kitabına başladığımda bu bölümleri kısa tutup bir kaç bölüme eklemeler yaparak yayacağım.

Keyifli okumalar.😊

***
AHSEN & YAVUZ

"Babaaaa."

Yavuz kendisine doğru koşarak gelen kızına kollarını iki yana açtı ve onu kucağına alıp öperken minicik ellerin yanağını tutmasıyla güldü.

"Aşkım benim."

"Babacım geldiinn"

"Yerim seni ben. Geldim güzeller güzelim nasılsın bakalım?"

"İyiyim halamla bebekleyime elbise dikiyoluz."

"Hımm ne güzel. Özledin mi sen beni."

"Çok ösledim ya sen?"

"Bende çok özledim bebeğim."

Yavuz kızını öperek onun bıcır bıcır konuşmalarını dinleyerek avluda ilerledi her akşam işten geldiğinde benzer konuşmalarından biriydi bu rutin. Zeynep babasına çok düşkündü ve Yavuz'da kızını bir gün görmezse deliye dönen bir babaydı.

Sedirde oturan annesiyle kız kardeşi Ceylan'a gülümsedi. Gözleri işten her geldiğinde olduğu gibi yine Ahsen'i arasa da karısı ortalıkta yoktu.

"Oğlum hoş geldin."

"Hoş buldum anne? Ceylan nasılsın abicim?"

Ceylan elindekileri bırakıp ayağa kalktı ve o sırada kucağından inen kızını yere bıraktı Yavuz kardeşinin yanaklarından öptü.