Aşkın Bedeli'nde sevilen çocukların büyümüş halleriyle dolu dolu yeni bir hikaye. Aşkın Bedeli'ni okumadan da bağımsız olarak hikayeyi okuyabilirsiniz çünkü onların hikayesi başka olacak. Eymen, Miray, Altuğ ve Azra'nın yürek burkan aşklarını, dost...
Yeni bölüm geldi ve oldukça uzun bir bölüm oldu. Bu bölümde içine çok sindi ve iki çiftimize yer verdim.
Ebru ve Emre bebek konusunda netleşsinler istedim bunun dışında bölümde bence istenen beklenen bir Altuğ Azra kavuşması oldu ve bakalım onlar için neler yazacaksınız neler hissedeceksiniz çok merak ediyorum. :)
Bölüm gecikmesi için kusura bakmayın sağlık sorunum nedeniyle bir süre yazamadım bugüne bitirip paylaşmak nasip oldu.
Keyifli okumalar dilerim.
Bu şahane afiş için yine sevgili Destinesiaaa teşekkür ederim canım iyi ki varsın.❤️😍 👇👇👇👇
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*** EBRU & EMRE
Günler öncesi
Elbiseyi tekrar aşağıya indirdi yüzünde gülümsesiyle başını kaldırdı kaldırıldığı gibi Ebru'nun yaşlı gözleriyle karşılaştı ve ne yapacağını bilemez halde panikledi. Ebru uyanmıştı ve belli ki bebeğiyle olan konuşmasını duymuştu.
"Ebru."
"Sen biliyorsun."
Ebru hıçkırıp Emre'nin omzuna yüzünü yasladı. Daha kendisi içinde bu meseleyi halletmeden Emre'nin bildiğini öğrenmek iyi gelmedi.
Emre derin bir nefes alıp verdi işte başlıyordu zor süreç. Ebru'yu ya ikna edip istemesini sağlayacaktı ya da bunu başaramayacaktı. Başaramazsam kısmını düşünmek bile istemiyordu. Bebeğinden vazgeçemezdi. O canıydı nasıl kıyardı ona... Allahtan güç ve sabır diledi çünkü en çok şuanda bunlara ihtiyacı vardı...
*** Emre hiç konuşmadan sevdiği kadının ağlayıp biraz sakinleşmesini bekledi ama giderek artan hıçkırıklarından onun sakinleşemediğini anlayıp derin bir nefes alıp vererek yatakta doğruldu Ebru sıkı sıkı belini tutarken zor olsa da sırtını başlığa yaslayıp onun yüzünü kaldırıp avuçları içine aldı.
"Ebru'm... Ağlama."
"Söylemeyeceğim demişti ben hazır olana kadar söylemeyecekti."
Ebru hıçkırıkları arasında konuşmaya çalışırken Emre onun alnından öptü acıyla yutkundu.
"Eymen'i suçlama ben sensiz öyle kötü bir haldeydim ki söylemek zorunda kaldı. Hem senin yanına gelmiş endişelenmiş biran önce benim sana gelmem için bizim için istemese de söyledi. Ona kızma. Eymen normalde asla bunu yapmazdı ama endişelenmiş işte."
