AŞKIN ATEŞİ

9. Bölüm Çocukluktan sevdik

Merhaba, ben geldim üstelik çok ama çok uzun rekor bir bölümle geldim. Evet rekor çünkü Aşkın Ateşi başladığından beri yazdığım en uzun bölüm bu bölüm oldu ikiye ayıracaktım ama sonradan vazgeçtim belki siz dinlene dinlene okumak istersiniz dedim.

Bölüm içinde çiftleri başlıklar halinde ayırdım mesela Eymen ve Miray başlığı altında onları okuduk diyelim sonra bölüm içinde yine onları okuyacağız. Hemen bitirip geçmedim bilginiz olsun.

Bu arada özellikle son kısımlarda yazım hataları görürseniz kusura bakmayın düzeltmeye vaktin olmadı. Başlasam bölüm geçilecekti o yüzden direkt şöyle bir okuyup paylaştım gözden kaçırdığım oldursa kusuruma bakmayın.

Bu uzun ve herkesin olduğu bölüm hatrına bol bol yorum ve oy bekliyorum sizden.

Keyifli okumalar dilerim. Sevgiler ❤️

***
EYMEN & MİRAY

Eymen duştan çıkıp aşağıya terasa indiği de Emre'den Ebru'nun gittiğini üstelik gelmeye bu kadar hevesliyken bir görüşürüz bile demeden onun gittiğini öğrendiğinde çok şaşırdı. Ebru'nun böyle aniden gitmesinin altında başka bir şey olduğuna emindi ve bu yüzden Ege'yi kenara çekip neler olduğunu sorduğunda Ege abisine Miray'ın söylediği lafın üstüne geldiğini bir şeyleri tam olarak bilmediğini anlatınca Eymen inanamaz gözlerle baktı sevdiğine ama Miray o bakışları fark etmedi.

Emre'de üstüne Ebru'yla yukarıda karşılaştıklarını ve söylediklerini pişman halde anlatınca Eymen oturduğu sonradan hızla kızmış halde kalkınca herkeste bir sessizlik oldu Serhat durumu anlamazken yanında oturan Azra ona alçak ses tonuyla bir şeyler söyledi.

Eymen duyduklarına şaşırmıştı. Evinden üstelik canlarım dedikleri nasıl misafirini arkadaşını Ebru'yu böylesine göndermeye zorlamışlardı anlamıyordu. Serhat nasıl bugün yanlarına geldiyse pekala Ebru'da öyle gelmişti ve bu neden bu kadar sorundu.

Ebru'nun dış görünüşüne bakıp neden onu yargılıyorlardı anlamıyordu çokta şaşırıyordu yıllardır yedikleri içtikleri ayrı olmadığı ailesine, sevdiğim dediği ela gözlüsünün tavrına. Evine davet ettiği misafir böyle gitmemeliydi yakışık almamıştı ve kim olursa olsun kovulur gibi gitmesi Eymen'e göre hiç hoş değildi.

Eymen elinde telefon masadan uzaklaşınca Miray'da peşinden kalktı. O kadını kendisine inat tekrar çağırırsa Eymen'e çok kırılacaktı. Eymen anlamıyordu içindeki kıskançlığı ama kendisinin de ne yaptığını bilmiyordu Miray.

Eymen Ebru'yu aramaya koyuldu. Kim olursa olsun evindeki misafir böyle gitmemeliydi bu Eymen'e göre çok ayıp bir şeydi.

Telefon bir kaç çalmadan sonra açıldı ve burnu tıkanan Ebru'nun boğuk sesini duyanca onun ağladığını düşünüp gözlerini kapatıp açarak nefesini bıraktı onun o haline üzüldü.

"Ebru nereye gittin sen?"

Direkt konuya girdi çünkü böyle olsun hiç istemediği için çok mahçup hissediyordu kendisini.

Ebru tebessüm edip yanında yatan köpeğinin kar beyazı yumuşak tüylerini okşadı. Yine onu Eymen'den başka arayan düşünen yoktu.

"Köpük hastalanmış acil çıktım Eymen. Kusura bakma seni bekleyemedim."

Elbette uydurmuştu bu yalanı uydururkende içi sızlamış köpüğe özür dileyen bakışlarla baktı sanki oda anlamış gibi Ebru'ya sevimli bir bakışla bakıp başını yana eğdi.