MORE THAN FRIENDS [Season 01]

52: SING (Roni Salcedo POV)

Dala niya ang sasakyan ni Lolo. He opened the door for me with a sweet smile on his lips. He even hold my left hand to support me. Sumakay na rin siya at agad na pumunta sa drive thru. He ordered  a bucket of chicken and a lots of side dishes for us!

He drove to nearby seashore before opening the door for me.  Kahit na gabi ay kita parin namin ang dagat. Nakita kong nag labas siya ng isang malaking blanket at gitara mula sa compartment ng sasakyan niya.

Inilapag niya ang tela sa buhangin at inilagay doon ang mga pagkaing binili namin. I was just watching his serious face. Parang hindi siya ang lalaking naloko kanina sa stage dahil sa reaksiyon niya ngayon.

I stared at him for a very long time and let peace embrace my being. Hawak niya ang gitara sa kaliwang kamay at nang matapos sa ginagawa ay tumingin siya sa akin.

"Can i sing for you?" He asked softly.

"H-huh?"

"May ginawa kasi akong kanta, gusto mo bang marinig?" He asked again.

Wala sa isip akong napatango. Gusto ko rin naman marinig ang boses niya. "Ah....s-sige nga... parinig ako.." pabirong asar ko.

"Okay." He said.

He cleared his throat bago pinatugtog ang gitara na hawak niya.

He looked at me seriously ang smiled.

"Para sa'yo to ah?" Ngumiti siya. Pinapatugtog parin niya ang gitara.

Muli siyang ngumiti bago kumanta.

"Kay tagal ko na sayong nanliligaw..
Ngunit hanggang ngayon Wala paring linaw
Sari- saring regalo dina dala sainyo
Mayron pati ang nanay at tatay mo.."

My heart pounded loudly against my chest.
His dark eye were looking at me with adoration and love. Kahit seryoso ang mukha niya ay basang basa ko roon ang pagmamahal.

"Kay tagal ko na sayong ....umaasa
Pangarap na lagi kang makakasama
Ngunit bakit ganito... minimithi kong oo
Hanggang ngayo'y di marinig sa iyo...."

Patuloy niya sa pagkanta. His voice is very beautiful. Halatang nag-aral siya nang mabuti para maging mabuti ang boses niya. I smiled. Masaya ako, feeling ko ito na ang da best na araw sa buhay ko!

"Sabihin mo lang at gagawin ko....
Makamtan ko lamang ang matamis mong oo
Ang bahay namin... isasangla ko...
Nang sa araw araw ay mayron kang regalo..
Huwag mo lamang sasabihin na ako ay basted sa iyo..."

Tumawa siya pagkatapos kantahin ang ginawa niya para sa akin. Pumalakpak ako. Maganda. Gusto ko ang kanta niya.

"Wow! Galing mo naman!" Puri ko.

"Haha! Wala 'yon. Buti naman nagustuhan mo." Sabi niya.

"Oo naman. Maganda nga eh."

"Ohh?" Tinitigan niya ako.

No one ever looked at me that way. Siya lang. Parang sa mga mata niya, kamahal mahal ako...

Umupo ako sa tapat niya.  "Eh bakit mo ba kinanta 'yon?" Pabirong tawa ang ginawa ko.

"Para sa'yo. Nakakatakot pala manligaw sa'yo, baka matalo ako."  Seryosong pahayag niya.

I chuckled. "Hindi naman nanliligaw ang mga 'yon!"

He smiled but the supposed happiness didn't reach his eyes. Tumitingin siya sa dagat at sumasakit ang puso nang makita ang lungkot sa mga mata niya.

We started eating ang talking as if nothing happened. Kahit na basa ko sa mukha niya ang lungkot, may kaunting saya rin ang pilit na sumasiray sa mata niya

"Borj?"  I called him.

"Hmm?" He hummed without looking at me.

Dahan dahan kong inabot ang gitara sa gilid kaya napatingin siya sa akin.

"Marunong ka?"

I smiled before strumming the guitar.  I played the intro of the song flawlessly  and looked at his eyes.

"Lift your head, baby don't be scared." I started.

"Of the things that could go wrong along the way... you'll get by, with a smile ...you  can't win everything but you can try," I sang with all my heart.

Napansin ko ang panunubig sa mga mata niya pero pinagpatuloy ko ang pagkanta.

"Baby, you don't have to worry.. cause there ain't no need to hurry.  No one's ever said that there's an easy way... when they closing all their doors, and they don't want you anymore, it sounds funny but I'll say it anyway..."  I continued.

I stopped singing when tears pooling in his eyes.

"A-are you okay?" I asked.

"Roni, talaga bang kaya mo akong iwasan?" He asked me.

"Huh?"

"Galit ka ba sa akin?" He asked again.

I don't understand him. Kaya ba siya nalulungkot dahil sa akin?

"Borj, ano ba ang sinasabi mo??"

"Huwag ka namang lumayo sa akin."  Nanghihinang saad niya. "Marami ang nagkakagusto sa'yo pero sana huwag mo'kong iwasan! Huwag kang lumayo."

Hindi ako nagsasalita dahil hindi ko naman talaga alam kung bakit niya sinasabi sa akin 'to.

"Wala akong pakialam kung kaya mo nang wala ako."

"B-borj...." I sighed. "H-hindi ko magets."

Umiling siya. "Ako, hindi ko kaya Roni. Kaya sorry, hindi ako kasing tibay mo." He bit his lower lip. "Harangan mo'ko hanggang kailan mo gusto kasi wala akong pakialam basta Ikaw."

He held my hand tightly. Sa titig niya ay para akong natutunaw. It's just too intense....too heavy...too passionate.

"I love you." He uttered. "I love you...so...much."

"Borj..."

He smiled. "Bakit gulat na gulat ka? Hindi mo ba alam?"

My heart is throbbing in happiness. Para akong isinasayaw sa hangin dahil sa mga salita niya. Iyon ang unang beses na sinabi niya sa'kin ang mga katagang iyon.

Sinamaan ko siya ng tingin kaya malakas siyang tumawa. Ang lungkot sa mata niya ay tuluyan nang nawala dahil sa nakabusangot kong mukha.

He grabbed my hand at pinaglaruan niya ito na parang bata.

We spent hours talking about our lives, dreams, fears, and goals. Pakiramdam ko ay mas lalo ko pa siyang nakilala kahit kilalang kilala ko na siya at lalo akong nahuhulog sa kanya.

Hatinggabi na kami umuwi. Binigyan niya pa ako ng isang box sabi niya buksan ko raw iyon pag gusto kong makita.

Syempre, dahil na c-curious ako, binuksan ko iyon at napangiti nalang ako sabay ngiwi nang makita ang isang kwintas. It's gold. Moon ang nakalagay. Mahal ang kwintas na 'to saan siya kumuha ng pera??

May napansin rin akong sulat sa loob kaya dali dali ko itong binasa.

"Hi Roni, happy Valentine's! Sorry kong ito lang ah? Alam mo ba? Hinanap ko ang kwintas na 'to sa mall kasi muntik nang mabili ng iba eh! Kainis nga, haha! Kidding. Eto seryoso na. Ang gusto ko, makita kta na sinusuot mo ang kwintas na binigay ko sa'yo. Ang gusto ko, suotin mo ang kwintas na ito pag sasagutin mo na ako. Char! HAHAHA WALA LANG. HAPPY VALENTINE'S ang cute kasi ng kwintas eh, bagay na bagay sa'yo 'yan. Sana magustuhan mo. Mwa! Goodnight kiss ko sa'yo."

Bahagya nalang akong napatawa sa sulat niya.

Si Borj talaga, kahit kailan ang daming birong ginagawa.

Ibinalik ko sa box ang kwintas. I like the necklace. It's suits me I know.