MORE THAN FRIENDS [Season 01]

45: BYE BRYAN. (Roni Salcedo POV)

Nandito ako sa kwarto ngayon, nagmumukmok ako at nag-iisip. Namomoblema ako sa mga problema na dapat naman ay hindi ko pinoproblema!

"Roni, pwedeng tumabi?" Biglang pumasok si Mommy sa loob.

Tumango ako at lumapit siya sa akin. At tumabi siya.

"May problema ka ba?" Tanong niya

Umiling ako. "Wala po Mommy."

"Kasi ako, meron." She sighed. "Pwede mo akong pakinggan?"

Tumango ako. "Sige po Mommy. Ano po 'yon?"

"Kasi nga, Byran is failed. Now, he's need to take summer classes. Syempre naman ako 'yong tutor niya diba? So, i'm part to blame. And feeling ko, i didn't tutor more him enough. Tas kanina, tumawag ako sa kanya at gusto pa niyang kausapin ko ang parents niya to break the news ewan ko sa kanya eh." Paliwanag ni Mommy.

Hindi ako nagsalita.

"Pwede ba akong mag request?" She asked. I nood and agreed.

"Kasi alam mo, no'ng kinausap natin siya kanina, talagang i saw a kid that is so afraid of his parents."

Tumingin ako kay Mommy. "Nakita ko rin po 'yon Mommy. Nakaka-awa nga eh."

Huminga siya nang malalim. "Kaya nga, ang gusto kong sabihin sa'yo diba kasing edad lang naman ng Kuya mo si Byran? Sana 'wag naman kayong matakot na sabihin sa amin ang feelings n'yo, ha? I hope it won't take another parent, para may malaman pa akong anything tungkol sa inyo. Naiintindihan mo ba?" Paliwanag niya.

"Opo."

"Mommy, sorry po kung hindi ko sinabi ang tungkol kay Basti."

"Okay," tumayo si Mommy. "I'll go ahead. Pupuntahan ko pa si Bryan para kausapin ang parents niya."

Tumayo naman din ako. "a-hm...pwede po ba akong sumama??"

"Huh? Are you sure?"

Masigla akong tumango. "Sure po! I want to talk Byran din po kasi."

"Sige sige." Sagot niya. I sighed.

A few hours, umalis na nga kami sa bahay at sumakay na kami papunta sa bahay nila Trisha. Pareho kaming nag-aalala ni Mommy at ako naman ay kinakabahan ako. Ano kaya ang sasabihin ng mga parents ni Byran? Ano kaya ang mangyayari sa kanya??

Hindi naman umabot ng ilang oras bago kami nakarating sa bahay nila. Nang makarating kami, ang bodyguard lang nila ang nagbukas nang gate nila at nang makapasok kami sa loob ay nakita na naming naka-upo si Byran pati ang mga parents nila sa sala. Naghihintay sa amin na dumating.

Nang makita ko si Byran na nakatingin sa akin, parang naawa ako sa itshura niya. Parang he really needs help.

"Good evening po!" Bati ko.

"Good evening. Ma'am, Sir." Bati naman ni Mommy.

"Good evening sa inyo, maupo kayo!" Sabi naman sa Mommy ni Byran sa amin.

Dali dali kaming umupo kasabay sila.

"Well, as part of my assessment, my concerned as tutor po ni Byran, i can say masipag naman siya eh. Uhm actually, mas eager pa nga siya kaysa sa akin and i think that was really matters diba?" Saad ni Mommy.

Tahimik lang kaming nakikinig ni Byran sa kanila na nag-uusap.

"Mrs Salcedo, hindi naman i g-grade ang bata base sa eagerness." Mariing saad naman ng Daddy ni Bryan kay Mommy.

"Honey, mahilig naman mag-aral si Byran eh so—"

"Porket ba mahilig siyang mag-aral pwede na siyang pumasa?" Agap sa Daddy ni Bryan.