"මේක හැමදාම කරන්න පුළුවන් ද බං? ඌ ඇවිත් ගහල බැනල යනකල් උඹ කට පියන් ඉන්නේ ඇයි?" සනුෂ ඇහුවේ එයාල ඔර්ඩර් කරපු බිම ටික වේටර් මේසෙන් තිබ්බම එයාගේ එක අරන් අනිත් දෙක දෙන රවිධාරටයි තෙධාෂටයි දෙන ගමන්.
"මන් තාම මෙහෙට අළුත් එක පාරට ගේම ඉල්ලන්න බැහැනේ"
"උඹ අලුත් තමා මෙහෙට. එහෙමයි කියල අදිර්ශට බැහැ උඹට ඕනේ ඕනේ වෙලාවට ගහල බැනල යන්න. හරි ඒක අපි පස්සේ විසඳගමුකො. දැන් හෙට අප්පච්චිලා එනවා කිව්වා නේද? ඒකට මොකද කරන්නේ?"
"මන් දන්නේ නෑ බං ලොකු අයියටත් බල කරනවලු අප්පච්චි කසාද බඳින්න කියල. දැන් හෙට ඇවිත් කනෙන් ඇදන් මාව ආයෙම නුවර අරන් යයිද දන්නේ නැහැ බන්" තෙධාෂගේ මූණේ තිබුනේ හිස් හැඟීමක්. අවුරුදු විස්සක් විතර තිස්සේ ඒ ගෙදර හිර වෙලා අප්පච්චිගේ තීරණ වලට ඔලුව නාවන් ඉඳල දරුණු සටනකින් යන්තන් දිනලා කොළඹ එන්න පුළුවන් වුණත් මේ සැරේ අප්පච්චි ඇවිත් තෙධාෂ ව ආයෙම නුවරට අරන් ගියොත් කොහොමද ඒකෙන් ගැලවෙන්නේ කියන එක වත් තෙධාෂ දැනන් හිටියේ නැහැ.
"අපි ඉන්නවනේ උඹ කෝල් එකක් දීපන් අපිට අපි ඒ හරියෙන් ඉන්නම් ටක් ගාල ඇවිත් අප්පච්චිගේ ඇස් වහල උඹව උස්සන් යන්නම් නේද රවිධාර.." සනුෂ එහෙම කිව්වම රවිධාර ඔලුව වැනුවේ සනුෂගේ ඒ කත්වෙන් තෙධාෂගේත් මූණට ලාවට හිනාවක් එද්දී.
"ලොකූ දැන් තමුන්ගේ කල වයස හරි. හරියට කියපන් උඹ කාවහරි හොයාගෙන ද නැද්ද?" ධනුර්වගේ තාත්තා කෑම මේසේ හැමෝම කෑම කන අතරේ ලොකු අක්කාගෙන් එහෙම ඇහුවම ලොකු අක්කගේ මූණ කවදාවත් නැති විදිහට මැලවිලා ගියේ ධනුර්වගේ හිත ඒ මූණ දකිනකොට පිච්චිලා යද්දී. තෙධාෂ රවිධාර, සනුෂ එක්ක එළියෙන් කාල එනව කියපු නිසා එයා එනකන් කියල ධනුර්වගේ අම්මට දැනුම් දීල තිබුණා. ඒ අනුව ඒ කෑම මේසේ හිටියේ ධනුර්වගේ පවුලේ අය විතරයි.
"තාත්තේ මට ඔ.ඔය දේවල් ඕනේ නැහැ..."
"මොකක්ද තමුසේ කිව්වේ? මන් අහපු දේට උත්තරේ දීපන්! උඹ කා එක්ක හරි යාළුද නැද්ද?"
"න්..නෑ තාත්තේ" ලොකු අක්කා ඇහෙන නෑහෙන ගානට එහෙම කියද්දී ධනුර්වට දැනුනේ මහා අසරණ කමක්. අක්කව බේරාගන්න මොනවා කරන්න ඕනෙද කියලවත් ධනුර්වට තේරුනේ නැහැ. මොකද එක වැරදි පියවරකින් මොනවයින් මොනවා වෙන්න බැරිද දන්නේ නැති නිසා. ධනුර්ව හෙමිහිට චූටි අක්කා දිහායි අම්මා දිහයි බැලුවේ අඩුම ගාණේ එයාලටවත් කරන්න දෙයක් තියේද බලන්න. ඒත් ඒ දෙන්නටත් කරගනන දෙයක් තිබුනේ නැහැ. චුටි අක්කත් ධනුර්ව වගේම තමන්ගේ තරහ පුදුම ආයාසයකින් පාලනය කරගෙන හිටිය නිසා එයාගෙත් හදවත පුදුම විදිහට අසරණකම කියන හැඟීමෙන් වෙලිලා හදවත් වල තුවාල තවත් පාරවන්න ගත්තා.
أنت تقرأ
✔️KATUPITAPATHA| කටුපිටපත
عاطفيةThe unedited feelings 🩵 මේ යනු නුවර වැස්සෙන් තෙමී ඇරඹුනු...කොළඹ පහන් එලි වලින් නැහැවෙමින්...පොත් සුවඳ අතරින් ගලා යන ඔවුන්ගේ ප්රේමණීය වෘතාන්තයයි..... Started: 11/03/2024 Finished: 06/10/2024