✔️KATUPITAPATHA| කටුපිටපත

102

අවසානය ලියැවෙන විදිහ කොහොම වුණත් ඉන්න කාලය ගලාගෙන යන්නේ ආදරෙන්...ඒ නිසාමයි තෙධාෂ කියන්නේ ඉස්සරහට එන එයාලගේ එන්ඩින් එක කොහොම ලියැවුණත් ඒක හැපි එන්ඩින් එකක් කියලා...ධනුර්ව තෙධාෂගේ හැම වචනයක්ම ආයේ ආයේ මතක් කරන ගමන් තමන්ගේ ලා නිල් පාට කෝට් එක ඇඟට දාගත්තා. පිටිපස්සට හදලා ඉස්සරහින් කෑලි දෙකක් මූණට වැටෙන්න හදපු කොණ්ඩේ එක්ක ධනුර්වගේ අලු පාට ඇස් වල ලස්සන තීව්‍ර කරලා පෙන්වන්න ඇස් වලට දාපු ලා මේකප් එක...එක කනක තියන සිල්වර් කරාබුව...ධනුර්ව දිහා බෙල්ල කැඩෙනකල් ආයෙම ආයෙම හැරිලා බලන්න හිතෙන තරම් ලස්සනයි.

"අඩෝ!!! පට්ට ලස්සනයි ඕයි උඹ...තෙධාෂ අයියාව ඕන නෑ බන් මාව බැඳහන් රෙද්ද!!"

මෙව්ලික ධනුර්වගේ උරහිස් දෙකට බර වෙලා කණ්ණාඩියෙන් පේන ධනුර්වගේ ලස්සන දිහා බැලුවා. සතීර්ශ  ඇවිත් ධනුර්වට එයා ගානේ හදවපු චූටි නිල් පාට ඩේසි මලක හැඩයකින් හදපු බ්‍රෲච් එක සූට් එකට ඇමිණුවා...සතීර්ශගේ ඇස් වල කඳුලු පටලයක් බැඳිලා තිබුණත් ඒ කොයි විදිහකින්වත් ඉරිසියාවකට වත් තරහකටවත් නෙවෙයි...තමන්ගේ යාලුවා කියන මානසිකත්වයෙන් ධනුර්වව දකින්න සතීර්ශ උත්සහ කරනවා...හුඟක් අමාරුයි ඒක..ඒත් සතීර්ශ උත්සහ කරනවා... ඒත් තමන්ගේ එකම, පළවෙනි ආදරේ අද වෙන කෙනෙක්ව බඳිනවා..මොන කෙනාටද ඒ වේදනාව දරන්න පුලුවන්??  සතීර්ශ ධනුර්වගේ උරහිසට තට්ටුවක් තට්ටුවක් දාලා කාමරෙන් එලියට ගියා...ධනුර්ව මෙව්ලිකට සතීර්ශගේ පිටිපස්සෙන් යන්න කිව්වත් මෙව්ලික ගියේ නෑ මොකද සතීර්ශ කොහොමටවත් මේ වගේ වෙලාවක කවුරුවත් එක්ක කතා කරන්න කැමති නෑ කියලා මෙව්ලික දන්නවා...ධනුර්ව වුණත් සතීර්ශව නොදන්නවා නෙවෙයි ඒත් ඒ වෙලාවේ එහෙම දෙයක් කියනවා ඇරෙන්න වෙන කරන්නවත් දෙයක් ධනුර්වට තිබුණේ නෑ.

ධනුර්ව ලෑස්ති වෙලා රූම් එකේ ජනේලෙන් එලිය බැලුවා...ලංකාවේ තවමත් මේ විවාහ වලට ඒ හැටි තැනක් නැති නිසා සහ දරන්න පුලුවන් නිසා ඇමරිකා වල වෙඩින් එක ගන්න තෙධාෂයි ධනුර්වයි තීරණය කලා. කොයි තරම් කාලයක් ගියත් සමහර මිනිස්සුන්ගේ ආකල්ප තවමත් ඒ විදිහමයි..අලුත් පරම්පරාවන් ගැන පුංචි බලාපොරොත්තු දැල්වෙද්දි කවදා හරිම හැමෝටම සමාජයේ සම තැනක් හිමි වේවි කියන පුංචි ම පුංචි බලාපොරොත්තුව එක්ක පිය නගන්න හැමෝටම සිද්ධ වේවි....එතකල්..පරිස්සමෙන් තෝරගත්තු මාවතේ යන්න....