One True Love R18 (ON GOING)

Chapter 62: Fight or Flight

CONTINUATION

.

.

.

DANE'S POV

Naririnig ko pa rin ang boses ni Alissandra sa kabilang linya. Ano bang nangyayari? Sino bang kasama niya?

[You don't have to do this. If this is what you want... you don't have to do it this way.]

that's my wife... pero sinong kausap niya? Napatingin pa ako sa cellphone ko, tama naman ang number. Number naman ng asawa ko 'to... it seems like the phone is far away from her or some where basta wala sa tenga niya dahil medyo malayo ang boses niya sa earpiece.

Kumabog ang dibdib ko ng may marinig akong ibang boses na nagsalita mula sa kabilang linya.

(No... I will do it my way. The problem with you? You're so kind and nice. You trust people so easily... I was thinking that this one would be hard? But I'm glad I bumped into you a while ago. Thank you for accepting my offer to give you a ride home) whoever that person is for sure is grinning because of the tone of his voice. Yes... a MALE.

Kinabahan ako. I know already for sure that she's in danger.

[Please. I'm begging you. Don't do this... wag. Please.]

I heard a footstep then Ali speaks again begging for someone.

[Wag kang lalapit sa akin. Please. Maaawa ka sakin.]

Hindi na ako nagdalawang isip... I hopped inside my car and drove all the way to her office. I placed my phone on the dashboard and put it on a speaker mode para marinig ko ang mga nangyayari.

(I will be gentle. I will be nice. Napaka hard to get mo naman kasi... kakaiba ka sa lahat ng babaeng nakilala ko.)

[Please... Oliver... wag mong gawin 'to. Please. Maawa ka sa akin.] pakiusap niya habang umiiyak. Ramdam na ramdam ko na ang takot sa boses niya.

That's the last statement I heard dahil ang kasunod ay sigawan na at tila ba mga nagbabagsakan at nasisirang mga gamit. Papatayin kita Rosales... itaga mo sa bato... papatayin kita. Sunod sunod na kalabog at kalampag ang naririnig ko. Nanghihina ang mga tuhod ko dahil sa sunod sunod na palahaw at pag hingi ng saklolo ni Ali. Ilang tunog ng sampal... aray... tama na... sampal ulit... at kung anu-ano pang komosyon ang naririnig ko. Nang gagalaiti na ako sa galit and at the same time, kumikirot ang dibdib ko.

Tumagal ng sampung minuto ang kalabog na narinig ko... ang magkakasunod na tunog ng sampal... hampas... pag grunt ni Ali... pag aray ang paulit ulit kong naririnig sa kabilang linya, patak ng patak ang luha ko. Hindi ko ma-imagine yung pinagdadaanan niya ngayon. Hindi ko alam kung ano ang eksaktong nangyayari pero alam ko na hindi maganda...

[DAAAAANEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE! HELP MEEEEE!!!!] napa-angat ang mga balikat ko ng marinig ko ang pangalan ko na tinatawag ni Ali para humingi ng saklolo. I am weeping. Hindi ko alam kung ano ang nangyayari sa kanya.

(Your unfaithful husband won't hear you... I will make you scream in a different way later...)

***LOUD THUD*** [Ughhhhhhhh...] Hindi ko alam ang nangyayari pero base sa boses ng asawa ko... hinang hina na siya. [Please... maawa ka sakin. Wag... WAAAAAAAG!] naririnig ko ang pagkapunit ng isang tela... [Pleaseeeee *sobs* wag *sobs* maawa ka sa akin *sobs* please *sobs* noooooooooooo ughhhhhhhhhhh *deep grunts*]

I could hear my wife asking for help and begging this douchebag to stop whatever he is doing.

Wala na akong sinunod na traffic lights at ng makarating ako sa opisina niya. Dali dali akong tumakbo papunta sa office ni Ali. Bukas ang pintuan, walang tao. Kinangina! Walang makakarinig talaga kay Alissandra kung nagkataon na hindi niya aksidenteng nasagot ang tawag ko.