SENSEDİM

22 - Gözünaydın

Aysel'den

Elbisemi giydikten sonra aynanın karşısına geçtim. Saçlarımı örmeye başladım. Bugün Murat'ın ailesiyle beraber piknik yapmaya gidiyorduk. Anlaşmamızın bitmesine 21 gün kalmıştı. Bir insan 21 günde deliler gibi aşık olamayacağına göre bizim iş bozulacaktı.

"Aysel hazır mısın kızım? Baban bizi bekliyor."

Son olarak dudağımı renklendirdikten sonra hazırdım. "Tamam anne, geliyorum."

Piknik için güzel bir orman seçmişlerdi. Biz gittiğimizde Murat ve ailesinin çoktan gittiğini ve bizi beklediğini gördüm. Babam arabadan inip Murat'ın babasının yanına gitti.

"Kusura bakmayın geciktik biraz."

"Ne kusuru dünürüm? Gel çay doldurayım sana."

Arabadan inip etrafa baktığımda Murat'ın kuzenlerinin de geldiğini gördüm. Fikret ve Murat sohbet ederken Murat beni görünce yanıma doğru gelmeye başlamıştı.

Gülümseyerek baktı. "Hoşgeldin."

Çok katı durmamak için az da olsa gülümsedim. "Hoşbuldum."

Beraber ailelerimizin bulunduğu çardağa doğru ilerledik. Annesinin elini öptüm, kardeşleri ve kuzenleriyle de selamlaştıktan sonra masaya oturdum.

Murat'ın kardeşi Cansu yanıma oturdu. "Nasılsın Aysel abla?"

"İyiyim cansu sen?"

"İyi bende. Çok az görüşüyoruz daha sık görüşelim."

Yan taraftan Murat'ın annesi Şevval hanım konuştu. "Görüşün tabii kızım. Aysel kızımız gelsin bize, dışarılarda buluşun, yarın birgün akraba olacaksınız."

Murat'ın diğer kardeşi Nur gülerek konuya dahil oldu. "Zaten şunun şurasında düğüne ne kaldı?"

Konu yüzünden gerildim ama bunu belli etmedim. Gülümsedim. Yan tarafa dönüp Murat'a baktığımda babamla birşeyler konuşup güldüklerini gördüm. Bu nişanın bozulması herkesi üzecekti. Ama önceliğim kendi mutluluğum değil miydi?

Tekrar masaya döndüğümde karşımda oturan kızın da Murat'ı izlediğini gördüm. Hem de gülümseyerek. O Murat'ın kuzeniydi bu yüzden Şevval hanım ondan şüphelenmemiş olabilirdi ama ben insanın niyetini gözüne bakınca anlardım. Bu kız Murat'ı seviyordu.

Ona baktığımı görünce bakışlarını Murat'dan çekti ve Şevval hanım'ın anlattığı konuya dahil oldu.

Şevval hanım, "sence de öyle değil mi kızım?"

Bana yönelttiği soruyla öylece kaldım. "Özür dilerim ama konuyu duyamadım."

Nur, "anne karışma kıza, o abimi izlemekten konuyu dinleyemedi ki."

Gözlerimle Nur'a işaret yapıp gergince öksürdüğümde herkes güldü. Yan tarafa tekrar baktığımda Murat'ın gülerek bize doğru geldiğini gördüm.

Murat, "sohbetiniz bol olsun hanımlar."

Bana göz kırptığında Nur'un dediklerini duyduğunu anladım. Herkesin imalı bakışlarından kaçmak için ayağa kalktım.

"Ben biraz yürüyüş yapacağım."

Nur ve Cansu'da ayaklanmıştı ki Şevval hanım onları işaretle geri oturttu.

Şevval, "iyi olur kızım, biraz hava almış olursunuz. Murat eşlik et istersen kızıma."

Murat, "peki."

Çardaktan biraz uzaklaşınca Murat'ın telefonu çaldı. "Efendim baba?"

"Tamam geliyorum."

"5 dakika bekler misin? Hemen döneceğim."