SENSEDİM

4 - Kahkahası Eşsiz Bir Melodi

Berru'dan

Duyduğum sesle hemen düştüğüm yerden kalktım. Annemin sesiydi galiba bizi almaya gelmişlerdi. Sanki biz geri dönemezmiydik ne diye geliyorlardı şimdi. Üzerimdeki yaprakları temizlerken yerde uzanan ve nihayet ayağa kalkmaya tenezzül eden öğretmen gülerek sordu.

"Annen seni okuldan almaya gelmiş galiba"

"Ayy gıcık olduğun gibi komiksin de (!)"

"Valla komik olduğum doğrudur ama gıcıklığım da birtek sana"

Adım adım bana yaklaşınca aramızdaki mesafeyi iyice kapatmıştı. Parmağımı ona doğru sallayıp konuştum.

"Bana bak bir daha benimle konuşmayacaksın yoksa-" konuşmamı bölen şey parmağıma kondurduğu küçük öpücüğüydü.

"Yoksaa naparsın döver misin" şaşkınlıkla ona baktığımda konuşmaya devam etti "ya da babana mı söylersin, valla ikisine de tamamım. Babana söylersen gelip isterim seni babanda verir tabii benden iyi damat mı bulacak"

Sinirle iki adım geri gittim "Ya sen ne yüzsüz birşeysin" annemi daha fazla merakta bırakmamak için ön bahçeye doğru yürümeye başladım. Arkamdan gelen sesle adımlarımı daha hızlı atmaya başladım.

Arman ben!"

Ön bahçeye gittiğimde annemleri göremedim. Bahçeden çıkınca yola çıktıklarını gördüm. Ayşe onlardan biraz daha yavaş yürüyordu beni görünce de hemen yanıma gelmeye başladı. Soluk soluğa yanıma gelince telaşla konuştu.

"Kızım annenleri ve kızları zor ikna ettim gitmek için." Nefessiz kaldığı için ara verdi. "Yavaş soluklan önce"

"Senin düştüğünü biz gördük kızlar sana bakmaya geliyordu gülerek sonra kapıda annenlerle karşılaştılar. Bende pencereden sana baktım öğretmeni görünce de hem anneni hem kızları gitmeleri için zor ikna ettim" sonra gülerek koluma girdi.

"Yaaa çok romantikdiniz öpüştünüz değil mii?"

"Neee! Saçmalama ne öpüşmesi?!"

"Ne demek ne öpüşmesi ya gördüm sizi saklamana gerek yok"

"Ya valla öpüşmedik, ben pencereden düştüm bu da arka bahçede birşey unutmuş onu almaya gelmiş, işte ben düşerken beni tutacaktı galiba güçsüzmüdür nedir hiç tutamıyor"

"Ben senin en yakınınım değil mi öyle birşey olsa ilk bana söylersin?"

"Olmayacağına göre?"

"Ya diyelim ki oldu"

"Evet ilk sana söylerim."

Bana sıkıca sarıldı yavaş yavaş yürümeye devam ettik ta ki annemin sesini duyana kadar.

"Kız hadi çabuk"

Eve gittiğimde ilk işim temizlenmek oldu sonra yemek bile yemeden direkt yatağa geçmiştim. Çok yorgundum hemen uyumam gerekiyordu ama ben 2 saattir yatakta bi sağa bi sola dönüp duruyordum. Sonra aklıma pencereden düştüğüm sahne geldi. Kendi kendime konuşmaya başladığımın bile farkında değildim.