Öncelikle 8k için teşekkür ederim🥰
Keyifli okumalar...10 yıl önce - Murat ve Aysel
Murat'danPiknik yapmaya geldiğimiz alanda canım çok sıkılmıştı. Kuzenlerimle anlaşamıyordum hep tartışıyorduk. Fikret'le tartışınca futbol topumu alıp oyun alanından uzaklaştım. Artık büyümüştüm tek başıma oynayabilirdim.
Ormanın içinde yürürken bu tarafa doğru gelen kızı gördüm, elinde tuttuğu kolyeyi inceliyor kendi kendine konuşuyordu. Biraz durup onu dinledim."Üzerinde ne yazıyor. Fik-ret..."
Heceleyerek okumasıyla güldüm. Benden 4-5 yaş küçük olmalıydı. Okumayı yeni sökmüş gibiydi.
"Bunu sahibine vermem lazım, annnneeee!"
Bağırmasıyla ince sesi kulağımı tırmaladı. Bu kolye bizim salak Fikret'in olmalıydı. Yanına gelen annesine kolyeyi gösterdi.
"Anne bak ben bunu buldum. Sahibine götürelim."
"Nereden bulacağız sahibini çocuğum? Şu masanın üzerine koy sahibi aramaya çıkarsa çabuk bulur."
"Ama annneee! Ya birisi alırsaa?"
"Almaz almaz. Hadi koy masaya da dön yanımıza, çok uzağa gitme."
Annesi gidince hafifçe öksürüp varlığımı belli ettim. Yanına doğru gidince elindeki kolyeyi sakladı.
"Merhaba kolyeyi alabilir miyim?"
"Hayır vermem! Ben onu sahibine götüreceğim." Dedikten sonra arkasını dönüp gitmeye başladı. Gitmesin diye bir bahane bulmam lazımdı, aklıma gelen ilk yalanı söyledim.
"Ama kolye benim."
Heyecanla arkasını döndü. "Aaa senin mi?" Hemen yanıma döndü. Kolyeyi bana uzatırken vazgeçti ve şüpheyle beni süzdü.
"Ama nereden bileceğim yalan söylemediğini? Belki de hırsızsın?"
"Hayır hırsız falan değilim!"
"O zaman ismini söyle bende senin mi değil mi karar vereyim."
"Fikret."
"Aa doğru bunun üstünde de fikret yazıyor." Kolyeyi bana uzattı, alıp cebime koydum.
"Bir daha kaybetme çok güzelmiş kolyen."
"Kaybetmem. Sen ne yapıyorsun burada."
Mavi elbisesinin çiçekleriyle oynadı nazlı nazlı cevap verdi. "Ailemle pikniğe geldik, arkadaşım hasta olduğu için gelemedi bizimle. Tek kaldım, canım sıkılıyor."
"Bende tekim oyun oynayalım ister misin?"
Gözleri parladı. "Olur mu?"
"Olur tabii bak topum da var."
"Çok güzelmiş. Benim topum patladı."
"Al bu senin olsun."
Murat uzun zamandır babasından istediği topu hiç düşünmeden karşısındaki kıza uzattı. Kız utanarak topu aldı.
"Futbol oynayalım o zaman."
Murat güldü. "Sen oynamayı biliyor musun?"
"Neden bilmeyecek mişim? Gayette biliyorum. Sen kaç tane sektiriyorsun?"
Murat gururla gülümsedi. Kızın elindeki topu aldı. "Göstereyim istersen."
Murat sektirmeye başladı. "28, 29, 30-" ayağından kayan topu Aysel yakaladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SENSEDİM
RomanceAilesinden, kimliğinden kaçmak isteyen Arman öğretmen olur ve sıkıcı şehirden güzel bir köye yerleşir. Sevdiği kızla evlenme hayalleri kurarken ne geçmişi ne de düşmanları onun peşini bırakmaz. Babasının kirli geçmişinin bedellerini o öder. En kötü...