SENSEDİM

25 - Beklenmedik Olaylar

Aysel'den

Beraber hastaneye döndüğümüzde yüzümdeki gülümseme gitmiyordu. Yan gözle Murat'a baktığımda onunda keyfinin yerinde olduğunu gördüm.

"Kaçsak mı?"

"Nereye?"

"Bilmem. Herhangi bir yere."

"Baban hasta Murat. Senin düşündüğün şeye bak."

"Turp gibi turp. Naz yapıyor!"

Odaya vardığımızda içeriye girdik. Şevval hanım bize baktı. Moralimizin yerinde olduğunu görünce gülümsedi.

Murat babasının yanına gitmiş durum kontrolü yapıyordu.

"Kaldır kolunu, dik otur, bu yöne bak. Maşallah turp gibi."

Babası ciddi ciddi dediklerini yapınca kahkaha atan Murat'ın ensesine vurdu.

"Ulan eşek! Bende ciddiye alıyorum bunu!"

Ensesine yediği tokatla Murat kısık sesle konuştu ama herkes duymuştu.

"Baba kızın yanında yapılacak iş mi bu?"

Herkes dediğine güldüğünde Şevval hanım konuştu. "Koca adamlar oldunuz hâlâ aynısınız!"

"Sen benim hanımın yanında benimle dalga geçmesini biliyorsun ama!"

Şevval hanım tövbe çekti. Utanmıştı sanki biraz. Bana dönüp konuştu, "yaa kızım alış sen bunun hareketlerine. Evde kimseye huzur vermiyor!"

"Murat mı?"

Cansu, "evet. Sen henüz tam olarak tanımadın abimi."

Dedikleri şeyle şaşırıp Murat'ı izledim. Demekki evde şakacı biriydi.

Şevval hanım, "tanır tanır. Bir ömür geçirecekler."

Gülümsedim. Galiba mutlu olacaktım.

...

Berru'dan

Eve geldiğimde annemin yemek yaptığını gördüm. "Yardım edeyim mi anne?"

"Gerek yok kızım. Ayşe odada seni bekliyor, gitmeden önce Mehmet'e de bir bak. Ateşi düşmüş mü diye."

"Mehmet hasta mı, neyi var?"

"Üşütmüş heralde. Ateşi düşmedi bir türlü. Çorba yapıyorum."

Mehmet'in yatağın üstünde uyuduğunu gördüm. Ateşini kontrol ettiğimde biraz düşmüş olduğunu gördüm. Ayşe'yi yanıma çağırdım. Bu halde Mehmet'i tek bırakamazdım.

Yatağın karşısındaki koltuğa oturduk. Ayşe hem heyecanlı hem de üzgün gözüküyordu.

"Ne oldu Ayşe?"

"Ayy nasıl anlatacağım? Berru ben Mustafa'yı gördüm."

"Ciddi misin? Nerede gördün?"

"Komutan olmuş. Köyün girişinde karşılaştık."

"Ee birşey dedi mi sana?"

"Anlatayım..."

3 saat önce
Ayşe'den

Ağaçtan topladığım erikleri eteğimin köşesiyle silip yemeye başladım. Ne Aysel evdeydi ne de Berru. İkiside evlenirdi yakında, ben tek kalırdım. Bu halime alışmam gerekirdi.

"Acaba ben ne zaman evlenirim? İnşallah evlenince evim kızlara yakın olur yoksa çok sıkılırım."

Beni görünce koşarak yanıma gelen yavru köpeği sevdim. Kedi sesi gelince köpeğin dikkati dağıldı. Sese doğru koşmaya başladı. Gelen arabayı fark etmemişti. Ona yardım etmek için yola doğru koştum ama çok geçti. Araba yavaşta olsa çarpmıştı. Araba durduğunda hemen yerde yatan köpeğin yanına gittim.