CAFE 20 ( BL ) ONGOING

_28_

" උබ July Bell එකට යනවද..? "

" ක්ලබ් එකෙ වයිස් ප්‍රසිඩන්ට් ගෙන්ද උබ ඔය යනවද අහන්නෙ "

" ඕහ්.. මට ඒක අමතක වුනා.. ඕනද..? "

" එපා.. අද දවසට තුනක් ඇද්දා "

ඇහි බෝල රතු වෙලා නහර එලියට එන්න තරම් රතුවට පිරිලා තියෙන අයාන් ගෙ ඇස් දිහා කෙලින් බලන ගමන් සෝනු අයාන් ගෙ අතේ තිබ්බ බඩු ටිකත් අරන් ගිහින් කාමරේ ඇතුලෙ තිබ්බ ලොකර් එකක යටම කෑල්ල අස්සට දාලා වහලා දැම්මෙ වැදුනත් කෙලින් පන්තියෙ අයාන් ඒ පාර බැල්කනියෙන් එලියෙ පේන අහස දිහා බලාගෙන මොනවදො මුමුනන්න පටන් ගනිද්දි.

" උබ එනවනෙ..? "

" නැතුව අප්පට හික් ගෑවිලා සද බැබලිලා යන්න ආතල් එකක් ගන්න ඕන එදාට නම්. මන් ගිය මාසෙ ඉදන් බලන් ඉන්නෙ මේ පාර ඉවෙන්ට් එකට යන්න "

" හ්ම්.. උබේ අප්පට නම් ලගදිම හික් ගෑවෙයි කියලා මටත් පේනවා "

සෝනු අයාන් ට එහාපැත්තෙන් බැල්කනි වැටට බර වෙද්දි තාමත් විදුලි පහන් දැල්විලා තියෙන පහල තට්ටුව දිහා බලලා මූන ඇබුල් කරගත්තා.

හවස හය පහුවෙද්දි ම ගෙදරට සම්ප්‍රාප්ත වුන මේඝනා ගෙ පැත්තෙ නෑදැ පාර්ශවය නිසා සෝනු සම්පූර්ණයෙන්ම අගතියට පත් වෙලා හිටියෙ. රෑ කෑම වෙලාව වෙනකම්ම පහලට වෙලා හිටිය කොල්ලා ටිකකින් ආව අයාන් එක්ක කෑම කාලා ඉවර වුනු ගමන් ම උඩට දිව්වෙ ලෝයර් මහත්තයා ගෙ රැවිලි සත පහකට ගණන් ගන්නෙ නැතුව.
සෝනු ට ඔය කියන නෑදැ පාර්ශවය ඉස්සරහ ඉන්න එක පුදුම තරම් අන්කම්ෆටබල්. කොටින්ම කිව්වොත් ඔය පිරිස එකට එකතු වුනාම කතාකරන මාතෘකා වල ඉදන්ම සෝනු කැමති නෑ. වැඩිහිටි අය සෙට් වෙන තැන් වලදි අහස්ම පූජා නැත්නම් ඔය ලෝයර් මහත්තයා ගෙ යාලු ලෝයර්ස්ලා ඇවිත් ගහන කයියවල් ඒ අතින් එකෙන්ම පට්ට.. ඒත් මේ දැන් ගෙදරට ඇවිල්ලා ඉන්න නාකි පරාණ ටික එක්ක සාලේට වෙලා ඒ කතාබහවල් වලට කන් දීගෙන ඉන්න එක සෝනු ට දැනුනෙ හුස්ම හිරකිල්ලක් වගේ.
ඔය පවුල් දෙකටම තිබ්බෙ එකම විදියට තමන්ගෙ පවුලෙ අයව උඩින් තියලා කතාකරන්න ඇම්මක්. සෝනු ට ඔය කිසි කතාවක පොඩිම වැදගත්කමක් පෙනුණෙ නෑ මේඝනා වුනත් වැඩි හරියක්ම නිශ්ශබ්දව හිටියා මිසක ඒ කතාබහවල් වලට පොඩිම උල්පන්දම් දීමක්වත් කරේ නෑ හැබැයි ලෝයර් මහත්තයා නම් හරි හරියට ඔය පවුල් දෙකෙ ලොකු පොඩි උන් එක්ක හෙනම ෆිට් එකෙන් කයියක් දාගෙන හිටියෙ. සෝනු වුනත් දන්නවා තාත්තාටත් ඕන එකම දේ අම්මට මග ඇරුනු පවුලෙ අයව කොහොමහරි ආයිත් ලං කරන්න කියලා ඒ වුනාට ලෝයර් මහත්තයා දැනගෙන හිටියෙත් නෑ මේඝනා ට කාලෙකට කලින් තමන් ව අතහැරලා දාපු තමන්ගෙම පවුලෙ අයව ආයිත් ලංකරගන්න කිසිම ආසාවක් තිබ්බෙ නෑ කියන්න.