💛နှလုံးသားကိုချည်တဲ့နှောင်ကြိုး💛
အပိုင်း(၅၁)
~~~~~~~~~~~"ဒုန်း...ဒုန်း..."
"ဒယ်ဒီမပြီးသေးဘူးလား...မြန်မြန်လုပ်လေ
မာမီ့ကိုကြိုဖို့နောက်ကျတော့မှာပဲ....""ခဏလေး...သည်းငယ်တို့ရေဒယ်ဒီပြီးတော့မယ်..."
အခန်းတံခါးကိုတဒုန်းဒုန်းထုရင်းအပြင်ဘက်ကနေ
အော်ခေါ်နေတဲ့အမွှာနှစ်ကောင်ကြောင့်
စစ်အင်္ကျီကြယ်သီးတပ်နေရင်းအသံပြန်ပေးလိုက်ရသည်။ဒီနေ့...သူမနဲ့ဆုမြတ်ဘန်ကောက်ကနေပြန်လာ
တော့မှာမို့အမေဖြစ်သူကိုကြိုဖို့ကလေးတွေက
အစောကြီးထဲကစိတ်စောနေကြ၏...။"ကဲ..ပြီးပါပြီဗျာ..."
အခန်းတံခါးကိုဖွင့်လိုက်တာနှင့်အပြင်ဘက်မှာ
စူပုတ်ပုတ်မျက်နှာလေးတွေဖြင့်ရှိနေကြတဲ့
အသည်းကျော်နှစ်ယောက်....။"ဒယ်ဒီကလည်းအလှပြင်တာကြာလိုက်တာ..."
"အင်းလေ...ခေတ်တို့စောင့်နေရတာအကြာကြီးပဲ
ဟွန့်....""Sorryပါဗျာ...ဒယ်ဒီအင်္ကျီရွေးနေတာနည်းနည်း
ကြာသွားလို့ပါစိတ်မကောက်ကြနဲ့နော်..."နူတ်ခမ်းစူနေတဲ့သမီးနှစ်ယောက်ကို
မျက်နှာချိုသွေးချော့မော့ရင်းလက်တစ်ဖက်ဆီဆွဲကာ
ထွက်လာခဲ့ရတော့သည်။~~~~~~~~~~~~~~~~~~~💕💕💕
လေဆိပ်ကိုရောက်တော့လေယာဉ်ဆိုက်မဲ့အချိန်နဲ့
ကွတ်တိဖြစ်နေပြီးသိပ်မကြာခင်မှာပဲ
ထွက်လာကြတဲ့လူတွေထဲသူမနဲ့ဆုမြတ်ကို
မြင်လိုက်ရ၏...။"မာမီ...အန်တီဆုမြတ်...."
အမေကိုမြင်တာနှင့်အမြွှာနှစ်ကောင်က
အားရဝမ်းသာပြေးဖက်သည်။"လွမ်းလိုက်ရတာအသည်းလေးတွေရယ်..."
တရွတ်ရွတ်အနမ်းပေးရင်းအပြန်အလှန်
အလွမ်းသယ်နေကြတဲ့သားအမိတွေကိုကြည့်ပြီး
စစ်ကတော့လက်ပိုက်လျက်ဘေးထွက်ရပ်နေရတာက
မအီမလည်အပြုံးနှင့်ဖြစ်သည်။သားအဖတွေလွမ်းနေရတာချင်းတူပေမဲ့ကိုယ်က
လူတွေကြားထဲကလေးတွေလိုပြေးဖက်ပြီး
နမ်းလို့ရတာမှမဟုတ်ဘဲ....။
YOU ARE READING
💕နှလုံးသားကိုချည်တဲ့နှောင်ကြိုး💕 [ Completed ]
Lãng mạn💕 ဒိတ်ဒိတ်ကြဲပရိုဂျူဆာကိုလူချောနဲ့....ဒီဇိုင်နာဖြစ်ချင်တဲ့အိပ်မက်တွေကိုသယ်ပိုးထားတဲ့ကောင်မလေးတစ်ယောက်ရဲ့...အလွဲများနဲ့အစပြုခဲ့တဲ့ဖူးစာရေစက်.....၊ 💕 နာမည်ကျော်မော်ဒယ်မင်းသမီးတွေကိုထည်လဲတွဲကာအချစ်ကိုကစားစရာတစ်ခုလိုသဘောထာ...