Oy ve yorum yapmayı unutmayın...✨
Artıonsekiz bir bölüm olabilir✨
Telefonu kulağımdan indirip yatağa bıraktığımda İdil Hanım yatağın başına gelmişti bile.
Sinirden ve öfkeden kırmıza döndüğü gözleri ile göz göze geldiğimde içimde büyük bir korku ayaklandı.
"Hazan..Sadece bir an arkamı dönmüştüm. Kapını kilitlemedim.." yataktaki telefonu alıp gözlerimin hizasında salladı. "Şu siktiğimin telefonunu verdim sana.." telefonu yatağın karşısındaki duvara fırlattı. Birkaç saat önce verdiği telefon önce duvara sonra sonra yere düşmüştü.
"Efendim.." gözyaşlarımı tutamayarak başladığım cümleyi ağlayarak kesmiştim.
"Kapa çeneni.." çenemi sıkıp yüzüme yaklaştı. Eli ilk kez bu derece güçlüydü. Çenem kırılacak gibiydi.
Mavi gözlerini gözyaşları akan gözlerime sabitlediğinde nefes alamadım.
Çenemi kafamı iterek bıraktığında yatakta geriye düştüm. İdil Hanım beni itip odada birkaç adım attı. Bana bakmıyor odada dolaşıyordu.
"Hayır..Hayır..Sadece bir an..Düşünme..Bir an.." ağzının içinde söylenerek odada bir o tarafa bir diğer tarafa yürürken yumruğunu dişliyordu. Az önce çenemden itildiğim yatakta doğrulurken İdil Hanım'ın kendini sakinleştirme çabasını şaşkın gözlerle izliyordum.
"Kendine gel..Derin nefes al.." kendi içine söylediği bu telkinlerle derin nefesler alıyor ve odada stresli yürüyüşünü sürdürüyordu.
"İdil Hanım.." içime kaçan sesimle seslendiğimde İdil Hanım yürümeyi bir anlığına kesti. Ardından bana bakıp hızlı ve büyük adımlarla üzerime yürüdü.
Beni boğazımdan yakalayıp üzerine oturduğum yatağa sabitleyip karnıma oturdu. Tüm gücüyle boğazıma bastırırken yine aynı güçle karnıma yükleniyordu.
"Bana efendim diyeceksin.." gözleri gözlerimdeydi. Boğazımdaki eli acımasızca sıkarken nefes almakta zorlanıyordum.
"Hazan..Değmezsin biliyor musun? Sana bir insan gibi davranmama, seninle şefkatle ilgilenmeme değmezsin.." boğazımdaki elini iki elimle tutmuş açmaya çalışıyor ve altında kıvranıyordum. Nefessizlikten morardığımı hissederken gözlerim büyümüş boğazım daraldıkça daralmıştı. İdil Hanım'ın ellini iki elimle tutup açmaya çalışırken bacaklarımla da kıpırdanıp duruyordum.
Gözyaşlarım ardı ardına süzülürken boğulmanın ne demek olduğunu anlıyordum.
"Bana öğrettikleri normal sana göre değil Hazan..Sen benim yöntemlerim ile tanışacaksın.." boğazımı bıraktığında sesli bir şekilde büyük nefesler alırken öksürüyordum. Ellerim boğazıma girmiş nefesim düzelmiyordu.
"Kimle konuşuyordun ha? Sana yeni bir şans yepyeni bir hayat vermişken..Beni sattıktan sonra seni affetmişken..Arkamı döndüğüm ilk an kimle konuşuyordun Hazan?" odada ayakta durduğu yerden eğilerek bana bağırdığında sesinin şiddeti karşısında korkudan titriyordum. Bana böylesine yüksek bir tondan öfkeyle bağırması karşısında kalbim bu kez korkudan dolayı sayısız atıyordu.
"Efendim..Lütfen kötü bir şey yapmadım sadece Aslı.." dediğimde yanağıma sert bir tokat indi. Başım şiddetle sağa dönerken yanağımın acısını kulağımda bir uğultu ile daha da derin hissettim. Gözyaşlarım ardı ardına akarken elim çoktan tokatın patlatıldığı yanağımı sıvazlıyordu.
"Bana ne yaptırdığına bak Hazan!" bağırışı uğuldayan kulağımda yankılandıkça korkum katlandı.
Benden uzaklaştı. Yine odada dolaşmaya yürüyerek sağa sola gitmeye başladı.
"Hazan..Beni unutmaya çalıştığım kişiye çeviriyorsun..Bu olmaz..Olmamalı!" bana tokat attığı eline baktı. Avuç içini, parmaklarını dikkatle inceliyordu. Bana tokat attığı eli titremeye başladığında diğer eli ile o eli sıkı sıkı tuttu.
