Oy ve yorumlarınızı bekliyorum aşkolar ✨
İdil Hanım uçağa binmeden önce son dakikalardaydık. Vip odasına yan yana otururken benim aklımda hala arabada yaşadıklarımız vardı.
İdil Hanım koltukta geriye yaslanmış bir kolunu koltuğun üstüne uzatmıştı. Ben de onun yanında dik oturmuş onu izliyordum.
Saçımı kulağımın arkasına sıkıştırırken gözlerini süzerek beni izledi.
"Beni özleyecek misin?" diye sorduğunda gülümsedim. Utanarak başımı öne eğip kucağımdaki parmaklarıma baktım.
"Özleyeceğim efendim.." dediğimde yanaklarım kızarmıştı. Çenemden tutup kaldırdı ve göz göze gelmemizi sağladı.
"Ben de seni özlediğim Hazan..Çabuk dönmeye çalışacağım ama ben oradayken sakın beni üzecek bir şey yapma.." yüzünü yüzüme yaklaştırdı. Ben de onun mavi gözlerine bakıyordum.
Başımı onaylarcasına salladım. İdil Hanım saçlarımı kulaklarımın arkasına sıkıştırarak okşuyordu.
"Haberim olur Hazan.." dediğinde beni defalarca kez uyarmasına alınıyordum artık. Anlamıştım ve onu üzecek bir şey yapmaya da niyetim yoktu.
"Biliyorum efendim..Sadece sizi bekleyeceğim.." dediğimde gülümsedi. Başını hafifçe eğip boynuma yaklaştı. Önce kokladıktan sonra küçük küçük öptü. Dudağının boynumda gezişi inanılmaz bir haz veriyordu.
Hangi an bu denli kapılmıştım kendimi anlayamıyordum ama kendime engel de olmuyordum. İdil Hanım'a bir şekilde itiraz etme düşüncesi bile beni korkutuyordu.
"Aradığımda aç..Gece-gündüz fark etmez tamam mı?" diyerek öpmeye devam etti.
"Tabiki..Peki ben sizi arayabilir miyim?" diye sorduğumda başını boynumdan geri çekip yüzüme baktı.
Yine yüzünde yarım bir gülüş vardı. Bir elini yanağıma koyup sevdiğinde mavi gözleri benim kahve gözlerimde oyalandı.
"Beni aramak mı istiyorsun?" dediğinde başımı salladım.
Nedense söylediğim bazı şeyler onu şaşırtırken diğer yandan da hem memnun hem de mutlu ediyordu.
"Arayabilirsin..Müsait olduğumda açarım.." sözlerini bitirip ayaklandı. Ben de onunla birlikte kalktım.
"Gitme vakti.." dediğinde karşımda duruyordu. Mavi gözlerine kısa bir bakış attıktan sonra hemen hareketlenerek İdil Hanım'ın beline sarıldım. Başım göğsüne yaslanmıştı. Kollarım onun ince belini sararken kokusunu derince içime çektim.
İdil Hanım da beni sırtımdan sardı. Sıkı sıkı sarıldığımızda İdil Hanım da beni başımın tepesinden öpüp kokluyordu. Bir süre böylece kaldık. Kalp atışları kulağımda bir ritim haline geldiğinde ve kokusu zihnime kazındığında mutlulukla gülümsüyordum.
"Kaya seni benim evime götürecek...Artık orda kal." dediğinde başımı kaldırdım.
"Efendim..Kendi evime gitsem..Siz olmadan orda rahat edemem." dediğimde ona bakan yüzümü elleri arasına alıp gözlerime baktı.
"Peki..Nasıl istersen..Kaya seni bırakır.." dediğinde kabul etmesine şaşırsam da sevinmiştim.
"Kaya hep çevrende olacak..Bir şeye ihtiyacın olursa ona söyleyebilirsin." dediğinde başımı salladım.
İdil Hanım yanağıma birkaç öpücük bıraktı. Her öpücükten sonra beni koklaması çok hoştu..
"Yeter..Biraz daha kalırsam hiç gidemeyeceğim.." beni sarmayı bırakıp bir adım gerilediğinde ona baktım.
"Ağlama.." dediğinde dolan gözlerimden yanaklarıma süzülen yaşları hızlıca sildim.
"Ağlamıyorum efendim.." dediğimde gülümsedi. Bana yaklaştı ve dudaklarımdan öpmeye başladı. Ben de onun şehvetine karşılık dudaklarımı araladım. Dudaklarımız iç içe geçerken nefeslerimiz karıştı. Biraz önce içtiği şarabı nefesinden tadıyordum.
Bir anda geri çekildi. Başımı iki eliyle tutup gözlerime baktı.
