HAZAN'DAN
Babaannem ve Egehan'ı görmek gerçekten beni bambaşka bir mutluluk seviyesine taşımıştı. Evimde olmak ve onlarla kalmak güzeldi ama üzerimde onlara kendimi ve İdil'i anlatacak olmanın gerginliği de vardı.
Ne tepki vereceklerini bilemiyordum..Beni her zaman sevdiklerini biliyordum ama bu durum istemsizce beni germişti.
Ben babaannemlerdeyken İdil otelde kalıyordu. Bu akşam onlara açılacaktım ve İdil de o zaman gelecekti.
Annemi de çağırmıştım.. Hepsine birlikte söylemek daha mantıklı geldi. O zaten biliyor gibiydi ama resmi olarak söylemek başkaydı.
Saatler gerginlikle geçip giderken akşam yemeği hazırlığı için babaanneme yardım ettim.
Masaya beş tabak koydum. Çünkü İdil gelecekti.
Babaannem sorunca da misafir gelecek demiştim. Sanki biraz erkek arkadaşım gibi anlamıştı ama olsun.
"Ooo..Bunlar ne böyle ya? Bakınca bile acıkıyor insan.." Egehan masaya baktıktan sonra bana baktı.
"Sende sanki biraz yetenek var abla .." zeytinyağlı sarmaya elini uzattığında hızla uzanan eline vurdum.
"Dokunma..Misafir gelecek diyoruz anlamıyor musun?" dediğimde elini çekerken benim yanıma gelip sarıldı.
"Anlamıyorum..Anlatsana..Kim gelecek?" muzipçe güldüğünde onun da babaannem gibi erkek arkadaş beklediğini anladım.
Böyle olunca beklentiyi daha mı yükseltiyordum acaba?
"Sürpriz şekerim...Egehan..Bir sorun olursa nolur bana destek ol.." kötü bir şey olmasına karşılık onu yanıma çekmeye çalışıyordum.
"Kızım ne sorun olacak? Yoksa yaşlı, çirkin, sugardaddy falan mı geliyo?" yine güldüğünde onu göğsünden hafifçe iterek ben de güldüm.
"Saçmalama be..Yürü git üstüne gömlek falan giy..Bir şeye benze.." dediğimde üstündeki tişörte baktı.
"Of abla ne var bunda ya?Sanki İngiltere prensi geliyor.." odasına doğru yürüdüğünde ben de saatime baktım. Gelmek üzereydiler..
Derin bir nefes aldım. Her şey güzel geçecekti..İnanıyorum..
Annem geldiğinde ona sarılarak içeri aldım. Çocukları ve eşini getirmemişti. Annemle aramızda tuhaf bir ilişki vardı. Ben Sarp Aras'a iliğimi verdiğimden beri bana minnettardı evet ama bir yandan da bağ kurmak istiyordu. Hastanedeki yatağımda annemin İdil için söylediği aklıma geldi. 'Aşk da aşık olmak da güzel' demişti..
İdil'in beni terk ettiğini söylediğimde 'Aşkın içinde bu da var..' diye beni teselli etmişti ve İdil ile ilişkimin aramızda sır olarak kalacağına söz vermişti.
O yüzden kapıda onunla kısaca sohbet ettikten sonra hemen kulağına söyledim.
"Bu akşam İdil gelecek..Açılacağım.." dediğimde bana sarıldı. Güzel hissettirmişti ama biraz da rahatsız olduğum için bu sarılmayı uzatmadım.
"Ben yanındayım..Merak etme her şey güzel olacak.." dediğinde gülümsedim.
Biz oturup çocukların sağlığından, benim okulumdan ,Egehan'ın vurulmasından konuşurken kapı çalmıştı.
Aşağı giderken derin bir nefes aldım. Kapıyı açmadan önce aynada kendime baktım..Üzerimde v yaka siyah bir bluz altımda da jean vardı. Saçlarımı ensemden toplayıp halka küpeler takmıştım. Rahat ve şıktım. Kapıyı açtığımda İdil kocaman bir gül ile karşımdaydı.
Siyah kabanı dalgalı saçları ve koyu makyajı ile çekiciydi.
İçeri girmeden bana gülümsedi. Belimi sıkıca sardıktan sonra başımın tepesine bir öpücük bıraktı.
"Nasılsın?" kulağıma fısıldadıktan sonra büyük buketi kucağıma bıraktı.
