İDİL'DEN
Otel odasının geniş camlarından şehrin ışıklarına bakıyordum..
İçimdeki huzursuzluk her geçen saniye büyürken başım ağrıyordu.
Yatakta uyuyan Ekim'e baktım..
Beyaz çarşafların arasında derin bir uykudaydı.
Öyle ki yataktan çıkıp giyindiğimi bile fark etmemişti.
Gitmem gerekti...
İdil
Az önce yazdığım ve elimde tuttuğum nota bakıyordum..Bunu komodinin üzerine koyup çıkıp gitme niyetindeydim..
Ama sanki olduğum yere çivilenmiş gibiydim..
Odadan çıktığımda Hazan'a gitmekten korkuyordum..Üzerimde başka bir kadının dokuşları başka bir kadının kokusu ile ona gitmekten..
Ekim her ne kadar güzel alımlı çekici biri olsa da..Aramızdaki fiziksel çekim uysa da..O Hazan değildi..
Gözlerimi kapattım.. Hazan'ın gülüşü gözlerimin önüne geldiğinde hemen geri açtım.
Hayır..Hiç sırası değildi..
Notu bırakıp hızla çıktım. Hazan'a gidip o adamı sormak istiyordum..Gülüşünü izlemek istiyordum..Nasıl olur da bir adamla olur diye kızmak istiyordum..Ona sarılıp öpmek istiyordum..Kafam karışıktı. Ona karşı hem öfkeli hem de özlem doluydum..
Ama gidemezdim..Değişmediğimin en büyük kanıtı Hazan'ı o adamla görünce koşa koşa Ekim'e gitmem değil miydi? Neysem oydum işte..
Değişeceğine inanmıyorum diyip giderken ne kadar da haklıydı..Değişmiyordum..
Arabadaydım..Saat gecenin ikisiydi..Boş sokaklarda hızla giderken gözyaşlarımın aktığını görüşüm bulanıklaştığında fark ettim.
Ağlıyordum..Yalnız olduğum için sesimi bıraktım..Hıçkırıklarımı çığlıklarımı attım içimden..Hazan gittiğinden beri ilk kez..Yapmam gerekiyordu ama bir şekilde içimde tutuyordum..Artık içimde tutmama gerek yoktu. Arabayı kenara çektim..Yolun kenarındaki bir parkta çimlere oturdum.
Her hücremle dakikalarca ağladım..Hazan'ı düşünerek..Ona yaşattığım tüm o hataları düşünerek ağladım..Beni gerçekten yüreğiyle seven bana defalarca şans veren ve en önemlisi bana inanan kadına neler yaşatmıştım..Şimdi de devam ediyordum..
Aşık olduğum kadının hatırasına yaşatıyordum tüm o kötülükleri..Gururla acımı çekmeden yine başka bir bedende aramıştım onu..Ne aptaldım ki Hazan'ın biricik olduğu gerçeği yüzüme tokat gibi çarpmıştı..
Nefesimi düzenleme gibi bir niyetim yoktu..Mümkün olsa bu parktaki çimlerde mart soğuğunda panik ataktan ölürdüm..Ağlaya ağlaya ölmeliydim de..Sevilemez ruhumda sevilmeye layık bir şeyler gören insana yaşattıklarımdan sonra..Hiç olmalıydım..
Arabaya bindim..
Bir duvara çarpabilirdim..Kazalar hep olur..Hızlandım..Yol altımda akıp giderken direksiyonu sıkı sıkı tutarak hızlandım..
Şeritler bir bir geçerken gecenin içinde boş yollarda adeta uçuyordum..
Bir anda frene bastığımda araba altımda kayarak güçlükle durdu. Vücudum adrenalin ile dolup taştığında tuttuğum nefesimi verdim.
Başımı kaldırıp önünde durduğum binaya baktım..
Hazan'ın apartmanıydı.
Alnımı direksiyona yaslayıp derin bir nefes verdim..Burda olmamalıydım..
Hadi İdil..Bas gaza..Defol git burdan..Kızı yeniden fırtınalı denizine sokma..Hadi..
Arabadan indim..İnmemeliydim..Hazan bir şekilde hayatına devam ederken kendi gel gitlerime onu sürüklememiydim.
Binaya doğru yürüdüm ama durmalıydım. Arabaya binip şehir değiştirene kadar sürmeliydim.. Kim sevdiği kadına gelirken başka bir kadının yatağından kalkardı ki..Benim gibi ruh hastaları işte..
