Not: Biraz müstehcen olabilir...Artıonsekiz...
Uyarıyorum bakın sonra bu ne demeyin djjd😈
Nefes almayı da unutmayın 💅
••
•
Bir rezidansın asansöründe uzun yolculuğun ardından kocaman geniş camlı oldukça modern ve şık döşenmiş yüksek tavanlı ahşap gri ve siyah ağırlıklı bir evin salonundaydık.
Büyük ve geniş camlardan tüm şehir ayaklarımızın altında gibiydi. Oldukça geniş salonu yürüyüp geçtiğimde salon kadar geniş ve modern bir mutfak yine o büyük camların önünde yükseliyordu. Mutfaktan dönünce koridor boyunca odalar vardı.
"İstediğin gibi dekore edebilirsin.." dediğinde benim arkamda benimle birlikte yürüyen İdil Hanım'a baktım..
Ev zaten dergilerden çıkmış gibi mükemmeldi.
"Bu haliyle çok güzel.." dediğimde arkamdan gelip belimi sardı ve çenesini boynuma gömdü. Yanağıma öpücükler sıralarken kulağıma doğru konuştu."Bu haliyle ruhsuz.." diyerek yeniden öptü. Kolları arasında ona önümü döndüm. Boynuna kollarımı doladım. Artık yüz yüze göz gözeydik..
"Peki..Ama sonra evimi mahvettin demek yok.." diyerek güldüğümde yanağım ve dudağımın arasına bir öpücük bıraktı.
"Evimiz..Hazan" şaşkınlıkla hafifçe geriye çekildim. Yüzümden anladığında güldü.
"Ortak aldım.." gayet basit bir şeymiş gibi söyleyivermişti. Bu ev milyonlar olmalıydı çünkü şehrin en pahalı semtinde kocaman bir rezidansın içindeydi.
"Nasıl? Ama ben.." dudaklarıma dudaklarını bastırdı. Onu öyle özlemiştim ki ne düşünüyorsam bir anda unuttum. Hemen boynundan kendime geçerek dudaklarını öptüm. Nefesini hissetmeyi sıcaklığı ile ısınmayı özlemiştim. Dudaklarımızın iç içe geçmesiyle nihayet kavuşmuştuk.
Alnını alnıma yasladı. İkimiz de nefeslerimizi düzenliyorduk.
"Biraz işim var..Malum çok aksattım.." diyerek alnıma bir öpücük bıraktı. Ve yanımdan geçip gitti.Şaşkınlıkla kalakaldım..Ne yani? Sevişmeyecek miydik? İşi mi vardı? Derin bir nefes verdim. Tamam işlerini halletsin sonra artık..
"Ben çalışma odamdayım..Sen de film falan izle güzelim.." sesini içeriden bir yerlerden duydum. Bir şey söylemedim.
Evi dolaşmaya başladım. Salondaki modern şık ve zengin hava evin her yerinde hakimdi. Odalardaki büyük geniş yataklar şık ve kaliteli mobilyalar ile gerçekten güzel bir evdi.
Banyodaki jakuzi öyle genişti ki beş kişi rahatça sığabilirdi. Sinema salonunda dört koltuk ve kocaman bir ekran vardı. Koltuklara oturdum.. Adeta sarılıyorlar gibiydi.
Odalardan köşede olanı açmaya çalıştım..Kilitliydi.. Diğer tüm odalar açıkken bu oda kilitliydi..Nedenini anlamam uzun sürmedi.
Turuma devam ettim..Koridorun sonu dev camlarla bitiyordu. Bu dev camların önünde iki tane rahat kotluk ve duvarlarda da tavana kadar uzanan kocaman kitaplıklar vardı. İçleri de onlarca farklı kitap dolu.. Kitaplardan rastgele birini çekip aldım..Neredeyse her sayfasında yazılar notlar vardı.. İdil Hanım iyi bir okuyucu olmalıydı..
Yatak odasına girdim. Kocaman geniş yatağın yanında ahşap komodinler ve yine İdil Hanım'ın evinde gördüğüm o tablo..Sanki bu kez daha büyüktü.
Yatakta geceliğiyle oturup ışığa bakan o kız..