LUNA

kabanata 33

Biglang natahimik kaming lahat dahil sa pagsuntok ni Manuelito sa mesa. After non ay bigla itong tumayo at umalis na nga.

Ang daldal naman kasi ni Roberto bat kailangan pang sabihin na may nobyo ako. Pero sabagay mas magandang malaman nya yon pero bakit sya ganon. Baka nakakalimutan nya na nasa pamamahay kami ng asawa nya. Tss!

"Handa napo ang tangahalin mg señiorito at señorita."

Tumango si joselito.
"Susunod kami ginang. Salamat."

"Halika na kayo, binibini mamaya nanatin pag usapan ang mga gamot." Ngiti ni josefino sakin at tumango lang ako.

Sobrang laki ng mesa sa kanilang sala.  Sabagay sobrang yaman nila hindi nako magtataka.
Nagkasya kaming lahat. Parang fiesta sa dami ng pagkain. May karne isda at gulay marami rin pang himagas at may nga prutas din.

Katabi ko parin ang dalawa. Hindi nga ako maiwan ni Joselito.
Katabi naman ni bal si Maria. At kasunod na ang ibang mga kaibingan namin. Yun nga lang hindi ko alam kung nakakain ako ng maayos dahil katapat ko si Manuelito. Katabi naman nito teresita, at mga magulang nila.

Nagdasal na muna kami na pinangunahan ni Maria.

"Parang may kulang sandali lamang." Tumayo si Doña crisa at tumuloy sa kusina.

"Ganyan talaga ang aking asawa ang gusto ay sya ang nag aayos sa mga pagkain. Kahit may pwedi naman utusan." Sabay tawa ng ama ni teresita.

"Sige na at mag sikain nakayo huwag kayong maghiya." Pagkasabi non ay kumihu na ng pagkain ang mag kaibingan ko haha. Parang mauubusan di na nahiya haha.

"Ano ang iyong gusto luna?" Bulong sakin ni joselito.

"Yung gulay nalang muna, lagay mo sa mangkok parang masarap ang mungo hehe pero pengi din ako ng sisig" tumango namam ito at natawa. Tss! bakit ba masarap kaya ang mungo.

Sa bawat subo ko ay humihilop ako ng sabaw ng mungo, ang sarap kasi hehe.

Pero nakakailang subo nako parang imiit ang nararamdaman ko, siguru dahil sa sabaw.

"Hm, eto na paumanhin kung natagalan ako." Sabay lapag ng beefsteak sa dapat ko. At sa iba.

"Bigyan mo ang iyong mga kaibingan joselito." Sabay upo nya sa pwesto nya.

Favorite ko yun huhu, pero andami ng ulam na nakalagay sa plato ko nakakahiya.

"Alam ko gusto mo yun bal, ikukuha kita?"

"Mamaya na ubusin ko lang to." Tumango lang ito at patuloy na kaming kumain.

Nakakailang subo nako ng naramdaman kong pangangate. Pasimpling paghawak lang ang ginagawa ko dahil nakakahiya.

Naririnig ko silang nagkekwentuhan pero hindi ko pansin dahil nga sa pang iinit ng balat ko at pangangati ito.

Shock. Bat nagkakapantal ako. Medyo nangangati narin ang leeg ko.

"L-luna, ikaw ba ay ayos lang, bakit namumula ka?" Biglang sabi ni Manuelito kaya napatingin sila sakin.

Rining kong biglang pagtayo ng kung sino man.

"K-kumain kaba ng Mungo?" Si Doña crisa pala.

Nahihirapan na akong magsalita kaya tumango nalang ako rito. Hindi rin ako makatingin ng diretso.

Sh*t bat nahihirapan akong humingi? Hindi kaya?

Mapahawak ako ng mahigpit kay Kambal. Inalalayan naman ako nito.

"Bal."

"M-may bagoong ang mungo bakit ka kumain, ganyan kaba katanga?"
Malakas na sigaw nya.

"Ina!" Madiin na sabi ni joselito.