LUNA

kabanata 5

Madaling binuhat ng lalaki ang kasama nya dahil hindi na ito maka galaw. Duguan ang muka mukang napuruhan sa suntok.

Ngunit hindi ko pa din binibitiwan si Manuelito hangat hindi sila nakakalayo, mahirap na baka kasi habulin at yung isa naman ang pagsusuntukin.

Ng ramdaman kong kalmado na sya ay humarap ako sa kanya upang tignan ang sugat nya kanina.

Hinawakan ko ang baba nya upang matignan kung malaki ba ang sugat na nakuha nya. May mga dugo pa ito basag ang labi nya malamang malakas din manuntok ang ugok.

"Tara sa loob gamutin ko yang sugat mo, mamamaga yan pag hindi agad nalagyan ng gamot."

Wala pa din imik kaya kinuha ko nalang kamay nya.

"Ah!" Dinig kong daing nya ng hawakan ko ang kamay, kaya napaharap ako ulit rito at tinignan. May mga sugat din ito parang pader ang sinontok dahil sa mga sugat tsk! Ang tigas nga ng muka ng siraulong yun!

"Literal na matigas ang muka ng hayop na yun! Pati mga kamao no nasugatan. Tara na!"

Nang nakapasok kami sa loob ay pinaupo ko lang sya sa sala at hintayin nya ako.

Hinanap ko lang ang susi ng sasakyan si kambal dahil alam kong may first aid kit doon.

Nagmahanap ko sa kwarto ay dali dali akong lumabas at dumiretso sa sasakyan. Nag makauha ko na ay pumasok nako at sakto naman kakauwi lang ni kambal!

"Oh nag jogging kaba? Bat ganyan istura mo?" Tanong nya sakin siguro hindi pa nya napapansin na Manuelito sa gilid.
"Bat dala mo yan?" Turo nya sa hawak kong first aid kit box "tsaka bagong ligo kaba oh pawis lang yan?" Lumapit sya sa akin at hinawakan ang ulo ko.

"Aah ano kasi hmmm." Sasabihin ko ba ang totoo? Baka pagalitan ako.

"Magandang hapon ginoo" bati ni Manuelito sa kanyan, napaharap naman si kambal rito.

"Magandang hapon din, nariyan ka pala.. wait! Bat ganyan ang muka mo napa away kaba?"

Iniwan ako at lumapit sa kanyan, huhulihin ko sana sa tingin si Manuelito upang sabihin wag nyang syang magsumbong ngunit ng magtama ang mata namin ay agad syang yumuko. Parang nahiya pa ito.

"Anong nagyari bal? May hindi ba ako alam? Tsaka bat yan lang ang suot mo?"

"Aiy oo nga pala sandali lang!" Naka tube bra lang palo alo

Mabilis akong kumuha ng damit upang isuot at lumabas na.

Mabilis lang akong umupo sa tabi ni Manuelito upang umpisahan gamutin ang mga sugat nya.

"Baka gusto mong magkwento bal?"

Hindi ko sya pinansin dahil pinagpatuloy ang paglabas ng mga gamit sa box.

"Isa!" Sigaw nito na ikinugulat ko.
"May sasabihin ka ba sakin o ano?" Dagdag pa nito

Napauko nalang ako dahil hindi ayokong sabihin sa kanya ang nagyari, kilala ko sya minsan na syang muntik nakapatay dahil sa pagbastos noon sa jowa nya at alam kong kaya nyang gawin ulit yun.

"Hindi pawis yan! At tignan mo ang mga paa mo may mga putik at sugat! At isa pa maga ang mga mata mo! So ano May sasabihin kaba sakin? Anong nagyare dito habang wala ako?"
Madiing sabi nito na halatang gigil na gigil.

"Dalawa!!! Pag hindi kapa magsalita malilintikan ka sakin bal!!

Nag-umpisa nanaman tumulo luha ko dahil sa sigaw ni kambal! Alam ko kasing galit sya at ayaw nya kapag hindi ko sya pinapansin! Oh dba kung ano ugali ko ganon din sya.

"Ginoo wag mo naman syang takutin, ako nalang ang magsasalita upang iyong malaman ang nagyari malamang ay wala la sya sa ayos kaya hindi pa sya makapagsalita."