"Sa oras na paiyakan mo ang aking kapatid. Baril ang tatama sayo ginoo."
Tinaasan ko lang ng kilay si joselito sa sinabi nya. Baril talaga? Sabagay pwedi naman. Joke! Haha
Dito kami sa sala medyo padilim narin. Nakauwi na ang mga kaibangan namin pati narin si Samuel. Nasabi kasi namin na bukas nalamang kami uuwi sa bahay ni juan.
After ng kanina ay umalis ng tuluyan si Manuelito. Todo hingi naman ng sorry sina maria at Marco. Pero sinabi ko na rin na okay lang.
Nag aalala naman si juan sakin at tinatanong kung bakit ganon ang asta nya. Sinabi ko nalang na gusto nyang makipag usap pero hindi nga ako pumayag.
"Paumanhin ngunit hindi ako nangangakong hindi sya iiyak ngunit sisikapin kong hindi sya sasaktan. May pagkaiyakin din kasi ang aking Mahal." Sabay pisil sa pisngi ko.
"Aray naman eh." Natawa lang ito sa ginawa nya para naman hindi mashaket huhu.
"Kailan nyo balak magpakasal?"
Nagkatingin kami ni juan sa tanong ni joselito. Si kambal naman ay nakikining lang sa may tabi.
"Maari bang bukas na?"
Luu? Agad agad? Wala man lang preparation?
"Mahal naman e. Seryoso."
"Akoy seryoso Mahal."
"Marami pa tayong kailangan ayusin."
Napasimangot nalang ito at tumango.
Hindi naman umiik si kambal. Parang ang lalim ng iniisip.
"Sa susunod na buwan kaya?" Hindi ba masyado din maaga yon?
"Ayaw nyo bang isabay sa kasal namin ni Maria?"
Biglang sabi ni bal samin.
Bakit hindi ko alam na ikakasal na din sya?
"Kailan? Bat hindi ko alam."
Ngumiti naman ito labas ang mga ngipin parang baliw haha.
"Wala pa yayayain ko palang hehe."
"Sira hahaha hindi papayag yun." Natatawang biro ko sa kanya.
Kunot noon nya lang akong tinignan hahahaha.
"Tsaka ayokong may kasabay lalo kana. Tama ang ilan taon natin panay sabay sa lahat." Dagdag ko rito
"Tss! Edi wag."
"Siguro sa katapusan ng susunod na buwan? Para naman kahit papaano ay makapaghanda tayo?"
"Sige ikaw ang masusunod mahal."
Sabay ngiti sakin.
After namin mag usap tungkol sa kasal ay birthday naman ni tala ang pinag usapan namin. Nakapunta rin naman ako sa bayan kanina at nagpasadya ako para sa damit nya. Nasabi ko na rin lahat ng plano ko kanila. Gagawin namin especial ang araw nayon. Trip ko lang para kasing nakaka excite haha.
"Nga pala Mahal nakahanap ako ng pweding ipagbenta ng mga halamang gamot."
Bigla ko kasing naalala. Buti nandito pa si joselito para ipasabi ko nalang kay josefino kung kailan namin ihahatid.
"Sadya ba mahal? Sino?"
"Yung kuya ni joselito. Si ginoong josefino. Isa rin syang mag gagamot. Nagkaka ubusan daw ng mga halamang gamot kaya nasabi kong pwedi silang bimili satin."
"Kung ganoon ay bukas na bukas magdadala ako." Sabay hawak sa ulo ko.
Nagpaalam na si joselito samin bukas nalang daw sya babalik.
Medyo malalim narin ang gabi kaya na isipan narin namin matulog.
YOU ARE READING
LUNA
Historical FictionIha! Hindi ka dapat nandito! Bakit ka sumunod? Tanong ng matandang babae sakin, aba malay ko ba? Sinundan ko lang ang matalik kung kaibigan, ang kambal ko then eto na pagka gising ko nasa year 1881 nako! Kung hindi dapat ako nandito, e anong gag...
