Karanlık bir adama doğan ışık, karanlık adamın merhameti ve her şeye rağmen karanlık adamın en koyu tarafının hikayesi.
Tamamen hayal ürünüdür*
Beni öldürmeye kararlı Pars'a baktım. Soğuk bir şekilde bana bakan gözlerinde merhamet aradım ama en ufa...
MERHABALAR. KİTABI BİTİRMİŞ ARKADAŞLAR VEYA YENİ BAŞLAYACAKLAR İÇİN UFAK BİR DUYURUM VAR.
BU KİTABI 5 YIL ÖNCE YAZIYOR OLMAM SEBEBİYLE İÇERİĞİNDE Kİ BİR ÇOK HATA GÜN GEÇTİKÇE GÖZÜME BATMAYA BAŞLADI. YAZIM YANLIŞLARI, ÜSLUPTAKİ HATALAR VE BUNUN YANINDA İÇERİKTE Kİ HATALAR. ANA OLAY ÖRGÜSÜNÜ DEĞİŞTİRMEDEN BÖLÜMLERİ DÜZENLİYORUM. KİTABI BİTİRMİŞ ARKADAŞLARIN TEKRAR OKUMASI GEREKECEK KADAR DEĞİŞİKLİK OLMASA DA KESİNLİKLE DAHA GÜZEL BİR HALE GELECEK.
DÜZENLEDİĞİM BÖLÜMLERİN BAŞINA BUNU BELİRTECEĞİM. BUNUN YANINDA SİLİNMİŞ MEDYALARI DA EKLEYECEĞİM. YILLARDIR BENİMLE BİRLİKTE BU KİTABI OKUYAN SEVEN HERKESE ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM.
KEYİFLE OKUMANIZI DİLERİM.
CEREN:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
PARS:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Salına salına geldiğim apartmana girer girmez hissettiğim iğrenç kokuyla yüzüm buruştu. Burnumu kapatarak kapımın önüne hızlı adımlarla geldim.
" Yine mi ya! "
Aylardır olduğu gibi sevgili karşı komşum kapının önüne 'yine' çöp bırakmıştı. Sanırım birini öldürüp her gün bir parçasını dışarı atıyordu. Bu kokunun başka bir tarifi olamazdı. Sinirlerime hakim olmaya çalışarak ziline bastım. Kapıyı açmadıklarında görgü kurallarına göre gitmem gerekiyordu ama bu sorunun da çözülmesi lazımdı artık. Bu yüzden zile basmaya devam ettim.
Hiçbir şeyi umursamayan pervasız karşı komşum sonunda kapıyı açtığında her zamanki gibi saçları dağınıktı ve yüzüm dışında her yere bakıyordu. Üstünde paspal denebilecek yıpranmış tişört ve 3-4 beden büyük gelen eşofmanıyla karşımda duruyordu. Tek iyi yanı kollarında ki kaslarıydı. Her zaman suratsız ve memnuniyetsiz bir ifadesi vardı. Hiç bir zamanda konuşmazdı.
İncelememi bitirdikten sonra yüzüne bakarak ve kelimeleri tek tek seçerek konuşmaya çalıştım. Eğer bunu yapmasaydım neler söyleyebileceğimi tahmin edemiyorum!
" Bu kaçıncı uyarım gerçekten bilmiyorum artık. Lütfen kapı önünde biriktirme şu çöpleri. "
Sesim sitem doluydu. Ama karşımdaki bununla hiç ilgilenmiyordu.
