MAFYA

Bölüm:23

Geç kalmadan ben geldim! Keyifli okumalar, şarkıları açmayı unutmayın! :)

Sanki yer ayaklarımın altından kayıyordu. Bacaklarım tutmuyor, şiddetli bir şekilde titriyordu. Gözyaşlarımdan önümü göremez olmuştum. Kendimi taşıyacak gücüm kalmadığında dizlerimin üstüne çöktüm. O sıra Ali takıldı gözüme kanaması vardı sağ omzunun  altında. Hırkamı çıkartıp hemen kanamayı durdurmak için yarasına bastırdım.

Yanımdan hızla geçen korumalardan birinin bacağından tutup başımla yarasını işaret ettim.
" Bastır " diyebildim sadece.
Tampon görevini aldığında Pars'ın yanına gitmek için ayağa kalktım. İleri doğru adım atsam bile yol uzuyordu gözümde. Gözyaşlarım şiddetle yanaklarımı ıslatırken Pars'a bir iki adım uzaktaydım. Gözlerimi elimin tersiyle silip o iki koca adımı atıp yanında diz çöktüm. Vücudunda göz gezdirdim fakat sadece kolunda kanama vardı. Pars gözlerini aralayıp bana bakıyordu. Bir yandan çıkılmaz bir öksürük krizine girmişti. Boğazı yırtılacak gibi öksürüyordu.
Başından tutup biraz doğrulamasına yardım ettim. O ise bunu fırsat bilip ayağa kalktı tamamen.
Şaşkınlıkla Pars'a bakakalmıştım. Kolundaki yara ciddi bir şey değildi fakat yere savrulması nedendi?
Elini bana uzatınca tutunup ayağa kalktım. Sağlam olan koluyla beni hızla kendine çekti. Suyumu çıkartacak şekilde sıkıca sarılıyordu.
" Sana gelme dedim. Tehlikeli dedim. "
Boynunu omzuma gömüp derin derin nefesler alıyordu. Kokumu içine çekiyordu çok iyi biliyordum.
Kesik kesik " Sana bir şey olmamalı Ceren. Ben sensiz bir hayat istemiyorum. Seni kaybetmek istemiyorum. "
Gözyaşlarım tekrar yanaklarımı ıslatmaya başlamıştı. En romantik anlarımızda duymadığım bu sözleri depodayken, toz toprak , pislik içindeyken duyuyordum.
Pars biraz uzaklaşıp yüzüme bakmaya başlayınca sanki unuttuğum hafızam yerine gelmişti.
Tekrar bacaklarım titremeye başlamış korku huzmesi ciğerlerime dolmuştu.
Boğazımda biriken hıçkırıklar bir bir koparken, onların arasından " Ali " diyebildim.
" Sakin ol. "
Bir eliyle omzumu okşarken etrafta göz gezdirdi. Gözleri bir hizada takılı kaldığında bende başımı çevirip baktığı yöne baktım. Koruma hala orada tampon yapıyordu. Verdiğim hırka kırmızı olmuştu.
" Pars bir şeyler yap ne olur. Benim yüzümden, ben zorladım onu buraya gelelim diye. Beni korumak için önüme atladı.Ne olur bir şeyler yap. "
Ağlarken söylediğim sözler kesik kesik çıkmıştı.
Etrafa tekrar göz gezdirdikten sonra Ali'nin başında olan Melih'e seslendi. Melih Pars'ı duyar duymaz koşar adımlarla yanımıza geldi.
" Ceren'i eve götür ben Ali'nin yanında gideceğim. "
Ağlamaktan konuşamadığım için başımı olumsuz anlamda salladım. Derin bir kaç nefes alıp ağlamam düzene bindikten sonra " Sizinle geleceğim. Ali'nin iyi olduğunu göreceğim. " dedim.
" Melih ile git Ceren. "
Pars gitmeye yeltenince kolundan tutup " Beni de götür. " dedim titreyen kısık sesimle.
Pars sinir ve bıkkınlıkla çok kısa bir süre bakışlarıyla vazgeçirmek için çabaladı. En sonunda pes edip " Yanımdan ayrılma sakın. " deyip Ali'nin yanına koşar adımlarla ilerledi.
Başında duran korumalara ve Kahraman'a bakıp " Kötü mü? " dedi.
Pars'ın ses tonunda acı vardı. Duymaktan korktuğu şeylerden dolayı. Yaşadıklarından belki de yaşattıkların da dolayı. En az benim kadar üzülüyordu. Yanında ki korumalar arasında en yakın olduğu, en güvendiği ve hatta en çok sevdiği oydu. Beni öldürmesine engel olanda Ali'ydi. Ali'nin sözlerine güvendiği belliydi. Ali gelen ambulansa dikkatle bindirildikten sonra bizde Pars'ın arabasına bindik.
Pars'ın kolu baştan sona kan olmuştu. Ciddi anlamda kan kaybetmişti. Ceketine uzanıp çıkartmak için hareket ettiğimde " gerek yok " dedi soğuk bir sesle.
" Çok kan kaybettin. Yaran iltihaplanabilir. Sadece düzgünce saracağım bunları önlemek için. "
Ağlamam durmuştu ama hala istemsizce iç çekiyordum. Pars kolunu uzatıp yanına gelmemi işaret edince zar zor kendimi ona doğru çekip kolunun altına sığındım.
" Ali iyi olacak merak etme. Ayrıca hiçbir şey senin suçun değil. "
Nasıl benim suçum olmazdı? Eğer evde kalmış olsaydık şuan Ali'ye hiçbir şey olmayacaktı.