Karanlık bir adama doğan ışık, karanlık adamın merhameti ve her şeye rağmen karanlık adamın en koyu tarafının hikayesi.
Tamamen hayal ürünüdür*
Beni öldürmeye kararlı Pars'a baktım. Soğuk bir şekilde bana bakan gözlerinde merhamet aradım ama en ufa...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Multimedya : Melih
Ceren'den:
Pars uyanır uyanmaz ' Acil işim var ' diyerek evden çıkmıştı. Salona indiğimde Güneş ve Doğa'nın koltukta oturduğunu gördüm. İkisi de şaşkın duruyordu.
'' Ne oldu? ''
Doğa hiç başını kaldırma zahmetinde bulunmamıştı. Güneş bana bakıp '' Bilmiyoruz telefon geldi hepsi aniden kalkıp gittiler. '' dedi
Neredeyse hiç kullanmadığım telefonumu alıp Pars'ı aradım. Birkaç kez çaldıktan sonra telefonu açtı.
'' Bu kadar acil ne işiniz var? ''
'' Eve gelince konuşuruz. Kapatıyorum şimdi. ''
Cevap vermemi beklemeden de kapatmıştı telefonu.
Kızların yanında koltuğa oturup sessizce duruma adapte olmaya çalıştım. Polisler ile alakalı bir durum olsa Pars'ın belki de en kolay yoluna koyacağı durumdu bu. Aklıma hiçbir sorun gelmiyordu.
Hepimiz kendi düşüncelerimizde boğulurken kapının çalmasıyla ana odaklanabilmiştik.
Üçümüzde aynı anda kalkıp kapıya yöneldik. Güneş kapıyı açtığında geçenlerde Doğa'nın kaçırıldığını iddaa eden polisler kapıdaydı.
Bir adım öne çıkıp '' Buyurun ne için gelmiştiniz? '' dedim
'' Bizimle merkeze kadar gelmenizi rica ediyoruz. ''
'' Neden? '' dedim şaşkınca.
'' Pars bey ve arkadaşları hakkında birçok suçlama var. Görünen o ki sizden ifade alınacak. Hakkınızda şimdilik bir suçlama yok. ''
'' Tamam üstümüzü değiştirip gelelim. ''
Hep beraber merdivenlerden çıkarken '' Eğer cevap veremediğiniz bir yer olursa sessiz kalın. Ya da en başından sessiz kalın. '' diye uyardım kızları.
Odalara dağılıp üzerimizi değiştirdikten sonra tekrar polislerin yanına geldik. İki polis arabası kapının önünde duruyordu. Güneş ve Doğa evimize daha önce gelen Mustafa ile ben ise Gözde ile polis arabasına bindim.
Yola çıktığımız anda Gözde arkasına dönüp '' Melih bey nerede? '' diye sordu.
Bir an gerçekten yanlış duydum zannettim. Hem Melih'i tutuklamaya çalışıyor bir yandan rahat bırakmıyordu. Üstüne üstlük bana soruyordu nerede diye.
'' Melih'in nerede olduğu sizi neden ilgilendiriyor? '' diye sordum. Arabayı süren polis memurunun yanında mahcup olmasını umarak.
'' Hiç, merak ettim sadece. ''
'' Polis olmanız merak ettiğiniz her soruyu kolayca insanlara yöneltmenizi sağlamıyor farkındasınız umarım. ''
Sesim netti iğneleyiciydi. Sormak için herhangi bir sebebin yok diyordu.
