MATCH PERFECT 2

LIKE ANY ORDINARY DAYS

OKINAWA, JAPAN....

Maagang umuwi si Hana. Dumiretso siya sa bahay ng mga magulang.

"Hello, baby. Kumusta ang baby boy ko? Hindi ka ba nagpasaway kina Lolo at Lola"

"Ambait ng batang ito. Lagi lang siyang nakangiti, Hana"

"Kamukhang kamukha siya ni ... "

"Dad, huwag mo na pong banggitin ang pangalan niya dito sa bahay"

"Hana, matuto kang magpatawad. Tandaan mo, hindi mo maitatago na si Leuwan pa rin ang ama ng batang ito"

"Magkikita – kita din po kami. Bakit ganoon? Gusto ko nang umuwi. Gusto kong sabihin sa kanya na napaka-cute ng aming anak pero hindi ko magawa"

"So, sino ang nahihirapan?"

"Ako rin po"

"Hanggang kailan mo balak gawin yan?"

"Naghihintay po ako ng tamang pagkakataon"

"Huwag mong patagalin at baka magsisi ka sa bandang huli"

"Pupunta dito sina Hilda at Kris. "

"Wala pong problema. Hayaan ninyong i-enjoy nila ang kanilang apo."

"Sa amin muna tatabi si Luehan. During weekend mo na lang sa iyo ang bata para mas makapagpahinga ka lalo na at balik ka na sa trabaho. Don't worry about the rest of the kids. Nakauwi naman ng maaga sina Gavin at Lewisa."

"Sige po"

Maaga pa lang ay nasa bahay na nina Hana ang mga magulang ni Leuwan. Excited ang mga ito ng malamang bumalik na sina VeneXity. Pagbaba ni Hana, si Leuhan kaagad ang kinuha ng mga matatanda.

Nandoon din ang mga bata.

"Huwag kayong masyadong maingay at baka magising si Baby"

"Naku, . Hindi mo pa ba balak sabihin kay Leuwan ang tungkol sa bata. Para naman maiuwi na natin si Leuhan sa bahay"

" Hayaan po ninyo, kumukuha lang po ako ng tyiempo"

"Uy, Kris. Lalong pumopogi ang ating apo"

"Naku, sa inyo nga nakamana itong si Leuhan"

"Hilda, napakabungisngis ng batang iyan"

'Sayang naman, hindi man lang namin siya maiuwi. Mami-miss tuloy namin ang mga bata"

Nakayakap sina Lee at Gavin sa kanilang Lolo. Si Lewisa naman ay nakayakap kay Hilda.

"Lola, kumusta na po kayo?"

"Okay lang kami, iha..."

"Si Daddy po..."

"Hmmm, of course your dad is coping up just fine. Just fine Iha. "

"This storm will pass away not too soon di ba, Lola"

"Yes, iha. You are right!"

Niyakap ng mahigpit ni Lewisa ang lola nito.

Aliw na aliw ang mga matatanda. mahigpit na binilinan ang mga kasambahay na huwag na huwag babanggit ng anumang bagay tungkol sa baby sa bahay.

Tahimik sa kabahayan ng mga Shin. Nagtaka si Leuwan dahil wala ang kanyang mga magulang.

"Sir, umalis po sina Sir at Ma'am. May mga maletang dala"

"Maleta? saan daw sila pupunta? "

"Sorry po kasi hindi ko naitanong"

"Maaga ba silang umalis?"

"Opo"

"Nakakapagtaka naman. Bakit palagi silang umaalis? parang ang dami nilang pera. Sabagay, wala na silang gagawin kundi magtravel abroad" Napabuntunghininga na lang si Leuwan.

Samantala sa mansion...

Halos umusok ang ilong ni VeneXity ng makita ang bill ng telepono.

Lahat ay collect call from Japan.

Naghihintay siya sa opisina. Hawak ni Jude ang kamay niya at kinakalma siya.

Hinahampas-hampas nito ang bill ng telepono sa mesa nito.

"Kalma ka lang, Xity. Baka ka mabinat"

"This is so absurd"

"You will just ask. Do not shout, okay. Just ask calmly"

Pagpasok ni Jarred masama na ang titig ni Xity.

Hindi makatingin ng tuwid ang binata.

"Will you please explain this?"

Inihampas niya ang bill na iyon sa mesa. Tiningnan ito ni Jarred.

"How could you make such calls?"

"Mama, let me explain..."

"I am waiting for your explanation young man, NOW!" Sigaw ni Xity.

"Mama, huwag naman po kayong magalit..."

"Paanong hindi ako magagalit? Do you now how much this bill costs?"

"15k..."

Inilabas ni Jarred ang kanyang BPI Card.

"Cut my allowance every month, Mama until I pay my own bill"

"Sino ang tinatawagan mo sa Japan?"

Umiyak sa unang pagkakataon si Jarred.

"Answer me" Sumigaw ulit si Xity. Kanina pa itong nanggigil sa galit.

"Si... Huwag muna po kayong magalit"

"Sino nga? " Sumigaw uli ito.

"Mama, si Lewisa po..."

"Si Lewisa... yung anak ni Tito Leuwan mo..."

"Mama, nanganak na din po ang mommy niya. Batang lalaki po. Okay naman daw po sila doon pero nami-miss daw po niya si Tito Leuwan"

"Why didn't you tell rigt away?"

"Mama, sorry po... Gusto ko lang namang pagaanin ang loob ni Lewisa kasi lagi siyang umiiyak sa Skype kapag magkausap kami" Niyakap siya ng anak.

"GO now... next time, magsabi ka kaagad. Hindi yung magugulat na lang kami na ganito ang bill natin sa telepono"

"Yes, Mama."

Iniwan ng binata ang kanyang personal bank card para mabayaran ang malaking halaga na iyon.

"Nakakatakot ka naman... O bakit ka napapangiti dyan?"

"Just a wishful thinking..."

"Hey, don't pair up those kids. You've been there before. Hayaan mo silang dalawa. "

"Ito naman..."

"Basta mamaya ha!" Kumindat ang asawa.

"Naku, Jude... puwede ba? Tigilan mo ako"

"Xity, naku huwag kang ganyan ha! Matagal akong nagtiis. Ayoko mo akong patabihin noong buntis ka kaya gigil na gigil na ako sayo"

"Jude... ano ba?" Kinagat ni Jude ang punung tenga ni Xity at pa-brusko niya itong hinalikan.

"Grabe, parang dito pa lang gusto na kita..." Sabay bulong sa asawa.

"Aaahhh! Jude..."

"Naku, ikaw kung kailan apat na ang anak natin saka ka pa naging pakipot. Gusto mo bang ma-reyp mamaya"

Nakasuksok na ang kamay ni Jude sa bestida ni Xity ng pumasok si Jarred ng hindi kumakatok. Nagulat si Jude at saka inalis ang kamay.

Nagkatinginan sila ni Xity. Natawa na lang silang pareho.

"Mama, umiiyak po si baby"

"I'll go..."

"Xity, yung usapan natin ha!"