Uitgeput ging ik aan de toog zitten, de meiden hadden me de hele avond aan het dansen gehouden... en nu was ik kapot! "Een Ice-Tea graag" vroeg ik beleefd aan de barman, hij knikte en draaide zich weer om. Ik zuchtte.
None kwam naast me zitten, haar haar had een abnormaal rare rode gloed... waarschijnlijk door het licht. Ze bestelde een cocktail. "En? Heb je het wat naar je zin?" vroeg ze toen we alletwee onze eerste slok namen. "Mja..." mompelde ik, ze keek me niet echt overtuigd aan. Zero kwam erbij staan, hij keek keek verwachtingsvol naar None die hem compleet negeerde. Verslagen liet hij zijn schouders zakken... "Een Coca cola ZERO graag" zei hij aan de barman, ik boog me naar hem toe. "Heb je een oogje op haar?" fluisterde ik vragend. Zijn ogen werden groot, hij keek me aan en knikte, hij legde zijn wijsvinger op zijn lippen. Ik knikte terug. None stond op om weer de dansvloer op te gaan maar botste daarbij tegen zero op, hij morste zijn vloeibare naamgenoot op haar donkerblauwe kleedje. Ze vloekte, "Zut! Kijk toch eens uit sukkel!!!" ze probeerde de vlek af te vegen. Hij werd alleen maar groter. Zero nam snel een servet en begon zonder er verder over na te denken haar vlek af te deppen. Meteen verkrampte zijn hand en werd hij rood. None keek hem kwaad aan, haar gezicht zag paars, "Merde!!!!" riep ze en stormde woest naar de WC. Bezorgd liep Zero haar achterna... Wooooohooooo een romanse!!! Ik nam weer een slok van mijn glas...
Milla sloeg haar armen om mijn nek en gaf me een kusje achter mijn oor, ik voelde het bloed naar mijn wangen stijgen. "Laurent -hips- wat doe je? -hips" vroeg ze, (duidelijk dronken). "Een Ice-Tea drinken... jij?" antwoordde ik. Ze giegelde en gaf me nog een kusje in mij nek. Ik schraapte mijn keel en hief toen mijn glas op. Leeg. "O... Hips!" zei Milla, "dat betekent dus... dat je weer met me kan dansen!!!" Ik werd voor de zoveelste keer van mijn stoel getrokken... de dansvloer op.
***
Tibo slaakte een zucht, "Man! Wat heb ik vandaag gedanst zeg!!!" hij rok zich uit. David zei geen woord en Zero... wel, die had ik sinds dat voorvalletje met None niet meer gezien... Ik wou op hem wachten maar Tibo had gezegd dat hij zich wel kon redden zonder ons, dus hier liepen we dan op weg naar het park waar onze wegen zouden scheiden...
Tibos gejammer werd onderbroken door hels gegil. Ik verstijfde en spitste mijn oren. "het kom daar vandaan" zei ik terwijl ik naar het steegje links van de straat wees. We begonnen te lopen... Het tafereel dat we te zien kregen was verschrikkelijk. Twee mannen stonden iemand in elkaar te rammen, daarnaast stond er een andere man die geamuseerd toekeek, hij had zijn armen rond een blond meisje... die angstig haar ogen dichtkneep. "HEY!!!" riep ik luid naar ze, maar de mannen stopten niet, alleen de man met het meisje keek me aan. Zijn ogen vernauwden zich, hij kreeg een spottende grijns. "O, en wie mag jij wel zijn jongeman?" vroeg hij op hatelijke toon, ik balde mij vuisten. "Laurent Orion..." antwoordde ik dreigend. Zijn ogen werden groot, hij riep iets tegen de andere mannen... in het Marokkaans of zo... Ze hielden op. "...Een Orion? Hier?... interessant" zei hij en gebaarde dat ik naar voren kon komen. Tibo en David keken me angstig aan. Ik stapte naar voren richting het hoopje mens dat net in elkaar was geramd, het was een meisje, ze had donkerpaars gekleurd haar en haar kleren waren zo goed als helemaal weg maar dat was niet erg... er hing ook nog eens een sterke bloedlucht rond haar. Ze kreunde. Ik keek de man met woeste blik aan, "wat is hier de bedoeling van?!!!" Hij zuchtte en keek me toen weer aan... "Niets waar iemand als jij enkel belang aan zou moeten hechtten...Laurent Orion..." zei hij en verliet samen met zijn volgelingen het steegje. "Laat de andere ook gaan!" riep ik hem toe toen hij bijna de hoek om was, het klonk als een bevel. "Wat u maar wil 'sire'..." zei hij spottend terug en liet het blondje eindelijk gaan... Toen ze verdwenen waren liep ik naar het paars meisje toe, Tibo ging naar de blonde en David bleef als verstijfd staan.
Langzaam kwam ik dichter naar het meisje toe... Het was ondraaglijk... Ik kon dit niet... ondanks mijn bloeddorst probeerde ik haar op te pakken, het had geen zin. Ik beet... Ze gilde het uit en viel niet lang daarna flauw. Tibo keek me met een ruk aan. Ik kreunde van genot... ik wist dat dit gewoon ziek was maar ik kon het niet tegenhouden... "Laurent?" klonk Tibos angstige stem. Ik hield op, langzaam hief ik haar op en draaide me weer naar mijn vrienden toe. Ze keken me geschrokken aan. "B...bloed?" zei Tibo bibberend, "drink jij bloed?!!!" Ik knikte. Hij greep zijn keel beschermend vast, "kom. niet. dichterbij!!!" smeekte hij. Ik zuchtte, "Doe normaal en help me even wil je?" zei ik terwijl ik naar hem toe liep... maar hij bleef als verstijfd staan, David kwam in zijn plaats in actie, hij nam haar over waardoor ik het ander meisje kon helpen...
Even later vertrokken we allen naar mijn huis....
