Saika nam me ruw bij mijn kraag vast, ze keek me woest aan. We waren weer in een leeg klaslokaal... ze had net vernomen of beter gezien wat ik met haar lieve, volkomen onschuldige vriendinnetje had gedaan. Haar vuist schoot naar mijn gezicht, ik sloot mijn ogen. Ik had dit wel verdiend, wat ik had gedaan... wat ik al vaker had gedaan was onvergeeflijk.
Er gebeurde niets, ik opende mijn ogen en zag dat haar vuist in het midden van de lucht was blijven hangen... Ik keek haar verward aan, haar gezicht stond nu op 'gekwetst' in de plaats van 'ik-vermoord-je'. Ze liet haar hand zakken, haar ogen werden vochtig... "Hoe kon je?" zei ze met een stem vol leed en liet me op de grond vallen. Huilend rende ze weg... Dit was erger dan geslagen worden, nu pas had ik gezien hoe hard ik haar gekwetst had, ik keek beschaamd naar de vloer. Meno, (het meisje dat grotendeels de oorzaak van deze ellende) was de eerste schooldag na mijn 'vreselijke' misdaad helemaal gerestyled naar school gekomen. Het leek wel alsof er iemand een negatieve foto van haar genomen had, haar huid was van bleek naar donkerbruin veranderd, haar haar van zwart naar witblond en zelfs haar kleren zijn van zwart naar wit geswitcht . De wonden op haar arm bleken snijwonden te zijn toen ik haar in mijn badkamer verpleegd had... zelf dat was aan haar veranderd, ze was nu zelfzekerder dan anders en was al serieus gestegen op de populairieteitsladder... ze werd nu 'Shadow' genoemd. ik stond recht en ging voor het eerst alleen op weg naar de cafetaria...
***
"Hey, ik heet Laurent... zouden jullie het erg vinden als ik bij jullie kwam zitten" zei ik op een beleefde toon aan de vier jongens die aan de tafel zaten. Ze keken me verbaasd aan, "O mijn god! De betoverende prins van de school wil met ons aan tafel!" zei een van hen sarcastisch, hij had donkerbruin haar dat zachtjes om zijn gezicht heen krulde en had de uitstraling van een pestkop. "Kop dicht Zero!!!" zei een de blondharige jongen, zijn blauwe ogen richten zich op mij " maar natuurlijk mag je bij ons komen zitten... welkom" hij lachte vriendelijk. Ik ging zitten, mijn blik ging te tafel rond. verder dan de twee jongens die mij begroet hadden waren er nog twee andere... een met lange bruine pijpenkrullen en een met een pet en een kuif. "Hallo" zei ik vriendelijk tegen hen. Krullie knikte bevestigend tegenover Zero en Petje gaf me een goedkeurende grijns.
Blondie begon weer te spreken, "Ik ben Tibo, die met de kuif is David, de krullenbol heet Fred en deze lastpost hier is Zero" zijn vriend gaf hem een vriendelijk stompje. Deze groep leek me wel leuk... Ze gingen verder met praten. "En Tibo... hoe is 't met uw vriendinekke?" zei David, hij boog zich nieuwsgierig naar voren. "Mjueno bedoel je? O eh... goed" antwoordde Tibo met een blos op zijn wangen. "Mjueno? Wat een rare naam" zei ik om mezelf in het gesprek te mengen. "Jup! Volgens mij hadden haar ouders een paar glaasjes op toen ze over haar naam beslisten" zei Fred grappend. "Hé! Laat haar eens zijn jongens!" zei Tibo boos. "Ja!" stond Zero hem bij, "kan zij er aan doen dat haar ouders niet goed snik waren!" zei hij weer sarcastisch en gaf Fred een high-fife. ze schoten allen in de lach, inclusief ik.
***
"hé jongens... volgens mijn heeft die Saika-shick van jullie een oogje op me" zij Fred toen we aan ons eten begonnen. "Waarom denk je dat nu?" zeiden David en Zero spottend. "Weten jullie niet dat ze constant mijn naam noemt" drong Fred aan. "Pff... laat me niet lachen, denk je nou echt dat ze op een sukkel zoals gij zou vallen?" zei David wuivend. "Hij heefd gelijk Fred, het is niet omdat je dezelfde haarstijl hebt als Brian May en je naam lijkt op die van haar idool Freddie Mercury dat je haar zomaar kan krijgen" zei Tibo lachend. Hij klonk alsof hij haar al heel lang kende... "Is ze fan van Queen?!" zei ik verbijsterd. Tibo keek me scheef aan, "ja... wist je dat dan nog niet? Iedereen weet dat Saika verzot is op Freddie Mercury!" O dus mijn enige vriendin was toch populairder dan ik had gedacht... nu ik erover nadacht wist ik eigenlijk niet zoveel van haar af...
De bel ging en Tibo sprong recht, "O nee! Er is bijna geen tijd meer!". "ga!" zeiden zijn drie vrienden die kennelijk wisten waar hij het over had. hij rende naar buiten, ik volgede hem met mijn blik. Hij liep naar het schoolhek, hij praatte met eimand... het was een meisje, ze was heel mooi, had een spierwitte huid en lange donkere krullen. Mijn tong streek langs mijn bovenlip, de jongens keken mij achterdochtig aan. "Denk maar niet dat je iets met haar kan uitspoken" zei Zero dreigend. "Ja..." knikte Fred. "We hebben wel gehoord over wat je met dat shadow-meisje hebt gedaan..." maakte David af en alsof er een geheim teken was gegeven stonden ze allen tegelijkertijd op en verlieten de zaal...
