Het is mijn kind

9. Lazy Sunday

Happend naar adem kijk ik hem aan. De spanning tussen ons is zo hoog opgelopen dat ik moeite heb met elke beweging. Hij heeft me betoverd. Alles is zo intense geworden. Zo ongelofelijk en onbeschrijfelijk intense. Een simpele beweging als zijn vingertoppen die langs mijn arm glijden, geeft me het gevoel te exploderen. Het is alsof elke zenuw in me erop reageert. Zo heftig. Zo intiem. En het stopt maar niet. Hij blijft maar doorgaan. Zijn vingers die langs mijn arm gaan, zijn lippen in mijn nek en de woorden die hij me toefluistert.

Ik sluit mijn ogen en laat me meesleuren in het moment. Zo langzaam en toch zo snel dat het gaat. Het ene moment zijn we buiten en het andere moment zijn we in zijn hotelkamer. Uitermate traag brengt hij zijn lippen naar de mijne. Zijn fonkelende ogen weerspiegelen zijn gevoelens. Een ondeugende glimlach verschijnt rondom zijn mond. Het is sexy. Millimeters zit er tussen ons in. Rustig wacht ik af tot hij zich laat gaan. Hij neemt de tijd. Ik besluit hem te helpen. Diep blijf ik hem aanstaren en beheerst laat ik mijn hand onder zijn T-shirt gaan. Zijn adem stokt. Heel licht verplaatsen mijn vingers zich over zijn huid.

Hoe verder ik omhoog ga hoe meer ik zijn aangespannen spieren aanvoel. Ik buig me voorover en fluister zachtjes in zijn oor.

'Dit is voor het geluk.'

Hij sluit zijn ogen en legt zijn vertrouwen in mijn handen. Ik maak er gebruik van en duw hem voorzichtig naar achteren tot hij in botsing komt met de rand van het bed. Behoedzaam laat ik hem op een traag tempo vallen. Even biedt hij weerstand. Hij spant zijn spieren aan.

'Vertrouw me.'

Hij luistert. Ik druk een kus op zijn wang en trek vervolgens zijn shirt uit. Zijn armen maken een samentrekkende beweging voordat hij zich tegen het bed aan laat liggen.

Mijn ogen observeren. Ik wil er van genieten. Elke seconde telt. Hij wacht. Ik kom in beweging. Een beetje angstig bijt ik op mijn lip voor ik over hem heen kom liggen. Een been aan elke kant.

'Dit is voor de passie.'

Met een snel kloppend hart begin ik bij zijn wang, verplaats me naar zijn nek en laat een spoor van kusjes achter langs zijn buikspieren. Hij opent zijn ogen, buigt zich wat voorover en legt zijn hand zorgvuldig op mijn wang.

'En dit is voor de liefde,' zeg ik vastbesloten.

Eindelijk geven we eraan toe en drukken onze lippen op elkaar. De kus is hartstochtelijk. We staan in vuur en vlam. Mijn armen gaan om zijn nek, zijn vingers rusten op mijn wang. Zo teder. Totdat zijn echte ik naar bovenkomt. De ruwe kant. Nog steeds liefdevol. Nog steeds passievol. Maar ruw. Hij laat me los, dwingt me zachtjes te wisselen van plek tot hij degene is die bovenop ligt. Zijn lippen krullen omhoog tot een brede grijns. Zijn vingertoppen gaan langs mijn gezicht en strijken een pluk haar langs mijn oor. Met gesloten ogen luister ik naar zijn woorden die hij in mijn oor sist.

'Genoeg gepraat.'

...

Nog onbewust van de dag en de tijd adem ik rustig door mijn neus in en mijn mond weer uit. Mijn keel voelt droog. Langzaam kom ik in beweging wat ervoor zorgt dat een golf van vermoeidheid door me heengaat. Met een diepe zucht kom ik half overeind en strek mijn armen uit. Tegelijkertijd knip ik voorzichtig met mijn wimpers. Het felle licht schiet pijnlijk naar binnen en even moet ik eraan wennen. Als mijn ogen er eindelijk aan gewend zijn staar ik wat verward voor me uit. Het enige waar ik aan kan denken nu zijn de vlagen van persoonlijke, nee, intieme momenten. Intense aanrakingen. Intense aanrakingen met hem. Met Mike.

Ik kijk om me heen. Ik lig in bed. Mijn bed. De deken is verschoven en hangt voor een deel vlak boven de vloer. Het rolgordijn is nog maar voor de helft gesloten, wat het felle licht verklaart. Tot slot geven de wijzers van de klok aan hoe laat het is. Kwart over tien. In de ochtend. Zondagochtend.