Het is mijn kind

46. Een leuke dag

Studiedag is een klein geschenk uit de hemel. Middenin een vermoeiende schoolweek wordt ons een rustdag gegund. Terwijl de docenten urenlang moeten vergaderen over saaie onderwerpen, mogen wij uitslapen en genieten van de vrije tijd.

Na meerdere nachten waarin meer is gepiekerd dan geslapen, heb ik er afgelopen nacht een heerlijk lange slaaptijd van gemaakt. Tot laat in de ochtend heb ik mezelf in bed laten liggen. Het felle licht vanuit het raam, de geluiden van de douche en de woonkamer, het zachte gepraat van anderen en de piepende meldingen van mijn telefoon heb ik volkomen genegeerd. Voor een nacht heb ik mezelf op de eerste plek gezet. Volledig uitgeslapen ben ik rond de middag opgestaan. Tevreden en zonder wallen begin ik aan de dag. 

Zoals beloofd heeft Mike me opgehaald. Voor hij me zijn idee van "een leuke dag" gaat geven, heb ik hem moeten zweren dat ik al het gedoe van gisteren en de dagen ervoor even vergeet. Ik mag er niet aan denken, ik mag er niet over praten en ik mag mijn gevoelens er al helemaal niet door laten beïnvloeden. Hoe dwingend zijn regels ook allemaal overkwamen; een normale dag waarin alleen maar leuke dingen in voorkomen is heel verleidelijk. Rust in mijn hoofd, rust in mijn hart. 

Als Mike me naar de eerste plek van de dag heeft gebracht, blijf ik sprakeloos stilstaan. Ik heb onderweg hierheen continu bedacht wat hij als leuks gekozen zou hebben, maar dit idee zat er absoluut niet tussen. Ik ben erdoor verrast en ik weet absoluut niet wat ik ervan moet vinden. Ik kan er als meisje niet echt een mening over hebben. Zo is het cliché om een romantisch etentje of een dagje dierentuin te verwachten, maar dit is wel het hele andere uiterste...

Stilstaand sta ik voor de ingang. Mike staat aan mijn zij. Als ik fronsend naar hem omkijk zie ik zijn brede grijns die verraadt hoe erg hij van mijn reactie geniet. Ik kan niet ontkennen dat een grijnzende Mike je hart raakt.

'Mike,' mompel ik voorzichtig,' ik wil niet ondankbaar klinken maar wat ben je van plan met een bouwmarkt?'

Wachtend op een reactie als deze laat hij zijn lach gaan. Genietend slaat hij zijn arm om me heen. Automatisch loop ik met hem mee. Ondertussen probeer ik een helder beeld van hem te krijgen. Hoe langer ik hem observeer hoe meer ik interesse voor hem krijg. Zijn serieuze blik, geheimzinnige daden en emotieloze houding van de laatste weken zijn nergens te bekennen. De 19-jarige Mike heeft zijn last van zijn schouders afgeschoven. Zo lijkt het tenminste.

Zijn geheimzinnigheid van vandaag is niet duister, maar plagerig. Ik zou het bijna flirten willen noemen. Ook zijn opgewekte ogen, brede grijns, gloednieuwe jack en sterke mannelijke deodorant zijn een voor een kenmerken van de vroegere Mike. De flirterige Mike met zijn uitdagende jongensgedrag. De jongen die me keer op keer heeft verleidt en ingepakt. Een tikje mysterieus, een tikje uitdagend en zelfs wat ruw. Ik ben er anderhalf jaar geleden als een blok voor gevallen. Hij had mijn hart gestolen.

Zwijgend en nog altijd sprakeloos loop ik met Mike mee de winkel in. Het is natuurlijk niet de eerste keer dat ik zo close met hem ben en toch voel ik me zenuwachtig worden. Op een of andere manier is hij anders vandaag. Hij is soepeler, vlotter en vrolijker. Het doet wat met me. De echte problemen zijn verdwenen en de typische tienerdillema's komen ervoor in de plaats. 

Om het nerveuze gevoel de baas te zijn, leid ik mezelf af en breng ik de aandacht naar de bouwmarkt. In de brede gangen is het koel. Zonder logische verklaring is het altijd fris in bouwmarkten. Er hangt een kenmerkende geur van hout en verf in de lucht. Aan de wanden ligt van alles. Er zijn honderden soorten gereedschap, verfmateriaal, kant en klare bouwpakketten en ga zo maar door. 

Kort gezegd is de winkel een paradijs voor iedereen die graag klust. Aangezien ik nog geen spijker in de muur kan slaan zonder mijn duim te breken en ik Mike nog nooit heb zien klussen, begrijp ik niet wat we hier doen. Als hij mijn dagje vrij gaat gebruiken om een stom vogelhuis in elkaar te klussen is hij er geweest...