Het is mijn kind

50. Een monster

Het is nog vroeg in de ochtend als ik wakker word. Het slaapritme van school zit er goed in. Bijna automatisch knipper ik slaapdronken met mijn wimpers, rek ik flink uit en check ik vervolgens de tijd. De klok in Mike's kamer geeft aan dat het ongeveer 7 uur is. 

Over anderhalf uur moet ik op school zijn en met Lola in de eerste les zitten. Niet alleen zou ik me dan super snel moeten opfrissen in de hotelkamer, ook zou ik snel naar huis moeten racen om daar mijn schoolspullen bijeen te rapen. Het is of stressen en de vroege ochtend verpesten, of met een smoes de eerste les overslaan. Ik weet dat het niet goed is maar stiekem heeft mijn onverstandige hoofd al een besluit genomen.

Ik zal Lola vragen of ze een smoes voor me kan bedenken. De tandarts, de dokter; wat dan ook. Het is niet de bedoeling om een gewoonte van liegen of spijbelen te maken, maar soms gaat het gewoon even niet anders. Bovendien heb ik ook al tegen mam en pap gelogen, die denken dat ik gisteravond aan een schoolproject heb gewerkt met Anouk en daar vervolgens bleef logeren. De ene leugen maakt de ander niet goed, dat begrijp ik. Snel genoeg ga ik het allemaal goedmaken.

Vechtend tegen het felle licht wat deels de kamer in komt, knijp ik mijn ogen samen. Terwijl ik een paar minuten nodig heb om goed wakker te worden voel ik Mike's arm om me heengeslagen. Zijn zachte gesnurk doet me lachen. Het herinnert me eraan dat het echt is. Alles. Normaal gesproken zou zoiets moois als gisteren een droom zijn. Nu niet. Ik glimlach. Voor het eerst wordt me echt geluk gegund.

Voorzichtig bevrijd ik me uit Mike's omhelzing. Zo stil als ik kan stap ik uit bed. Elke beweging die ik maak is doordacht en beheerst. Het laatste wat ik wil is Mike zo vroeg wakker maken. Dat is niet alleen gunstig voor hem maar ook voor mij. Een uitslaper als hij moet niet wakker gemaakt worden om zeven uur s 'morgens...

In de badkamer haal ik een ongebruikte badjas van het haakje. Met een snelle beweging heb ik hem aangetrokken. De witte stof voelt zacht. Ik ben blij dat Mike er gisteravond een heeft geregeld bij de receptie. "Mijn schoonheid mag natuurlijk niet kou lijden," heeft hij gezegd. 

Ik wil alweer weglopen tot iets me tegenhoudt. Het oplichtende scherm van mijn telefoon krijgt de aandacht. Nieuwsgierig kijk ik naar de melding. Wetend dat mijn scherm alleen oplicht als ik gebeld word of een sms krijg, vraag ik me af wie me nu probeert te bereiken. Terwijl ik mijn telefoon losmaak van de oplader loop ik richting de deur. Na de eerste stap open ik de sms. Na de tweede blijf ik stokstijf staan. 

Sms ontvangen om 07:05 uur. Afzender: onbekend.

Goedemorgen lief meisje van me,

Lekker geslapen? Zijn we lekker verliefd? Fout. Aanschouw dit bericht als kosteloze hulp: de onderste lade van het bureau. De code: 16122300. Doe het nu.

Ik snap het niet. Het wilt niet tot me doordringen. Ik lees de letters en ik zie de woorden maar de betekenis ervan is onduidelijk. Ik lees het opnieuw en opnieuw. Het kost me in totaal vijf keer lezen voor ik begin te begrijpen dat dit een nieuw bericht is. De stalker heeft weer een aanval gepleegd maar dit keer via de telefoon. En dit keer niet naar mij maar naar Mike. Waarom? Wat is het doel?

Mijn hart klopt sneller. Stilstaand staar ik voor me uit. Ik heb een nieuwe reden gekregen voor angst. Toch is er iets wat veel heftiger ontwaakt en dat is woede. Elk nieuw bericht wat de stalker me geeft lijkt me harder te maken. Er ontstaat een onzichtbare schild om me heen, eentje die me beschermt van paniekaanvallen. Wel van angst maar niet van andere emoties. Ik voel de boosheid door me heen stromen. 

Ik ben de stalker meer dan zat. Hij, zij of wie het dan ook mag zijn moet de grens vinden. Als iemand het leuk vindt om een ziek spelletje met me te spelen dan is dat prima, maar de bedreigingen naar andere toe is een stap te ver. Eerst Charissa, toen Serena en nu zelfs Mike. Mike! Hoe durft het zieke monster zoiets te zeggen? Alsof er werkelijk een maximum beveiligde kluis in Mike's bureaula zal zijn. Alsof de getallen in de sms werkelijk de code vormen. Nee. Ik geloof het niet. Mike mag dan wel geheimen hebben maar het is absoluut geen optie dat de stalker ermee verbonden is. Dat mag gewoon niet.