Het is mijn kind

59. De laatste daad voor een nieuw begin

Zelfverzekerd houdt Mike zijn telefoon bij zijn oor. Rustig ademt hij in. Kalm blaast hij uit. Zonder twijfel heeft hij het nummer van Richard ingedrukt. De energie stroomt door hem heen. Op het moment dat er wordt opgenomen begint hij te grijnzen. Tijdens het telefoongesprek klinkt zijn stem tevreden en opgewekt. 

'Dit is Richard Moore. Zeg het maar.'

Hij vergeet zichzelf te identificeren. Zonder zijn eigen naam hardop uit te spreken begint hij het gesprek. Enthousiast heeft hij het woord: 'Het is gelukt pa. Ik heb hem gevonden. Na al die tijd heb ik hem gevonden. Amara heeft haar gerechtigheid gekregen. Mama heeft rust.'

Even is het stil aan de lijn. Dan wordt er gezucht. Het is een teken van opluchting. 'Dat is fantastisch mijn zoon. Ik ben trots op je. Ik heb altijd al geweten dat jij degene zou zijn die de missie zou voltooien. Niet ik, maar jij. Nou vertel me waar je bent. Dit moeten we vieren.'

Mike had niet anders verwacht. Natuurlijk wilt zijn vader dit vieren. 'Ik ben bij het hotel. Kamer 954. Het personeel is omgekocht. Vanaf het moment dat je binnenloopt worden de camera's uitgeschakeld. Beveiligers zullen de andere kant opkijken. Ik garandeer je dat er geen enkel bewijs van jouw bestaan zal zijn. Het is voor honderd procent veilig pa. We kunnen proosten op mama. We kunnen vieren dat ik haar moordenaar uit de weg heb geruimd. Ook kunnen we nieuwe plannen bespreken.'

Richards stem klinkt verbaasd. 'Nieuwe plannen?'

'Ja, het vernietigen van Tyco's bende natuurlijk. Ze zijn allemaal schuldig aan mama's dood. We moeten ze uitschakelen. Tenzij dat niet is wat je wilt natuurlijk. Zonder jouw toestemming doen we niks.'

Er wordt vlug geantwoord. 'Nee, je hebt helemaal gelijk. Wederom ben ik trots op je Mike. Je bent precies zoals een leider hoort te zijn. Het is spijtig voor Tyco, maar het is inderdaad tijd voor hem om te verdwijnen. Hij en zijn bende. Samen komen we hieruit. Geef me een kwartier. Ik ben er zo. Drie keer geklop met twee secondes tussen elke in. Wijkt het af, dan open je de deur niet. Begrepen?' 

'Begrepen. Tot zo pa.'

'Ik zie je zo mijn zoon.'

De verbinding wordt verbroken. Mike hangt op. De telefoon gooit hij met een klap op de grond. Onmiddellijk is zijn grijns verdwenen. Een kwade blik komt ervoor in de plaats. Het heeft hem ontzettend veel moeite gekost om normaal over te komen. Ondanks al zijn trainingen krijgt hij zijn woede van nu nauwelijks onder controle.

Geërgerd raapt hij de telefoon van de vloer. Het scherm is gebarsten. Binnen twee stappen staat hij voor het bureau. Haastig verbergt hij het gebroken apparaat in de lade. Voor de tweede keer haalt hij diep adem. Afwachtend kijkt hij om zich heen. Elk deel van de kamer wordt gecontroleerd. Zijn eigen spullen heeft hij bij elkaar in een koffer gepropt en in de badkamer verstopt. Als het nodig is kan hij binnen no time verdwijnen.

Op het bureau staat een dure champagnefles. Twee glazen zijn tot de helft gevuld. Mike draagt een net zwart jasje. Hij ziet er verzorgd uit. Alles is precies zoals ze een lange tijd geleden hebben afgesproken. Op het moment dat de moordenaar was gevonden zouden zijn vader en hij het vieren met champagne. Beide in een pak, als twee nette heren. 

Zijn ogen verraden dat hij zenuwachtig is. Hij weet dat het riskant is. Hij hoeft maar één kleine fout te maken of hij heeft zijn kans verpest. Alles moet tot in de kleinste details perfect zijn. Vanaf het moment dat Richard het hotel ingaat zal het beginnen. Het gemaakte plan is groots. Er zijn meerdere personen nodig voor het succesvol uitvoeren ervan. Iedereen is afhankelijk van elkaar. Zodra één iemand het verpest is het over.

Richard moet allereerst door Vincent en Alexander in de gaten worden gehouden. Op veilige afstand moeten zij controleren of hij met meerdere mannen aankomt of niet. Als hij een groep mensen heeft weet Mike dat hij niet in de val gaat lopen. In dat geval is het plan abrupt mislukt.