Η κόρη του προέδρου

Πρόλογος

Είμαι η Ιωσηφίνα και είμαι 25 χρονών. Μόλις τελείωσα την Ιατρική σε Πανεπιστήμιο της Ιταλίας, και επέστρεψα στην Ελλάδα.

Είμαι γύρω στο 1.65, με μαύρα μακρυά μαλλιά, και καστανοπράσινα μάτια.

Ο πατέρας μου, Ιάσωνας Δροσάκης, έχει την καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα, τον Ολυμπιακό. Είμαι φανατική από μικρή, και πώς να μην είμαι άλλωστε; Είναι 50 ετών, ψηλός, ογκώδης, με γκριζωπά μαλλιά.

Η μητέρα μου είναι 48, κρατιέται πάρα πολύ καλά, και είναι πάρα πολύ αγαπημένοι με τον πατέρα μου.

Φέτος, εκτός από την "κόρη του προέδρου", θα είμαι και η επίσημη γιατρός της ομάδας, όμως πρέπει να είμαι πολύ προσεκτική αφού ο πατέρας μου δεν θέλει να έχω πολλά-πολλά με τους ποδοσφαιριστές του. Είναι πάρα πολύ αυστηρός με αυτά, και γενικά με τις παρέες και τα άτομα που με περιτριγυρίζουν.

Είχα μια σχέση στην Ιταλία, τον Αλεσσάντρο, δύο χρόνια, ένα παιδί που παίζει κι αυτός ποδόσφαιρο, και τον γνώρισα στο γήπεδο. Ο πατέρας μου, εννοείται ότι δεν το έμαθε ποτέ.

Τον ερωτεύτηκα αληθινά, και δυστυχώς χωρίσαμε όταν πήγε στην Αγγλία, μεταγραφή.

Τώρα είμαι ξανά στην Αθήνα, και θα μείνω προς το παρόν με τους γονείς μου, μέχρι να βρω ένα σπίτι ακριβώς όπως το θέλω.

Μένουν σε μια μονοκατοικία στο Κολωνάκι, και έχουν στη δούλεψή τους ένα προσωπικό 15 ατόμων. Όλους, τους έχουν από όταν ήμουν πολύ μικρή, δεν έχουν απολύσει κανέναν και είναι όλοι της εμπιστοσύνης τους.

Έχω και έναν αδερφό, 30 ετών, που ασχολείται με τα πλοία του πατέρα μου, στα οποία έχω κι εγώ ποσοστό. Επίσης, παίζει στην ομάδα πολλά χρόνια και είναι πάρα πολύ καλος παίκτης. Πάντα τον θαύμαζα. Ο Θανάσης, είναι γόης, ψηλός σα το μπαμπά (μόνο εγώ είμαι κοντή στην οικογένεια!!), καστανόξανθος (πήρε από τη μαμά), έχει πάρα πολλές κατακτήσεις, όμως έχει σοβαρή σχέση εδώ και ένα χρόνο και είναι πολύ σωστός απέναντί της. Λογικό, είναι και πετυχήμενη, και πανέμορφη η Έλλη.

Η Έλλη, είναι η κολλητή μου από όταν ήμασταν παιδιά, από το Δημοτικό. Έτσι, ερωτεύτηκε με τον αδερφό μου, και έφτασαν τώρα να έχουν μια όμορφη σχέση. Είναι κι αυτή ψηλή, καστανόξανθη, και δουλεύει σε μια από τις εφοπλιστικές του πατέρα μου. Μάλιστα, είναι πάρα πολύ καλή στη δουλειά της και όλα περνάνε από τα χέρια εκείνης και του αδερφού μου.

Ανυπομονώ να ξεκινήσω να εργάζομαι για την ομαδάρα μου. Αγαπώ πάρα πολύ την ομάδα του μπαμπά, από μικρό παιδάκι. Πήγαινα στο γήπεδο μέχρι τα 18 μου που πήγα Ιταλία να σπουδάσω, και έκανα συχνά ταξίδια στην Ελλάδα για να βλέπω τα ματς της Ελλάδας.

Αύριο είναι η μεγάλη μέρα. 

Σημείωση: Σε λίγο θα μπει το 1ο κεφάλαιο!