Δεν του απάντησε, ούτε έφυγε από δίπλα του. Τον είχε ανάγκη, ήταν ευάλλωτη, ήθελε να του φωνάξει πώς το παιδί τους υπάρχει ακόμα, πώς θα γεννηθεί. Ομως δε μπορούσε να το κάνει ακόμα. Τον κοίταξε σε μια ανύποπτη στιγμή, και τα βλέμματά τους συναντήθηκαν. Τα μάτια της του φώναζαν την αλήθεια, πώς τον λατρεύει. Κι εκείνος όμως δεν έμοιαζε ευτυχισμένος και η ΙΩ το ένιωθε. "Αργύρη;" τόλμησε να πει σιγανά. Την κοίταξε με ερωτηματικό στο βλέμμα.
"Είσαι ευτυχισμένος;" τον ξάφνιασε με την ερώτησή της. Την κοίταξε χωρίς κάτι να προδίδει τα αισθήματά του και με σιγουριά της έμπιξε ένα μαχαίρι στην καρδιά: "Πλέον, ναι!" Την κοίταξε με μίσος αυτή τη φορά, σαν να την απεχθάνεται κι αυτό την ισοπέδωσε. Δεν του είχε κάνει κάτι, εκείνος τα είχε τινάξει όλα στον αέρα. Ηταν αλλόκοτος. Δεν του απάντησε σηκώθηκε να πάει να κάτσει κάπου μακριά του, προσπαθώντας να συγκρατήσει κάτι απρόσμενα δάκρυα που γέμισαν τις πράσινες μπάλες των ματιών της.
Εφυγε πολύ γρήγορα, δεν έπρεπε να την δει. Ο Θάνος είχε δει ότι μιλούσαν και έσπευσε κοντά της.
Εδειχνε πολύ όμορφη μέσα στη ροζ μολούζα και το σκισμένο τηςτζιν. Απλή και όμορφη. "Ολα καλά;" τη ρώτησε διστακτικά. "Ολα μια χαρά, πήγαινε στους καλεσμένους, έρχομαι..." του είπε με όση δύναμη της είχε απομείνει. "Μετά το γάμο έχουμε να πούμε πολλά, δε γίνεται να συνεχίσεις έτσι. Το μωρό τα καταλαβαίνει όλα!" σχεδόν τη μάλωσε και εκείνη έσκυψε το κεφάλι. Kαι ξάφνου, εκεί που όλα ήταν μαύρα και η ψυχολογία της κάτι λιγότερο από το μηδέν, ο Χρήστος έκανε την εμφάνισή του στο χώρο. Μετάα το χωρισμό είχε ξανανιώσει, και είχε γίνει ακόμα πιο όμορφος από ότι ήταν.
YOU ARE READING
Η κόρη του προέδρου
RomanceΟ πατέρας της Ιωσηφίνας, έχει την καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα. Εκείνη μόλις σπούδασε Ιατρική, και θα δουλέψει για τον πατέρα της και την ομάδα του. Όμως, θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτική, καθώς ο πατέρας της εκτός από αυστηρός είναι και επικίνδυνο...