Η κόρη του προέδρου

1- Η πρώτη μέρα της νέας ζωής

Ξύπνησα γεμάτη χαρά. Σήμερα θα πάω πρώτη φορά στην ομάδα! Ανοίγω τα μάτια μου όμως δε βλέπω τίποτα, κοιμάμαι πάντα χωρίς ούτε το παραμικρό φως. Με ενοχλεί...

Ψάχνω με το χέρι μου το διακόπτη, και ανοίγω το μικρό φωτάκι, για να μην τυφλωθώ με το μεγάλο. Πάνω στην καρέκλα του γραφείου μου, διακρίνω κάτι. Εγώ δεν αφήνω συνήθως ρούχα εκεί, τουλάχιστον θυμάμαι πώς όταν ξάπλωσα, το δωμάτιο ήταν στην εντέλεια. 

Σηκώνομαι απότομα, και ανοίγω τα στόρια. Στην μεγάλη δερμάτινη καρέκλα μου, φιγουράρουν ρούχα της ομάδας! Είναι φόρμα πάνω και κάτω, στο νούμερό μου, και ένα πόλο μπλουζάκι κοντομάνικο που γράφει πάνω "Doctor"... Ο μπαμπάς μου είναι Θεός!!!

Τρελή από χαρά τρέχω να τον βρω, σίγουρα παίρνει πρωινό στο σαλόνι... Από τότε που ανέλαβε τις επιχειρήσεις ο Θανάσης, ο μπαμπάς ξεκουράζεται και χαλαρώνει, αλλά πάντα έχει το νου του σε όλα. 

"Μπαμπά, μπαμπά!" αναφωνώ αγουροξυπνημένη ενώ εκείνος συζητάει με τη μητέρα μου, και γελούν. 

"Καλημέρα κορίτσι μου!" λέει γλυκά η μητέρα μου. "Βρε Βρε!" απαντά κι ο πατέρας μου, εύθυμα. 

"Μπαμπά ευχαριστώ για τα ρούχα!" του λέω και δίνω ένα φιλί στο μάγουλο, και στρογγυλοκάθομαι στον καναπέ. 

"Τι ευχαριστείς; Τέτοια έχουμε άπειρα.." λέει η μητέρα μου. "Σταμάτα Ευγενία, άσε το παιδί να χαρεί." την μαλώνει ο μπαμπάς. 

"Λοιπόν, σε θέλω διακριτική, έτσι; Δεν θα είναι ωραίο να λένε διάφορα για την κόρη του προέδρου, το καταλαβαίνεις... Σου έχω εμπιστοσύνη, αλλά να ξέρεις όλοι αυτοί, είναι λιγούρια και τις θέλουν όλες!"

Τι μου λέει τώρα, λες και δεν τα ξέρω! Ευτυχώς, ο Αλεσσάντρο δεν ήταν σαν αυτούς... Πώς να περνάει στην Αγγλία;

"Μπαμπά μου, μην ανησυχείς, δεν είμαι καμιά χαζή..." τον καθησυχάζω και εκείνος γελά. Το ξέρει ότι δε θα τον απογοητεύσω! 

Έφαγα πρωινό, και αργότερα μεσημεριανό με τους γονείς μου και το απόγευμα έβαλα τη φόρμα και το πόλο της ομάδας, έπιασα τα μαλλιά μου σε έναν ψηλό περιποιημένο κότσο, και ξεκίνησα για το προπονητικό κέντρο. 

Δεν πήγα μαζί με τον πατέρα μου, ήθελα να πάω μόνη. Δεν θέλω να με συνδέσουν με τον "Πρόεδρο" αμέσως. Είμαι πρώτα επαγγελματίας αθλίατρος, και μετά η κόρη του Δροσάκη. 

Για να μην κάνω αισθητή την παρουσία μου δεν πήρα το Cayenne, αλλά το mini cooper, που είναι και πιο βολικό για μια πόλη όπως η Αθήνα.