Η κόρη του προέδρου

Part 38 - Αποχώρηση

ΑΡΓΥΡΗΣ

Αποχαιρέτησα τους συμπαίκτες μου στον αγιασμό και εκείνη δεν αντέδρασε. Δεν έδειξε καμία αντίδραση. Δεν ασχολήθηκε καν! Θέλει να με τρελάνει; Δηλαδή τόσο πολύ άλλαξε από τη μέρα που έφυγε από κοντά μας ο Δροσάκης, που ούτε εγώ δεν την ενδιαφέρω πια; Ή έχει σκοπό να επιστρέψει στον άλλο; Δεν ξέρω, δεν μπορώ να τρελαίνομαι άλλο με όλα αυτά, έχω να κοιτάξω την καριέρα μου. Ανακοίνωσα ότι θα φύγω και πρέπει να το κάνω. Το κινητό μου χτυπάει. Είναι πάλι ο μάνατζέρ μου. Με πιέζει πολύ να πάω έξω να παίξω.

«Έλα Άκη... Ναι.. εντάξει βιαζόμαστε τόσο πολύ; Ξέρεις, δεν είμαι σίγουρος ακόμα... Σταμάτα, δεν είπα αυτό... τέλος πάντων.... Θα σε πάρω αργότερα.» του λέω και κλείνω το τηλέφωνο. Έλεος ανάσα δε με αφήνει να πάρω! Βέβαια, ήταν πάντα δίπλα μου και χωρίς αυτόν δε θα είχα φτάσει ως εδώ...

Από την προπόνηση που το έμαθε και μετά, δεν μου έστειλε ούτε ένα μήνυμα. Τίποτα... Όλη νύχτα περίμενα έστω μια κλήση... Τίποτα όμως. Τι στο διάολο να κάνω γαμώτο της!!! Άμυαλο πλάσμα... Το κουδούνι χτυπάει και με αποσπά. Ανοίγω και μένω στήλη άλατος. «Με το θράσος έρχεσαι εσύ εδώ;» Η Σόνια στέκεται στην πόρτα μου, πάνω σε κάτι ψηλά μποτάκια, ένα μαύρο παντελόνι, μια καπαρντίνα καφέ και τα μαλλιά της αφημένα στους ώμους.

Τι θέλει κι αυτή μεσημεριάτικο; «Εγώ Αργύρη μου, θέλω μόνο το καλό σου...» μου λέει υποκριτικά και σφίγγω τα δόντια μου για να μην την χτυπήσω. Δεν θα ξεχάσω ποτέ όσα είχαμε περάσει με τις μαλακίες της! Ούτε πόσο άσχημα πέρασε η μικρή μου τότε....

«Σόνια είσαι τυχερή που απλά ζεις και τώρα έρχεσαι εδώ να μου πεις μαλακίες; Θες να φας ξύλο ή νομίζεις θα φοβηθώ το μπούλη που παντρεύτηκες;»

«Μμμ, μωρό μου.. βλέπω τα ξέρεις όλα... Ξέρεις, αντιλαμβάνομαι ότι σε είχα ανησυχήσει τότε γλυκέ μου... Αλλά σήμερα ήρθα να σου αποδείξω ότι δεν άξιζε το κοριτσάκι αυτό να ανησυχήσεις τόσο! Ακόμα δεν πέρασε μήνας που πέθανε ο Δροσάκης, και αυτή βγαίνει, και μάλιστα με ποδοσφαιριστές!»

Τι λέει η καρακάξα; Η Ιωσηφίνα, το σεμνό κορίτσι μου, το ήσυχο, βγήκε, και μάλιστα με ποδοσφαιριστή; Βγήκε με άλλον, ακόμα δεν χωρίσαμε, και ενώ έχει πένθος; Αποκλείεται.

«Κορίτσι μου τι λες; Ξέρεις τι λες;» της φωνάζω και τα μάτια μου πετούν σπίθες. Μα το θεό δε θα μου τη γλιτώσει αυτή τη φορά. «Μα κοίτα...» λέει ναζιάρικα και βγάζει από την τσέπη της καπαρντίνας κάτι χαρτιά. Φωτογραφίες;