Art of being a Player...

Beg

Days passed.

Cian had been busy taking care of Margaux, and I've been an understanding girlfriend. Kahit na mahirap sa part ko, nagtitiis lang ako. There are times na mas madalas silang magkasama ni Margaux, ilang beses din na sinusundo ako ni Cian na kasama si Margaux, minsan pati lunch kasama namin si Margaux at asikasong asikaso sya ni Cian. Minsan pag weekends ni hindi ako magawang itext ni Cian, kasi raw ay ayaw ni Margaux, ayaw naman nyang suwayin si Margaux kasi sasama ang loob nito at hindi yun makakatulong sa kalusugan nya. Minsan nga parang si Margaux na yung girlfriend nya. Madalas din sya nagcacancel ng lakad naming, actually hindi na kami nakakalabas..kahit mapagsolo di naming magawa dahil palaging andyan si Margaux. Nagtataka nga ako eh, kala ko malala na sakit nya, bakit pumapasok pa sya? Imbes na ito nalang yung time namin ni Cian na magkasama di pa naming magawa. Kina Cian na din nakatira si Margaux, imagine how surprised I am ng dalawin ko si Cian sa bahay nila at malaman yun, ang nakakainis pa is di man lang nya saakin nabangit yun at sabi nya is nawala sa isip nya na sabihin saakin. Gusto ko man magtampo di ko magawa, kasi I'm trying so hard na intindi sya. Pero ang pinakamatindi sa lahat is si Margaux, dahil parang nanadya sya, at everytime na magkakatinginan kami parang nang aasar yung mukha nya, yung tipong gusto nyang ipamukha saakin na ako nga girlfriend pero sya ang priority.

Today, nagpromise saakin si Cian na susunduin ako dito sa school then magdidinner kami at ihahatid nya akong bahay. May check up ngayon si Margaux at sasamahan sya ng Parents nya kaya may free time ngayon si Cian.

I'm so excited to spend some time with him, it's been almost two months ng huling lumabas kami.

I'm waiting at the waiting shade of our campus kasi dadaanan nalang ako ni Cian. I did not bring my car with me, nagpahatid lang ako sa driver namin.

"Hey Sissy, are you sure we will make iwan iwan you here?"tanong ni Coreen.

"Yes!"nakangiti kong sabi.

Super ganda ng mood ko today dahil excited ako sa date naming ni Cian.

"Ok then, kwento ka bukas ha..una na kami, nag aaya sila James magbar eh.."sabi naman ni Eunice.

Umalis na sila Coreen, at naiwan ako sa may waiting shade 5:00 ang usapan naming ni Cian, at 5:20 na so baka padating na yun. Inabala ko muna ang sarili ko sa paglalaro ng games para di mainip, pag tingin ko sa relos ko ay 6:00 na.

He is already one hour late so I decided to call him but he is not answering.

Nagpatuloy nalang ako sa paglalaro uli ng games, naiinip na ko pero wala na ako magagawa, sa wala pa si Cian. Ilang classmate at batchmate na naming at tumigil sa harap ko at nag aalok na ihahatid na ako sa bahay pero tinanggihan ko.

7:00pm na he is already 2 hours late. Madalim na at biglang bumuhos ang ulan.

I tried to call him again pero wala parin sumasagot.

Gusto ko ng mainis,pero pinipigilan ko..i know di ako iindyanin ni Cian, nagpromise sya.

Para akong tangang naghintay hangang 9:00pm, gusto ko ng umiyak. Wala ng students sa waiting shade at malakas na ang ulan, nilalamig na ako at nagugutom..medyo natatakot na rin ako kasi gabi na at mag isa lang ako dito.

I was about to call him again ng mag empty battery ang phone ko.

"Great what will I do now?! i even left my power bank at home!" naiiyak kong bulong sa sarili ko.

Gusto ko na talaga umiyak, not because natatakot ako mag isa sa madilim na waiting shade na kinatatayuan ko o sa lamig na nararamdaman ko, gusto ko maiyak sa ideya na di ako sisiputin si Cian.