ALETHEA: The Realm Beyond | Book I | [COMPLETED]

Chapter 8: Woken up by the Queen

As I stood there, napatanong ako.

"Si-sino ka-yo?" Mautal utal ko pang sabi dahil sa di ko maipaliwanag na nararamdaman. I'm scared. And confused.

"Nandito ka sa mundong Alethea binibini . . . . At nakapasok ka sa mundo ng mga Orleana." Isang napaka gandang babae ang sumagot sa akin.

Nakasuot siya ng damit that compliments her so much. She really carry such class and elegance no wonder she's queen.

Parang tela lang na ibinalot sa buong katawan niya, pero hindi naman balot na balot, parang off shoulders that is so flowy all the way down at ang skirt ay hanggang tuhod lang ang haba at all in the shades of blue ranging from royal blue to sky blue at may corona pa siya.

At ito namang nasa gilid ko na mga babae ay ganun din ang suot pero kulay brown
At ang lalaki naman na nasa harap ng babaeng naka corona ay humahangos na tumatakbo ata kanina habang tumitingin sa akin, ang suot niya ay gaya din ng mga babae pero hindi masyadong balot ang pang-itaas but not the off shouldered at may chest plate. Nasa kulay na mga green naman yung sakanya.

Nakataas ang kilay ko habang sinasabi ng Reyna ang sinasbi niya kanina at the same time natatawa.

Ano daw? Alethea? Ano naman daw yun?

"Ang ibig niyong sabihin?" Di makapaniwalang sabi ni nung lalaki, Teagan.

". . . siya a-ang nakapagbukas ng la-gusan! . . . panong nangyari iyon?!" Mautal utal pa niyang sabi sa baritono niyang boses at punong-puno ng pangamba.

Ngayon lang nagsink in sa utak ko ang nangyari sa akin kagabi.

Oo nga pala. I was attacked last night when I came here.

Ngayon ko lang naramdaman ang sakit ng braso kong nakalmutan. I can feel it stinging inside. It hurts. Stupid, bakit ngayon ko lang to napansin.

Hindi ko parin masyadong nagagalaw ang mga palad ko, dahil siguro sa grabe na pagkakahawak ko sa maleta.

Pero pano ako nakaligtas sa dami ng mga halimaw na yun? Did they came to save me?

"Himanahon ka nga Teagan, wala siyang alam sa nangyayari dito, at sigurado akong hindi niya ito ginusto." Sabi niya in a way that's scary and authoritatively. And I can feel that he was not angry at Teagan rather it was in the situation.

Hindi, ginusto ko to, ginusto kong makapunta dito. Pero hindi ko naman alam na malaking gulo pala ang epekto nito. Pati ba naman dito, hindi parin ako tanggap?

I heared something about the danger in opening the way in here or something. That's how I know I made trouble.

Saan ba ako lulugar?

"Reyna Vedette hindi po natin alam, baka galing siyang Meribah, isa siyang Quebec."

Napahawak ako sa ulo ko. Hindi ko na ata gusto ang mga naririnig ko, ni isa wala akong naintindihan. Ano naman ang Quebec?

"Anong Quebec? Isa siyang tao Teagan, hindi mo ba nakikita? Hindi siya taga Meribah. Ayoko ko nang makipagtalo sayo. Mas may alam ako kaysa sayo kaya manahimik ka." She's really intimidating.

"Binibini . . ." Sambit as akin ng babae sa gilid ko na patingin tingin sa sugat ko kanina kaya nabaling ang tinigin ko sa kanya.

". . . may damit ka bang maipapalit mo? Kagabi pa kasi yan."

Tsaka ko palang narealize na medyo mabaho na ako. Yikes.

Nakakahiya.

"Naiwan ko yata ang maleta ko sa . . . "

Hindi ko alam kung saan ko ituturo ang hintuturo ko, dahil hindi ko naman alam kung nasaan ako noon.

"Bihisan mo na siya . . ." Utos ng Reyna sa mga babaeng naka brown ang damit, napansin niya sigurong ang ibig kong sabihin na may dala akong gamit papunta dito na naiwan ko somewhere.

". . . mamaya ko nalang ipapaliwanag ang nangyari sayo kapag nakabihis kana, may gagawin pa ako." Umalis na siya at nakita ko si Teagan na parang may utang ako sakanya kung makatingin bago tuluyang umalis.

Galit siya sa akin dahil nabuksan ko ang lagusan, ganun ba? Eh hindi ko nga alam kung paano ko nagawa yun. Tsaka wala naman akong nabuksan, wala namang pinto pagpasok ko. It just happened okay.

"Kailangan na po nating pumunta kay Aidon para magawan ka na niya ng damit, binibini." Sabi nila sa akin.

Nag-aalangan pa ako, pero wala na akong nagawa kundi ang sumunod sa kanila.

Ano pa nga ba ang magagawa ko?
The least thing I have to do is to disobey them. I'm here to stay remember. Kailangan kong mapunta sa bad side nila. I can't afford getting kicked out here. That means I have to go back. I don't want to go back.

Will I hope again? I guess there's still hope. Last night nawalan ako ng hope but guess what, I'm safe. So it should also be safe for me to hope again right?

➖➖➖➖➖➖➖