ALETHEA: The Realm Beyond | Book I | [COMPLETED]

Chapter 7: Waking up with the New faces

"Reyna Vedette! Masamang balita"

I'm half asleep at may naririnig akong mga ingay, mga taong ramdam kong nasa gilid ko lang. What's going on? Why am I asleep?

"Anong balita?"

Gising na ba talaga ako o nananaginip pa ako?

"Nabuksan na ang lagusan. Reyna Vedette kailangan na po nating kumilos"

Naririnig ko pa ang ibat ibang reaksyon nila na parang hudyat na ng isang malaking gulo.

Lagusan? Reyna? Bakit may reyna eh ang tanda ko demokrasya ang pamumuno sa Pilipinas. Asan na nga ba ako? Wala akong maalala.

"Wag kang sumigaw Teagan, hindi ka nila maaring marinig, magkakagulo sila"

Sinong sila? Panaginip lang siguro to. Right panaginip lang. Pero kung panaginip to bakit ingay lang ang naririnig ko. No visual display.

"Opo Reyna Vedette, pasensya na po. Pero paano po pagnapasok po tayo ng mga Meribah papano na po ang kapwa nating mga Orleana? Wala tayong laban."

Puno ng pag-aalala ng mala baritono nyang boses.

"Huminahon ka nga Teagan, hindi naman siguro nila agad matutuntun ang lagusan kaya makakapaghanda pa tayo..."

Wala talaga akong maintindihan sa kanila, wait kasali ba ako sa usapan? Unti unting bumubukas ang mga talukap ng mga mata ko. Right, not a dream.

"Mabuti't gising ka na."

Napabalikwas ako sa hinihigaan ko.

Hindi nga ako nananaginip.

Ano to?!!

Nakahiga ako sa isang napakalaking bulaklak at naka palibot sa akin ang dalawang babae at isang lalaki na tiyak kong Teagan ang pangalan. So ito yung baritonong boses kanina. He looks good. Tall and has a big build.

Inilibot ko pa ang aking paningin, hindi ko ma-explain, maaliwalas ang kwarto at hindi ko alam ang mga bagay na nakalagay kung saan saan.

This room seems to not have corners in, kinda like an iregular circle. The walls are so smooth and textured that it doesn't look like hand made. May nakita akong table and upuan made of I think roots and trunks of trees, not the dead one though. They don't look like the roots are dead. Fascinating.

Tumingala ako at nakita kong may mga decorative vines and few flowers in it. Nakita ko pang may petal na nahulog. Sinundan ko lang ito ng tingin at ng tuluyan na itong nahulog ay nakita ko ang kabuuan ng sahig. This doesn't look like a ground at all. Parang continuation lang siya sa wall that it feels like it's not going to be holding on to my weight but for some reason it just does.

Everything in here is aesthetically pleasing.

Nacurious pa ako sa hinihigaan ko kaya sinubukan ko hawiin ang first sheet ng bed. Na-amaze ako dahil nung sinubukan kong hawiin ay parang nahawi siya ng kanya lang. Na parang tinulungan pa ako ng hinihigaan ko sa ginawa ko.

'This bed alive' sabi ko sa sarili ko.

Sa paghawi ko ay isa na namang layer ang nakita ko kaya sinubukan ko ulit itong hawiin ng hawiin at every single time, it feels like this bed is really assisting me in doing so. Because of this I covered my mouth and let out a sound of amusement.

Really amusing.

They saw me get amazed by this place and as I looked at them again, I realized I was in this kind of situation so I respectfully got out of bed and apologetically positioned my body.

I know what I did. I invaded the place. This peaceful and magical place.

➖➖➖➖➖➖