ALETHEA: The Realm Beyond | Book I | [COMPLETED]

Chapter 11: Her Wrong Decision

"Wala akong ginawa. Hindi ko alam kung paano, basta naglalakad lang ako at bigla nalang nagbago ang lahat matapos akong lumiko sa isang kalsada, hindi ko naman sinadya yun, nakita ko na lang na may kung ano na ang nakapaligid sa akin na mga hayop na hindi ko pa nga maintindahan anong klase ng hayop sila na gusto pa akong kainin." pagpaliwanag ko.

Pero kumonot lang ng noo niya.

"Walang tao man, mga Orleana man o Quebec, ang makakapagbukas ng lagusan, yun ang sumpang binigay ni Alethea. Isa ka ba talagang tao? May nililihim ka bang hindi ko alam?"

Nagulat ako. Kung ganon bakit ako nakapasok dito, nagugugluhan na ako, ano ba talagang nangyayari sa akin.

Matagal tagal pa bago ako nakasagot sa kanya. I've already made up my mind.

"Wag nyo nang problemahin yun, aalis na ako at tapos na ang kung ano mang bumabagabag sayo." Sabi ko na may bahid ng dismaya.

"Hindi ko man alam kung paano ko mahahanap ulit dinaanan ko, fine. Aalis parin ako" dagdag ko pa.

Tumalikod ako at nagsimula nang lumakad, pero napahinto ako sa pahabol niyang sabi sa akin.

"Sa tingin mo ba ganun nalang yun? Sa tingin mo ba matatapos lahat ng to kapag umalis ka?" Sinabi nya yun ng mahinahon pero bahid ang pagkawala ng pasensya

Bumilis ang tibok ng puso ko.

Parang nararamdaman kong masama ang sasabihin niya.

". . . Keilah hindi. Pag na buksan ang lagusan, hindi na ito muling maisasara pa. Mananatili itong bukas,at tanging si Alethea lang ang makakapag sara ulit nun. Pero wala na siya. Alam mo bang ibig sabihin pag nabuksan yun? Ibig sabihin nun katapusan na ng Orleana papatayin kami ng mga Quebec o di kaya gagawing alipin. Wala kaming kalaban laban sa kanila. At tuluyan ng mawawala ang Alethea dahil magiging Meribah na ito." She grasp on her own breath. She's worried.

Of course she is. Her kingdom is at risk.

"Isa sa mga dahilan kung bakit kami pinaglayo dahil wala kaming kapangyarihan, ang kaya lang namin ay magpalago ng halaman at ang kakayahan ng mga Quebec ay ang pumatay habang kami ay walang kalaban laban."

Hindi ko mai-magine kung anong gulo ang napasukan ko. Ganun na ba kalala? Hindi ko naman sinadya ah.

Sa isang maling desisyon ko na pumunta dito dahil alam kong ito ang ikakasaya ko, pero mali ako. Kapahamakan pala ang maidudulot nito.

Pero kung hindi naman ako bumalik ng pangalawang beses ay hindi nila malalaman na nabuksan ang lagusan. Mamumuhay sila sa huling mga araw na walang alam.

Hindi ko naman sinadya to, I mean sinadya ko nga pero not in the notion na may binuksan ako.

Masakit. Masakit maging criminal sa kasalanang hindi mo naman ginawa. I did nothing special. I was just lost and found myself somewhere.

It just so happen that I decided to go back. Because I wanted to. Because why not. Even if it was someone else who found this world out, they will eventually go back. 'coz who wouldn't.

I am not at fault here as I see it. Pero bakit alam kong wala akong kasalanan, I still feel bad about everything. I feel like because it just so happened to be me,

➖➖➖➖➖➖